Ludwig, 1973, reż. Luchino Visconti, lektor PL.avi

zhyvilla / Galeria / Ludwig, 1973, reż. Luchino Visconti, lektor PL.avi

Download: Ludwig, 1973, reż. Luchino Visconti, lektor PL.avi

Pobierz plik

2,91 GB

Czas trwania: 238 min

"Ludwig", 1973, reż. Luchino Visconti, wyst.: Helmut Berger (Ludwig), Romy Schneider (Elisabeth of Austria), Trevor Howard (Richard Wagner), Silvana Mangano (Cosima Von Bülow), Helmut Griem, Izabella Telezynska (Queen Mother) i in. Muzyka: Richard Wagner, Robert Schumann, Jacques Offenbach. Nominacja do Oscara, 1974.

Bawarski król, Ludwik II, poszukuje absolutnego piękna. Ma nadzieję uzyskać je przez utworzenie uniwersalnego królestwa sztuki. Jego wysiłki kończą się jednak niepowodzeniem. Film "Ludwig" to ostatnia część "niemieckiego tryptyku" Luchino Viscontiego (Zmierzch bogów- 1969, Śmierć w Wenecji – 1971).

Romy Schneider po zagraniu w trylogii o Sissi w latach 50-tych jasno zadeklarowała, że nie chce już mieć nic wspólnego z austriacką cesarzową. Aktorka twierdziła, że rola ta zaszufladkowała ją jako aktorkę wyłącznie 'romantycznych' postaci. Jednak ze względu na przyjaźń z reżyserem Luchino Viscontim Romy zgodziła się na wystąpienie w tym filmie.
Luchino Visconti chciał do roli Richarda Wagnera zaangażować Laurence'a Oliviera.

Zdjęcia kręcone były w Monachium i Bawarii.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

zhyvilla

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Philippe Noiret i Salvatore Cascio w "Cinema Paradiso" w reż. Giuseppe Tornatore (1988)

obrazek

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Krystyna, córka Lavransa (Kristin Lavransdatter), reż.....avi

Krystyna, córka Lavransa Kristin Lavransdatter, reż. Liv Ullmann, napisy PL 1.avi

"Krystyna, córka Lavransa" (Kristin Lavransdatter), 1995 ...

"Krystyna, córka Lavransa" (Kristin Lavransdatter), 1995, reż. Liv Ullmann, wyst.: Elisabeth Matheson (Kristin Lavransdatter), Sverre Anker Ousdal (Lavrans), Henny Moan (Ragnfrid), Bjørn Skagestad (Erlend) i in. Scenariusz Liv Ullmann na podst. nagrodzonej Noblem (1928) powieści - sagi norweskiej pisarki - Sigrid Undset (1920-1922). Nagrody: nominacja dla Svena Nykvista Camerimage 1995, Amanda Awards, Norway 1996. W 1306 roku, w targanej konfliktami wewnętrznymi Norwegii, Lavrans z żoną Ragnfridą i córeczką Krystyną osiedlają się na gruncie Jørund w pięknej górskiej dolinie w Gudbrandsdalen. Od tej chwili śledzimy ich historię toczącą się w epoce rozgrywek politycznych, walki o władzę oraz dominującej roli Kościoła. Opowieść jest tak plastyczna, że razem z jej bohaterką przenosimy się w ten nieistniejący już świat, w którym liczyły się prawda, honor, męstwo i głęboka, szczera religijność. Z kart powieści przenika szmer strumieni, stukot kopyt, zapach morza i ciepło promieni słońca zachodzącego nad norweskimi fiordami. Poznajemy realia trudnego codziennego życia na ziemskim dworze i obyczaje tamtych czasów. "Krystyna córka Lavransa" to historia miłości, w której szczęście – choć osiągalne – bywa niezmiernie krótkotrwałe. To przede wszystkim historia kobiety, która wbrew tradycji epoki, nakazującej córce bez cienia sprzeciwu poddawać się woli ojca w kwestii małżeństwa, odważnie walczy o własne wybory i samodzielne kształtowanie życia. Krystyna zmienia się, dojrzewa, poddaje się namiętnościom, grzeszy i upada, ale chwilę później podnosi się i znów stawia czoło losowi – z pokorą i determinacją wypływającą z mocno ugruntowanej wiary i wrażliwego sumienia.

Lady Hamilton (That Hamilton Woman), 1941, reż. Alexa....avi

"Lady Hamilton" (That Hamilton Woman), 1941, reż. Alexan ...

"Lady Hamilton" (That Hamilton Woman), 1941, reż. Alexander Korda, wyst.: Vivien Leigh, Laurence Olivier, Alan Mowbray i in. Muzyka: Miklós Rózsa. 3 nominacje do + Oscar, 1942 za dżwięk dla Jacka Whitney'a. Film jest opowieścią długoletniego romansu słynnego, brytyjskiego admirała Nelsona z piękną mężatką Emmą Hamilton. W Calais stara pijaczka zostaje aresztowna za próbę kradzieży wina. W więzieniu opowiada współtowarzyszce historię swojego życia, nazywa się bowiem Emma Hart....Jako wyjątkowej urody dziewczyna zawsze cieszyła sie zainteresowaniem bogatych mężczyzn. Mając lat 18 została sprzedana lordowi Hamiltonowi, za którego małżonkę później uchodziła. W 1793 roku przebywając w Neapolu, już jako Lady Hamilton, poznała kapitana Nelsona, z którym 5 lat później połączył ją burzliwy romans gorszący brytyjską opinię publiczną.

Opatrzność (Providence), 1977, Alain Resnais, Dirk B....avi

Opatrzność Providence, 1977, Alain Resnais, Dirk Bogarde, John Gielgud, Ellen Burstyn, napisy PL.avi

"Opatrzność" (Providence), 1977, reż. Alain Resnais, wys ...

"Opatrzność" (Providence), 1977, reż. Alain Resnais, wyst.: Dirk Bogarde, Ellen Burstyn, John Gielgud, David Warner i in. Muzyka: Miklós Rózsa. 7 nagród César Awards, France 1978. Clive Langham (John Gielgud), 80 letni śmiertelnie chory pisarz mieszkający w swej willi zwanej „Providence” oczekuje przybycia bliskich – syna Clauda (Dirk Bogarde) wraz z żoną Sonią (Ellen Burstyn) oraz drugiego (nieślubnego) syna Kevina (David Warner). Clive jest w trakcie pisania swej, prawdopodobnie ostatniej, książki. To co widzimy na ekranie to fragmenty różnych wątków nowopowstającego dzieła, rodzącego się w głowie autora, przeplatające się z jego rozmyślaniami na temat swojego stosunku do obu synów. Gdy trójka młodych zjawia się w „Opatrzności”, okazuje się że sposób postrzegania ich przez Clive’a nie zawsze jest obiektywny. Film o skomplikowanej strukturze ukazujący pisarza zbliżającego się do kresu swej drogi, jego stosunek do otoczenia i przeżywane emocje.

Werdykt (Verdict), 1974, reż. André Cayatte, lektor PL.avi

Werdykt Verdict, 1974, reż. Andr Cayatte, lektor PL.avi

"Werdykt" (Verdict), 1974, reż. André Cayatte, wyst.: So ...

"Werdykt" (Verdict), 1974, reż. André Cayatte, wyst.: Sophia Loren, Jean Gabin, Michel Albertini , Julien Bertheau i in. Przed sądem staje młody mężczyzna, Andre Leoni (Michel Albertini), oskarżony o zamordowanie kochanki. Kiedy okazuje się, że mafijna przeszłość jego rodziny będzie miała niebagatelne znaczenie przy wydawaniu wyroku, matka Andre, Teresa Leoni (Sophia Loren), bierze sprawy w swoje ręce i porywa żonę prokuratora, Leguena (Jean Gabin). Sądowy dramat psychologiczny produkcji francusko-włoskiej w reżyserii André Cayatte. Trzy ostatnie filmy tego reżysera - „Umrzeć z miłości"', „Nie ma dymu bez ognia" i „Werdykt" - cieszyły się ogromnym powodzeniem. Cayatte uznany został za autora filmu najlepiej mówiącego o nastrojach młodzieży. Pokazał bowiem nie jak, ale przeciw czemu buntuje się młodzież w burżuazyjnej Francji. „Werdykt" nie ma takiego znaczenia społecznego i ideowego. Jego akcja nader często idzie koleiną melodramatu i obfituje w sensacyjne, często aż nieprawdopodobne perypetie. Ale zapominamy o tym pod wrażeniem tonu namiętnego sprzeciwu wobec manipulowania ludzkim poczuciom sprawiedliwości - a także pod wrażeniem dwu monumentalnych kreacji pary wykonawców głównych ról. Sofia Loren i Jean Gabin w jednym filmie - to rzadka okazja dla amatorów tradycyjnego, mistrzowskiego aktorstwa.

Pies ogrodnika (El perro del hortelano), 1996, reż. P....avi

"Pies ogrodnika" (El perro del hortelano), 1996, reż. Pi ...

"Pies ogrodnika" (El perro del hortelano), 1996, reż. Pilar Miró, wyst.: Emma Suárez, Carmelo Gómez, Fernando Conde i in. Scenariusz na podst. dramatu Félix'a Lope de Vegi "Pies ogrodnika" (El perro del hortelano), wyd. 1613. 7 nagród Goya Awards 1997. "Pies ogrodnika", zabawna historia miłosnego trójkąta, to zarazem opowieść o wspinaniu się po szczeblach kariery i próbie wybicia się ponad swój stan. Bohater kocha ze wzajemnością dziewczynę o takim samym statusie społecznym jak on. Jednak gdy orientuje się, że darzy go również uczuciem bogata, a w dodatku młoda i piękna chlebodawczyni, postanawia w pełni wykorzystać życiową szansę, nie przejmując się zbytnio zranionym sercem zakochanej dziewczyny. Obydwoje - dwórka Marcelina i sekretarz Hrabiny, Teodor - nie chcą utracić łask swojej pani, toteż spotykają się potajemnie, często nocą. W pałacu Diany de Belflor w Neapolu nic się jednak nie ukryje przed jej okiem. Sprzeczne interesy osób uwikłanych w miłosne intrygi prowadzą do wielu zabawnych sytuacji. Co prawda, nie wszyscy czują się dobrze na tej miłosnej huśtawce. Teodor ma za złe swojej pani, że kiedy w nim ogień stygnie, ona płonie, gdy zaś w nim rozpala się namiętność, ona staje sie twarda i zimna jak lód. Dochodzi do wniosku, że Hrabina jest jak pies ogrodnika ze znanej bajki: "jadło przed nim, lecz on nie je, a drugim jeść nie pozwala" Efektowna ekranizacja klasycznej sztuki Lopeo de Vegi. Obraz hiszpańskiej reżyserki to studium charakterów wyrażone w formie łagodnej satyry. Prezentuje obraz XVII-wiecznego społeczeństwa hiszpańskiego. Intrygi, łamanie konwenansów i skandale nie znudzą nawet najbardziej wybrednych widzów. A wszystko podane z humorem i dynamiką, którym uroku dodają perfekcyjnie dobrane kostiumy z epoki. Film kręcono w Lizbonie i Setúbal (Portugalia).

Spotkanie (Brief Encounter), 1945, reż. David Lean, l....avi

Spotkanie Brief Encounter, 1945, reż. David Lean, lektor PL.avi

"Spotkanie" (Brief Encounter), 1945, reż. David Lean, wy ...

"Spotkanie" (Brief Encounter), 1945, reż. David Lean, wyst.: Celia Johnson, Trevor Howard, Stanley Holloway, Noël Coward i in. Na podst. sztuki Noël'a Cowarda "Still Life". 3 nominacje do Oscara 1947, Grand Prize Cannes Film Festival 1946. Laura Jesson, nieśmiała mężatka przypadkowo poznaje na stacji kolejowej sympatycznego Alec`a. Alec Harvey jest lekarzem, ma żonę i dwoje dzieci. Miejscem spotkań niemłodej już pary jest hałaśliwy dworzec kolejowy.Stukot kół wagonów, gwizdy parowozów docierające do dworcowej restauracji wzbudzają w Laurze nostalgię i marzenia o dalekich podróżach i wyjazdach, kontrastujących z nudnym, nieciekawym otoczeniem. Jednakże wzajemne relacje między Laurą a Alec`iem kończą się wzajemnym, obustronnym wyrzeczeniem, spowodowanym czy to troską o najbliższych, czy też faktem iż spełnienie marzeń i pragnień mogłoby sprofanować wzajemne uczucie Alec`a i Laury. W każdym razie oboje nie mają dość siły, aby wyjawić prawdę rodzinom. Nie potrafią również wyrzec się swej miłości.

Viva Zapata!, 1952, reż. Elia Kazan, lektor PL.avi

"Viva Zapata!", 1952, reż. Elia Kazan, wyst.: Marlon Br ...

"Viva Zapata!", 1952, reż. Elia Kazan, wyst.: Marlon Brando, Jean Peters, Anthony Quinn, Joseph Wiseman, Arnold Moss i in. Scenariusz: John Steinbeck. 4 nominacje i Oscar, 1953 dla Anthony Quinn'a. BAFTA Aw. 1953. Nagroda dla najlepszego aktora dla Marlona Brando Cannes Film Festival 1952. Film Elii Kazana z 1952 r. według scenariusza Johna Steinbecka o Emiliano Zapacie, jednym z przywódców chłopskiego ruchu partyzanckiego w czasie rewolucji meksykańskiej w latach 1910 – 1917, to moralitet o losach jednostki w epoce rewolucyjnych wstrząsów. Zapata, urodzony w 1879 r. jako dziwiąte dziecko w średnio zamoznej rodzinie, zdobył autorytet jako przewdniczący wiejskiej wspólnoty: bronił praw do ziemi przechwytywanej przez obszarników. Gdy w 1910 r. ogłoszono powstanie przeciw ponad trzydziestoletniej dyktaturze Porfirio Diaza, Zapata miał za sobą znaczne siły chłopskie i wkrótce stał się generałem południa Meksyku. Drugim wodzem został Pancho Villa. Rewolucja przechodziła bardzo zmienne koleje, ale Zapata pozostał wierny swoim ideałom wolności. Po niekorzystnych zmianach wycofał się w góry, by tam bronić interesów miejscowej ludności. Zamordowano go podstępnie w kwietniu 1919 r. Scenariusz filmu przedstawia go jako skromnego i prawego człowieka, chaaryzmatycznego przywódcę. Marlon Brando w roli głównej odgrywa tragedię człowieka, który w społeczeństwie zżeranym przez korupcję zachował czystość ideałów i musi nawet wystąpic przeciwko własnemu bratu (Anthony Quinn) , który bardzo szybko zaczął korzystać z przywilejów władzy.

Tokijska opowieść (Tokyo monogatari), 1953, reż. Yasuj....mp4

Tokijska opowieść Tokyo monogatari, 1953, reż. Yasujir Ozu, lektor PL.mp4

oglądaj online

"Tokijska opowieść" (Tokyo monogatari), 1953, reż. Yasuj ...

"Tokijska opowieść" (Tokyo monogatari), 1953, reż. Yasujirô Ozu, wyst.: Chishû Ryû, Chieko Higashiyama, Sô Yamamura i in. Scenariusz: Kôgo Noda, Yasujirô Ozu. Muzyka: Takanobu Saitô. Nagrody: Mainichi Film Concours 1954, British Film Institute Awards 1958, Online Film & Television Association 2007. Obraz będący jednym z największych osiągnięć Yasujirô Ozu, uznawanego za "najbardziej japońskiego z japońskich reżyserów", piewcy rodziny i codzienności. Para starszych osób wybiera się do Tokio, by odwiedzić swoje dorosłe już dzieci oraz wnuki. Udają się z wizytą do syna, który został lekarzem, córki, prowadzącej zakład fryzjerski i synowej, wdowy po ich synu, który zginął na wojnie. Po kilku dniach, gdy syn okazuje się zwykłym lekarzem domowym, a córka jest oschła i skąpa - rodzice są zawiedzeni. Siła tego wybitnego dzieła sztuki filmowej płynie z jego mistrzowskiej realizacji - wspaniałej gry aktorskiej, precyzyjnych ustawień kamery, wyjątkowego rytmu opowiadania. "W kinie europejskim z podobną subtelnością psychologiczną spotykamy się u Bergmana, Olmiego czy Rohmera" - pisał Tadeusz Sobolewski w "Kinie".

Powinowactwa z wyboru (Le affinità elettive), 1996, r....avi

Powinowactwa z wyboru Le affinit elettive, 1996, reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani, lektor PL1.avi

"Powinowactwa z wyboru" (Le affinità elettive), 1996, r ...

"Powinowactwa z wyboru" (Le affinità elettive), 1996, reż. Paolo Taviani, Vittorio Taviani, wyst.: Isabelle Huppert, Fabrizio Bentivoglio, Jean-Hugues Anglade i in. Scenariusz na motywach powieści Johanna Wolfganga von Goethe "Powinowactwa z wyboru" (Die Wahlverwandtschaften), 1809. Początek XX w.Toscania, wiejska posiadłość Carlotty (Isabelle Huppert) i Edoardo (Jean-Hugues Anglade). W celu urządzenia jej jak najpraktyczniej pan domu zaprasza swego przyjaciela-architekta Ottone (Fabrizio Bentivoglio), zaś pani domu obawiając się tej wizyty, dla przeciwwagi zaprasza swą "przybraną córkę".

Siddhartha, 1972, reż. Conrad Books, lektor PL.avi

"Siddhartha", 1972, reż. Conrad Books, wyst.: Shashi Kap ...

"Siddhartha", 1972, reż. Conrad Books, wyst.: Shashi Kapoor, Simi Garewal, Romesh Sharma, Pinchoo Kapoor i in. Scenariusz na podst. powieści "Siddhartha" niemieckiego pisarza Hermanna Hesse (1922). Muzyka: Hemanta Mukherjee. Ekranizacja powieści Hermanna Hessego, kultowego tekstu hippisowskiej kontrkultury. "Siddhartha" to rewelacyjnie sfotografowana przez wielkiego Svena Nykvista przypowieść o poszukiwaniu oświecenia w Indiach czasów Buddy i zarazem rzecz o tęsknocie za nową duchowością w Ameryce czasów Dzieci-Kwiatów, nazwana Biblią Hippisów. Akcja toczy się w Indiach, 2500 lat temu, w czasach wystąpienia Buddy. Siddhartha (Shashi Kapoor), bohater powieści Hermanna Hesse'ego, nosi to samo imię, co założyciel buddyzmu, ale jest zwykłym człowiekiem, młodzieńcem z rodu braminów, który poszukuje samego siebie. Siddhartha próbuje kontemplacji, ascezy, spotyka nawet samego Buddę i stara się podążać za jego naukami. Z czasem zaczyna jednak rozumieć, że droga do oświecenia nie wiedzie przez jakiekolwiek nauki, lecz przez osobiste doświadczenie życia. Bohater poznaje więc smak ziemskiej miłości i bogactwa, a także smak wyrzeczenia się jednego i drugiego. Własną ścieżkę odnajduje w harmonii z naturą i światem, poza jakąkolwiek doktryną i zorganizowaną formą religii. Hermann Hesse wydał "Siddharthę" w 1922 roku. Książka została przetłumaczona na angielski dopiero w latach 50., ale szybko stała się obowiązkową lekturą amerykańskiej kontrkultury - najpierw beatników, potem hippisów. Powieść Hessego wpisywała się w fascynację Dalekim Wschodem i jego filozofiami; w tytułowym bohaterze widziano odbicie beatnikowskiego wędrowca, w jego duchowych poszukiwaniach dostrzegano alegorię poszukiwań pokolenia kontrkultury. Buddyzm Zen, taoizm i w ogóle mniej lub bardziej powierzchownie i synkretycznie pojmowana filozofia Wschodu była dla młodzieży lat 60. obszarem, w którym można było szukać duchowej alternatywy dla materialistycznej, mieszczańskiej kultury świata zachodniego. Na fali tych fascynacji medytowano, jeżdżono szukać oświecenia do Indii, praktykowano różne formy buddyzmu. Czytano też książkę Hesse'ego. W 1972 roku powieść zekranizował CONRAD ROOKS, hippis, pionier psychodelii, autor nakręconego sześć lat wcześniej filmu "Chappaqua" - kultowego obrazu Dzieci-Kwiatów. Rooks również miał powody do utożsamiania się w z bohaterem "Siddharthy" - pochodził z bajecznie bogatej rodziny, miał za sobą przeszłość "złotego młodzieńca", uzależnienie od alkoholu, doświadczenia z wszelkimi możliwymi narkotykami, a później eksperymentalną kurację odwykową w Szwajcarii i studia nad filozofią Wschodu.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin