Borowski Tadeusz - Do młodych agitatorów pokoju (1951).pdf
mugracz / Dokumenty / Literatura / Borowski Tadeusz / Borowski Tadeusz - Do młodych agitatorów pokoju (1951).pdf
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
1946 -
1980 -
1981 -
angielski -
Barszczewski Stefan -
Brzezińska Anna -
Ciesielczuk Stanisław -
Clearance Mike A -
Conrad Joseph -
czeski -
Czosnowski Stanisław -
Deotyma -
Durka Leon -
Fitzpatrick Percy -
Fleszarowa-Muskat Stanisława -
Giedroyc Jerzy -
Gomulicki Wiktor -
Goszczyński Seweryn -
Górski Konstanty -
Hearn Lafcadio -
Hume Fergus -
Irving Washington -
Iwasiów Inga -
Jadowska Aneta -
Jankowski Józef -
Janowicz Andrzej -
Jaśnikowski Jarosław (1976-) -
Lewis Matthew Gregory -
Literackie -
Lotnictwo II -
Małopolska -
Maupassant Guy de -
Mlem! (2021-) -
Mostowska Anna -
Muszyński Beniamin -
O'Brien David Wright -
Piasecki Sergiusz -
polski (dla obcokrajowców) -
Pytel Jolanta -
Radcliffe Ann -
Rappaport Zenon -
Sade Donatien Alphonse François de -
Sport -
Tokarczuk Olga -
Villiers de L’Isle-Adam Auguste de -
Wacławek-Owda Maria -
Wiedza tajemna -
Witkiewicz Stanisław Ignacy -
Zajdle -
Zdrowie
Tadeusz Borowski, ur. 12 XI 1922, Żytomierz, zm. 3 VII 1951, Warszawa, poeta, prozaik, publicysta.
Podczas okupacji związany ze środowiskiem skupionym wokół pisma „Droga”, 1943–45 więzień obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu (był sanitariuszem w szpitalu obozowym), Natzweiler-Dautmergen i Dachau-Allach; 1945–46 działał w środowiskach polskich w Niemczech; od 1946 dziennikarz, organizator młodzieżowych środowisk literackich, od 1950 współredaktor „Nowej Kultury”. W poezji (Gdziekolwiek ziemia 1942, konspiracyjny debiut; Imiona nurtu 1945) Borowski zawarł w apokaliptycznych obrazach gorzki obrachunek pokolenia wojennego z historią („Zostanie po nas złom żelazny...”) i tragizm osobistej winy i odpowiedzialności wobec milionów zmarłych. W głośnych opowiadaniach (m.in. Proszę państwa do gazu 1946, Dzień na Harmenzach 1946; wydane 1948 w zbiorach Pożegnanie z Marią i Kamienny świat) obnażył istotę i mechanizmy deprawacji człowieka w hitlerowskim systemie obozowym, będącym dla Borowskiego logiczną konsekwencją pewnego nurtu kultury europejskiej (stąd początkowe oskarżenie Borowskiego o nihilizm moralny). Działacz i publicysta polityczny, po 1948 rzecznik realizmu socjalistycznego, podporządkował twórczość literacką bieżącym celom partii komunistycznej (Opowiadania z książek i gazet 1949); zmarł śmiercią samobójczą; Utwory zebrane (t. 1–5 1954).
Podczas okupacji związany ze środowiskiem skupionym wokół pisma „Droga”, 1943–45 więzień obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu (był sanitariuszem w szpitalu obozowym), Natzweiler-Dautmergen i Dachau-Allach; 1945–46 działał w środowiskach polskich w Niemczech; od 1946 dziennikarz, organizator młodzieżowych środowisk literackich, od 1950 współredaktor „Nowej Kultury”. W poezji (Gdziekolwiek ziemia 1942, konspiracyjny debiut; Imiona nurtu 1945) Borowski zawarł w apokaliptycznych obrazach gorzki obrachunek pokolenia wojennego z historią („Zostanie po nas złom żelazny...”) i tragizm osobistej winy i odpowiedzialności wobec milionów zmarłych. W głośnych opowiadaniach (m.in. Proszę państwa do gazu 1946, Dzień na Harmenzach 1946; wydane 1948 w zbiorach Pożegnanie z Marią i Kamienny świat) obnażył istotę i mechanizmy deprawacji człowieka w hitlerowskim systemie obozowym, będącym dla Borowskiego logiczną konsekwencją pewnego nurtu kultury europejskiej (stąd początkowe oskarżenie Borowskiego o nihilizm moralny). Działacz i publicysta polityczny, po 1948 rzecznik realizmu socjalistycznego, podporządkował twórczość literacką bieżącym celom partii komunistycznej (Opowiadania z książek i gazet 1949); zmarł śmiercią samobójczą; Utwory zebrane (t. 1–5 1954).
Inne pliki do pobrania z tego chomika
Chłopiec z Biblią U nas w Auschwitzu... Ofensywa styczniowa Muzyka w Herzenburgu
[epub, mobi, pdf]