67.bmp

Miedziane
Miedziane smoki są strasznymi psotnikami, kawalarzami i dowcipnisiami. Większość z nich jest dobrotliwa, lecz zdarzają się również niezwykle chciwe.
Łuski miedzianego smoka, który co dopiero wykluł się z jajka, są rdzawo-brązowe i mają lekko metaliczny połysk. Im gad starszy, tym łuski jaśniejsze i bardziej miedziane. W przypadku dorastającego smoka nabierają przyjemnego, ciepłego poblasku. Z kolei łuski bardzo starych gadów nabierają zielonkawego odcienia.
Źrenice miedzianych smoków z wiekiem bledną, więc oczy najstarszych to jasne turkusowe kule.
Miedziane smoki lubią suche, skaliste płaskowyże i góry (świetnie się wspinają i skaczą, gdyż posiadają potężne mięśnie łap). Mieszkają w wąskich jaskiniach, których wejścia ukrywają za pomocą czarów. Ich leża mają czasem postać pozbawionych stropów labiryntów, dzięki czemu smok może latać lub skakać ponad intruzami i atakować ich w dogodnym momencie.
Miedziane smoki są zapalonymi myśliwymi, polowanie traktują jak sport, który nieco tylko ustępuje przyjemności czerpanej z jedzenia. Znane są z tego, że spożywają niemal wszystko, również rudę żelaza. Najbardziej lubią jednak potworne skorpiony oraz inne jadowite stworzenia, które maja pokaźne rozmiary. Układ trawienny smoka bez problemu radzi sobie ze spożywanym jadem, jeśli jednak trucizna dostałaby się do krwiobiegu gada poprzez ranę, działałaby w normalny sposób.
Miedziane smoki często zamieszkują wzgórza znajdujące się nieopodal siedzib czerwonych smoków, więc konflikty są nieuniknione między nimi. Mniejsze miedziane smoki zwykle unikają takiego kontaktu, chyba że mają równe szansę.