Reżyseria: Roman Wionczek
Scenariusz: Jerzy Grzymkowski
Zdjęcia: Władysław Nagy
Obsada aktorska: Jerzy Aleksander Braszka (Karol Szostak), Halina Kossobudzka (Szostakowa), Magda Celówna (Bożena Rzewińska, córka Szostaków), Edward Sosna (Waldemar Rzewiński, zięć Szostaków), Bogusław Sar (Jędrek Szostak, syn Szostaków), Piotr Krasicki (Marcin Rzewiński, wnuk Szostaków), Wieńczysław Gliński (dotychczasowy dyrektor "Metalpolu"), Wirgiliusz Gryń (oficer MO), Janusz Kłosiński (Włodek, kolega Szostaka), Andrzej Krasicki (towarzysz Miciński z KW), Edward Kusztal (Zygmunt, zastępna przewodniczącego Komitetu Zakładowego "Solidarności"), Kazimierz Meres (ksiądz), Józef Nalberczak (pułkownik, komisarz wojskowy "Metalpolu"), Wiesław Nowosielski (kapitan, komisarz wojskowy "Metalpolu"), Witold Pyrkosz (nowy dyrektor "Metalpolu"), Patrycja Pałkiewicz (Magda Rzewińska, wnuczka Szostaków), Aleksandra Ford-Sampolska (Lewandowska, sekretarka dyrektora "Metalpolu", kochanka Rzewińskiego), Tomasz Zaliwski (Stanisław Boroń, nowy sekretarz POP PZPR w "Metalpolu"), Jerzy Złotnicki (mecenas Franczuk, doradca Komitetu Zakładowego "Solidarności"), Władysław Barański (robotnik Adrian), Tadeusz Hanusek (uczestnik zebrania Komitetu Zakładowego PZPR), Zbigniew Korepta (robotnik), Kazimierz Lasoń ("Brodaty"), Sylwester Przedwojewski (towarzysz z KW prowadzący zebranie Komitetu Zakładowego PZPR), Włodzimierz Saar, Tadeusz Somogi (kolega Szostaka), Wacław Ulewicz (Karolak, dotychczasowy sekretarz POP PZPR w "Metalpolu"), Marek Kępiński (kierownik łaźni; nie występuje w napisach), Zdzisław Rychter (nie występuje w napisach), Noc z 12 na 13 grudnia 1981 roku. Wprowadzenie stanu wojennego. W "Metalpolu" trwa strajk. Na teren zakładu wkracza jednostka MO. Internowany zostaje mecenas Franczuk, doradca zakładowej "Solidarności". Szostak, którego przed kilkoma tygodniami wywieziono na taczkach jako łamistrajka, chce wrócić do pracy. Żołnierz sprawdzający przepustki nie wpuszcza go jednak do fabryki. By nie drażnić załogi, nikt nie chce podjąć decyzji o przyjęciu Szostaka. Nie pomagają interwencje u nowego dyrektora ani naciski czynione przez nowego sekretarza KZ, Boronia. W domu Szostaków panuje rozgoryczenie i rozdrażnienie. Wnuk Szostaka, Marcin, wstępuje do nielegalnej organizacji, lecz wkrótce zostaje aresztowany. Na skutek kolejnych interwencji u komisarza wojskowego fabryki Szostak wreszcie wraca do pracy. Część starych kolegów traktuje go serdecznie, inni co najwyżej chłodno. Udaje się mu uzyskać zwolnienie Marcina z aresztu. Szostak postanawia złożyć prośbę o przejście na emeryturę, lecz po rozmowach z dyrektorem, Boroniem, zięciem i komisarzem wojskowym obiecuje jeszcze raz przemyśleć swoją decyzję. Bierze udział w pochodzie pierwszomajowym, który usiłują zakłócić młodzi manifestanci