1118cercidiphyllum_japonicum(1).jpg

Grujecznik japoński
Cercidiphyllum japonicum
grupa roślin: Drzewa
podgrupa roślin: ozdobne ulistnienie, przebarwiające się liście, liściaste, na wilgotne stanowisko
Charakterystyka rośliny
wysokość: 12 m
dekoracyjność: ulistnienie
kolor kwiatów: czerwone
okres kwitnienia: V, IV
trwałość liści: sezonowe
korona: stożkowata
gleba: przepuszczalna, świeża, żyzna
odczyn gleby: obojętna, lekko kwaśna
wilgotność: gleba umiarkowanie wilgotna
stanowisko: półcień, słońce
zastosowanie: brzegi zbiorników wodnych, pojedynczo, ogrody przydomowe, w grupie, parki

Grujecznik japoński w naszych warunkach dorasta zwykle do 12 m wysokości (podczas gdy w swojej ojczyźnie, Japonii, osiąga zwykle 30 m). Ma tendencję do tworzenia form wielopniowych, a gałęzie wyrastają niemal od samej ziemi. Korona ma najczęściej kształt stożka lub walca.

To co zachwyca u grujecznika to jego sercowate lub okrągłe liście o ciekawym, mozaikowatym rysunku żyłek. Liście te na wiosnę są brunatnoczerwone, latem ciemnozielone, a na jesień ponownie się przebarwiają: okazy rosnące na stanowiskach słonecznych i suchych na czerwono i złoto, te rosnące w cieniu – na jasnokremowo, łososiowo i żółto.

Opadłe liście podczas wilgotnej pogody wydzielają słodki zapach, podobny do karmelu albo świeżego ciasta drożdżowego. Zapach ten pozwala znaleźć grujecznika japońskiego nawet w głębi lasu, ukrytego w bardzo gęstym drzewostanie.

Drzewo to jest wytrzymałe na niskie temperatury. Preferuje stanowiska słoneczne do półcienistych, pod osłoną innych drzew. W miejscach słonecznych i suchych pięknie się przebarwia, lecz gorzej rośnie i wcześniej zrzuca liście.

Grujecznik japoński jest wyjątkowo ładny, a jego uroda potęguje się z wiekiem. Najlepiej prezentuje się na trawniku w pewnej odległości od innych drzew, które zapewniają mu potrzebny cień. W większej grupie świetnie nadaje się na nieformowane żywopłoty. Warto go także sadzić nad wodą, bo jego kolorowe liście pięknie odbijają się w gładkiej tafli.