3.bmp

Czerwone
Czerwone smoki to gatunek najchciwszy z nich wszystkich. Nieustannie starają się powiększać swe i tak ogromne skarbce. Należą też do istot niezwykle próżnych. Zawsze są dumne i nie ukrywają pogardy, która obdarzają wszystkich.

Łuski smoczątek są dość małe i lśniące, barwy szkarłatu. Dlatego też tak niewielkie smoki, drapieżcy i myśliwi z łatwością by dostrzegli. Pozostają, więc one pod ziemią i nie wychodzą na powierzchnię, dopóki nie będą w stanie o siebie zadbać. Łuski smoka, który jest już duży, nabierają barwy ciemnej czerwieni, nie lśnią również już tak mocno; ponadto przy brzegach matowieją. Im smok starszy, tym łuski większe, grubsze i twardze.

Grzebień na karku oraz skrzydła stwora mają barwę popielato-niebieską lub purpurowo-szarą, te części gada również ciemnieją w miarę upływu lat. Również źrenice czerwonego smoka bledną z wiekiem, tak że u najstarszych oczy maja kolor roztopionej lawy.

Czerwone smoki żyją w dużych jaskiniach ciągnących się daleko w głąb ziemi. Ich rozgrzane ciała sprawiają, że ściany pieczar migoczą. W leżach tych smoków unosi się również charakterystyczny odór siarki i dymu

Gdzieś nieopodal siedziby tych gadów musi znajdować się wysoki szczyt, z którego smok obserwuje swoje terytorium - czyli wszędzie tam, gdzie sięga jego wzrok. Czasem owym wysoko położonym miejscem może zainteresować się srebrny smok, przez co przedstawiciele obu gatunków są do siebie wrogo nastawieni.

Czerwone smoki są mięsożerne, zamraczają ich ulubiona potrawa to młodzi ludzie lub elfy. Czasami zauraczają wieśniaków, by regularnie składali im w darze dziewice