Aabbe

Samuel Beckett - Sen o kobietach pięknych i takich sobie

Dla swojej pierwszej powieści, napisanej w wieku dwudziestu sześciu lat, genialny pisarz nie znalazł wydawcy i zniechęcony schował ją do szuflady. Sen o kobietach pięknych i takich sobie ukazał się drukiem dopiero po śmierci autora. W barokowym języku książki trudno poznać przyszły ascetyczny styl Becketta, pojawiają się w niej jednak motywy charakterystyczne dla jego późniejszej twórczości. Bohater powieści, będący autoportretem pisarza, cierpi wskutek rozterek egzystencjalnych i licznych romansów, nieprzynoszących mu ukojenia. Wędrujemy wraz z nim między Irlandią, Francją i Niemcami, między językami i konwencjami literackimi, refleksjami nad muzyką czy dziełami Hessego albo Dostojewskiego a rozpasanym absurdem i groteską. Już w tym wczesnym dziele Beckettowskie theatrum mundi to nic innego, jak okrutny teatr marionetek, odnajdywany tak często w jego późniejszych dziełach.

Thomas Keneally - Lista Schindlera

Niemiecki przemysłowiec, członek NSDAP, hedonista i kobieciarz, który ryzykując życie i majątek ratuje tysiąc dwustu Żydów, pracowników swojej fabryki – historia Oskara Schindlera to jeszcze jeden dowód, że życie pisze najbardziej nieprawdopodobne scenariusze. Ta niezwykła opowieść, która zyskała ostateczny kształt w poruszającym filmie Stevena Spielberga, rozegrała się podczas wojny, ale na nowo zaczęła się w 1982 roku, kiedy australijski powieściopisarz Thomas Keneally poznał Poldka Pfefferberga, jednego z Żydów ocalonych przez Oskara Schindlera. Zainspirowany jego wspomnieniami i wyprawą do Polski, stworzył powieść Schindler’s Ark, nagrodzoną prestiżową Booker Prize, która stała się podstawą filmu Spielberga z 1993 roku (po ekranizacji tytuł książki zmieniono na Listę Schindlera).

Samuel Beckett - Sen o kobietach pięknych i takich sobie

Dla swojej pierwszej powieści, napisanej w wieku dwudziestu sześciu lat, genialny pisarz nie znalazł wydawcy i zniechęcony schował ją do szuflady. Sen o kobietach pięknych i takich sobie ukazał się drukiem dopiero po śmierci autora. W barokowym języku książki trudno poznać przyszły ascetyczny styl Becketta, pojawiają się w niej jednak motywy charakterystyczne dla jego późniejszej twórczości. Bohater powieści, będący autoportretem pisarza, cierpi wskutek rozterek egzystencjalnych i licznych romansów, nieprzynoszących mu ukojenia. Wędrujemy wraz z nim między Irlandią, Francją i Niemcami, między językami i konwencjami literackimi, refleksjami nad muzyką czy dziełami Hessego albo Dostojewskiego a rozpasanym absurdem i groteską. Już w tym wczesnym dziele Beckettowskie theatrum mundi to nic innego, jak okrutny teatr marionetek, odnajdywany tak często w jego późniejszych dziełach.

Yasunari Kawabata - Głos góry

"Głos góry" to jedno z arcydzieł Kawabaty. Poprzez świat wspomnień i przemyśleń starego człowieka, który przeczuwa zbliżającą się śmierć, symbolizowaną tytułowym "głosem" góry, wyrażona jest gorzka mądrość życia. Wspomnienia jego dawnej, młodzieńczej miłości nakładają się na uczucie do młodziutkiej synowej, uczucie nie tylko fizycznej, lecz także estetycznej natury, a tłem ich jest drobiazgowy opis życia codziennego w tradycyjnej rodzinie japońskiej oraz świat marzeń i snów głównego bohatera.

EPUB + DOCX + AZW3

Elina Hirvonen - Przypomnij sobie

Czy to był wypadek? A może próba morderstwa? Brat narratorki, Jonasz, jest przekonany, że ich ojciec chce zgładzić swoją rodzinę. Ale Jonasz zawsze był nadwrażliwy, aż w końcu trafił do szpitala psychiatrycznego. Wydaje się, że jego siostra o wiele lepiej radzi sobie w starciu ze światem: wiąże się z Amerykaninem, który po zamachach 11 września opuszcza swój kraj. Jednak już wcześniej jego rodzina ucierpiała w zderzeniu z wielką historią: ojciec postradał zmysły po powrocie z Wietnamu, matka, narkomanka i hipiska, oddała go do domu opieki. Punktem kulminacyjnym akcji jest demonstracja przeciwko atakom Stanów Zjednoczonych na Irak. Jonasz chce popełnić samobójstwo na znak protestu. Policja rozsyła za nim list gończy. W znakomitym debiucie Hirvonen sprawnie wplata koleje losu pewnej rodziny i indywidualne historie w świat wielkiej polityki. W usta szalonego Jonasza wkłada gorzkie osądy o współczesnym świecie.

Louise Erdrich - Leki na miłość

Powieść składa się z osobnych, ale połączonych, krótkich narracji, każda jest ukazaną z perspektywy inne osoby opowieścią, która wędruje w czasie naprzód i wstecz i obejmuje czas od lat 30-tych do obecnych. Opowiada historie kilku rodzin żyjących w Północnej Dakocie w rezerwacie Ojibwe.

Etgar Keret - Nagle pukanie do drzwi

Do domu pisarza wdziera się mężczyzna, który pragnie, by opowiedziano mu zmyśloną historię, tęskni bowiem za czymś innym niż prawdziwe, niemożliwe do zniesienia życie. Czytelnicy mający wobec literatury podobne oczekiwania nie zawiodą się - nowe opowiadania Kereta pełne są niezwykłych zdarzeń, poetyckiej magii i nadziei, którą można odnaleźć nawet w najbardziej dramatycznych okolicznościach. Robbie, ćwiczący się w sztuce kłamstwa od wczesnego dzieciństwa, odkrywa nagle, że wszystko, co zmyślił, jest prawdą; pewna kobieta znajduje w ustach swojego partnera zamek błyskawiczny, za którym czai się niejaki Jurgen... Pomysłowość autora jest nieograniczona, a przewrotne poczucie humoru idzie w parze z umiejętnością budowania napięcia.

Niccolò Ammaniti - Nie boję się

Historia rozgrywa się upalnego lata 1978 roku, na południu Włoch. W tym krajobrazie, zdominowanym kontrastem pomiędzy oślepiającym blaskiem słońca i ciemnością nocy Ammaniti umieszcza opowieść o przyjaźni, zdradzie, dojrzewaniu, poszukiwaniu siebie poprzez podjęcie ryzyka, pokonanie strachu. Powieść staje się pożegnaniem wieku niewinności, zabawy, tej magicznej siły wyobraźni, która pozwala walczyć z potworami.

Norman Manea - Kryjówka

Powieść-niespodzianka. Sensacyjna historia Petera Gaspara, rumuńskiego emigranta w Stanach Zjednoczonych, potomka ocalonych z Holocaustu Żydów, który otrzymuje dziwny list z pogróżkami. Policja podejrzewa, że autorem listu jest ktoś ze środowiska skrajnie prawicowych sympatyków przedwojennej Żelaznej Gwardii i admiratorów wybitnego intelektualisty Dimy. Gaspar pewnego dnia znika, a jego przyjaciel, profesor Gora na próżno szuka klucza do całej historii. W narracji nie zabraknie miejsca dla obsesyjnej miłości do pięknej kobiety, niebezpiecznych związków z urodziwymi, inteligentnymi i piekielnie niebezpiecznymi studentkami oraz… ataku na World Trade Center.

Andriej Płatonow - Szczęśliwa Moskwa * Spor * Powieść techniczna

Miejsce twórczości wybitnego prozaika Andrieja Płatonowa w dziejach współczesnej literatury rosyjskiej nie budzi dzisiaj żadnych wątpliwości. Josif Brodski uważał Płatonowa za pisarza miary Joyce, Musila czy Kafki i dodawał, że „na tych wyżynach nie istnieje żadna hierarchia”.
Przez całe życie Płatonow pozostawał z przyczyn politycznych w cieniu innych, oficjalnych „tuzów” literatury radzieckiej, i dopiero teraz możemy zapoznać się z jego nieznanymi dotąd utworami, wydobywanymi zarówno z rodzinnego archiwum, jak i z utajnionych do niedawna archiwów KGB.
Z prezentowanych w tym tomie trzech utworów tylko jeden, „Spor” opublikowany został za życia pisarza, w 1931 r., wywołując zresztą gniew samego Stalina z powodu zbyt jawnej ironii, z jaka autor potraktował realia życia Rosji sowieckiej oraz – co gorsza – ton oficjalny wypowiedzi „Wodza Narodów”.
„Szczęśliwa Moskwa” i zachowana jedynie we fragmentach „Powieść techniczna” pozostawały przez długie lata utworami całkowicie nieznanymi.

William Styron - Pogrążyć się w mroku

"Pogrążyć się w mroku", pierwsza powieść Styrona, uznana została za jedno z najwybitniejszych osiągnięć powojennej prozy amerykańskiej. Tematem tej psychologiczno-obyczajowej powieści jest problem rodziny amerykańskiej i jej tragiczne dzieje będące wynikiem określonych warunków i postaw ludzkich. Bohaterka, młoda dziewczyna, szukająca rozpaczliwie zrozumienia i miłości, zagubiona w świecie słów pozbawionych znaczenia, świecie egoizmu i przemożnych instynktów, świecie, w którym prawa moralne przestały obowiązywać, szamocze się bezsilnie i boryka z siłami w niej ukrytymi, których nie może opanować, skazana na samotność i tragiczny los.

Honoré de Balzac - Kuzynka Bietka

"Kuzynka Bietka", jedno z ostatnich arcydzieł Balzaka, to w gruncie rzeczy powieść... sensacyjna. Gwałtowne przemiany społeczne postnapoleońskiej Francji są tu ukazane przez pryzmat życia jednej kobiety, Lisbeth Fischer. Otrzymujemy mrożący krew w żyłach portret mściwej, niezamężnej chłopki, która pod maską dobroci ukrywa poczucie krzywdy, zawiść i niechęć, pragnąc za wszelką cenę zniszczyć rodzinę Hulotów, a zwłaszcza szczęście młodej, pełnej temperamentu dziewczyny. Z początku cel jej wydaje się bliski; jednak dzięki kilku rozważnym decyzjom matrymonialnym i finansowym rodzina odzyskuje majątek, Bietka zaś, zgorzkniała i rozczarowana, zapada na zdrowiu i umiera. Oto - zdaje się mówić Balzac - do czego prowadzi brak męża i pieniędzy. Czy miał rację? Czy nadal ją ma?