Fenomen Bruno Groeninga CD1.avi

W 1949 roku nazwisko Bruno Groeninga dostało się na łamy opinii publicznej. Relacjonowała o nim prasa, radio i czasopisma. Został nakręcony film kinowy, powoływano naukowe komisje badawcze, przypadkiem Bruno Groeninga zajęła się władza i to aż do najwyższych instancji. Minister do spraw socjalnych Północnej Nadrenii i Westfalii prześladował Bruno Groeninga z powodu wykroczenia przeciwko prawu dla naturopatów, w przeciwieństwie do niego premier Bawarii tłumaczył, że takiego "wyjątkowego zjawiska" jak Groening, nie można niweczyć opierając się na paragrafach. Minister spraw wewnętrznych Bawarii określał jego działalność jako "wolną działalność miłości".

We wszystkich warstwach społecznych dyskutowano o przypadku Bruno Groeninga zacięcie i kontrowersyjnie. Rozpalały się bardzo fale emocji. Duchowni, lekarze, dziennikarze, prawnicy, politycy i psycholodzy: wszyscy mówili o Bruno Groeningu. Jego cudowne uzdrowienia dla jednych były prezentami łaski wyższej mocy, dla innych szarlatanerią. Jednak fakty uzdrowień zostały potwierdzone przez badania medyczne.

Bruno Groening, który urodził się w 1906 roku w Gdańsku i po wojnie jako przesiedleniec wyemigrował do Niemiec Zachodnich, był prostym robotnikiem. Utrzymywał się dzięki wykonywaniu różnych zawodów, był cieślą, robotnikiem fabrycznym i portowym, roznosicielem telegramów i monterem urządzeń niskoprądowych. Nagle stał się centralnym punktem publicznego zainteresowania. Wiadomości o jego cudownych uzdrowieniach rozprzestrzeniały się po całym świecie. Ze wszystkich krajów przychodzili chorzy ludzie, przychodziły listy z prośbami o pomoc i propozycje. Dziesiątki tysięcy ludzi pielgrzymowały do miejsc, w których działał.

Ale istniały również siły przeciwne. Wpływowi lekarze, funkcjonariusze kościelni, prawnicy i byli współpracownicy poruszyli wszystko, aby przerwać działalność Bruno Groeninga. Prześladowały go zakazy uzdrawiania. Wytaczano mu procesy. Wszelkie wysiłki, aby ukierunkować jego działanie na uporządkowane tory, nie powiodły się z jednej strony z powodu oporu sił autorytatywnych środowisk, z drugiej zaś strony z powodu niemocy i chęci zysku jego współpracowników. Kiedy Bruno Groening zmarł w Paryżu w styczniu 1959 roku, toczył się w pełni ostatni proces przeciwko niemu. Postępowanie sądowe zostało zamknięte i nigdy nie ogłoszono ostatecznego wyroku. Jednak pozostało wiele otwartych pytań.

Bruno Groening już za czasów swojego życia przykładał wielką wagę do spisywania relacji o uzdrowieniach.

Ze względu na wywierające ogromne wrażenie uzdrowienia, w 1992 roku utworzyła się w ramach Koła Przyjaciół Bruno Groeninga Medyczno- Naukowa Grupa Fachowa (MWF), w skład której wchodzi obecnie (1998 r.) ponad 3000 lekarzy i przedstawicieli innych zawodów medycznych z 25 krajów. W oparciu o regularne, międzynarodowe wykłady fachowe wykłady dla kolegów ze służby zdrowia oraz dla innych zainteresowanych osób - dotychczas w 20 krajach - lekarze i naturopaci tej grupy medycznej pragną informować o możliwościach i granicach uzdrowienia na drodze duchowej. Podczas wykładów zostaje ukazane - na o uzdrowieniach z chorób organicznych -, że uzdrowienie duchowe jest czymś znacznie więcej niż autosugestią lub sugestią. Chodzi tu o dające się konkretnie udowodnić, przebiegające według pewnych prawidłowości oddziaływanie wyższej siły, którą każdy człowiek może bardzo łatwo w siebie przyjąć jest nauka Bruno Groeninga, która w zdumiewająco prosty sposób ukazuje, jak można tę korzystać z duchowej siły uzdrawiającej.

Relacje o uzdrowieniach przemawiają same za siebie jako osobiste świadectwo ludzi, którzy w Kole Przyjaciół Bruno Groeninga przeżyli sami na sobie uzdrowienie duchowe. Mają one na celu przywrócić ludziom dzisiejszych czasów, którym pod ciężarem chorób i bólu grozi załamanie, nadzieję i wiarę we własne wyzdrowienie oraz wskazać im drogę do uzdrowienia. Powinny one także uciszyć tych wszystkich, którzy - zdrowi i nie odczuwający bólu - szydzą z uzdrawiania duchowego oraz dać im pojęcie o tym, że istnieje coś wyższego, pomoc, która nie wywodzi się od ludzi i która jest w stanie uleczyć każdą ranę.