Granica.avi

Druga, po wersji Józefa Lejtesa z 1938 roku, ekranizacja znanej powieści Zofii Nałkowskiej. Scenariusz pióra Józefa Hena nieco odbiegł od literackiego oryginału. Inne jest zakończenie, rozbudowano wątek polityczny, w powieści potraktowany marginesowo. Widać też fascynację reżysera wizualnym kształtem epoki międzywojennej. Sugestywne zdjęcia mieszczańskich salonów, dworków, pokojów hotelowych, targowisk, kostiumów, przedmiotów codziennego użytku nie uszły uwagi krytyki. Chwalono także kreacje Krystyny Jandy jako Elżbiety i Zofii Jaroszewskiej jako ciotki Kolichowskiej. Studium psychologiczno - obyczajowe z okresu dwudziestolecia międzywojennego, demaskujące na przykładzie dążącego do osiągnięcia kariery bohatera i dziejów jego "romansu klasowego" fałsz moralny osobistych i społecznych norm.
Zenon Ziembiewicz, początkujący dziennikarz, spędza wakacje w dworze swych rodziców. Nawiązuje romans z Justyną, córką kucharki. W drodze na studia do Francji odnawia znajomość z Elżbietą; rozstają się jako nieoficjalni narzeczeni . . . Po powrocie z Paryża, z tytułem doktora nauk politycznych, zostaje naczelnym redaktorem miejscowej gazety, a wkrótce prezydentem miasta. Żeni się z Elżbietą, ale nie przerywa romansu z Justyną. Po przerwaniu ciąży Justyna popada w depresję, próbuje też odebrać sobie życie. Plany reform społecznych i gospodarczych Ziembiewicza utykają w martwym punkcie. W mieście wybuchają zamieszki, policja tłumi brutalnie robotnicze demonstracje. Pewnego dnia Justyna wdziera się do gabinetu Zenona i zabija go strzałem z pistoletu. Usiłuje popełnić samobójstwo skacząc przez okno. Zostaje aresztowana. Ku zaskoczeniu wszystkich Elżbieta opłaca adwokata Justyny, a sama wraz z synem wyjeżdża za granicę.