Waldemar Łysiak - Szachista.pdf

Franka Lloyda Wrighta określa jako "najlepszego architekta XX wieku", a jego projekty jako "ósmy cud świata". Temu genialnemu amerykańskiemu architektowi poświęcił swoją książkę Waldemar Łysiak. Monografia została napisana jako praca konkursowa w 1966. Konkurs ogłosił Wydział Architektury PW, gdyż nie istniała w języku polskim monografia twórczości Wrighta, co stanowiło duże utrudnienie dydaktyczne. Był to konkurs dla profesorów, docentów, adiunktów i hierarchów podobnego szczebla, ale żeby imprezę udemokratycznić i nadać jej większy liczbowy splendor, dopuszczono też studenterię wyższych roczników.

Pierwsze wydanie słynnych refleksji autora o jego karierze pisarskiej i naukowej, a przede wszystkim zmaganiach z cenzurą.

Powieść historyczna - wznowienie. Pozycja to szczególna - jedyna spośród książek autora - niedokończona praca literacka. Miała to być trylogia o zdrajcach-sprzedawczykach, którzy przekupieni "purpurowym srebrem" doprowadzili Polskę do utraty wolności. Książka zawiera cały pierwszy tom("WILK I KRUK"), dwa pierwsze rozdziały tomu II("WIEŻA"), oraz lapidarny skrót zamierzanego niegdyś dalszego ciągu (dokończenie II tomu i cały III - "SREBRNE RUNO"). Jest także coś ekstra - swego rodzaju "kram z pomysłami", dzięki czemu czytelnik może poznać niejako "kuchnię pisarską" autora - pod tytułem: "okruchy szkiców" są tu fragmenty dialogów, szkice scen i opisów.

Schyłek VI wieku naszej ery. Imperium Rzymskie dogorywa. Broni się jeszcze tylko stolica (miasto Rzym), oblężona po raz ostatni już przez plemiona barbarzyńców. Pierścień oblężenia przebija grupa straceńców, pragnąca odszukać mityczny ostatni legion (jedyny legion, który pono nie uległ barbarzyńskiej nawałnicy) i sprowadzić go pod mury Rzymu dla ocalenia miasta. Dowodzą tym elitarnym zespołem desperatów dwaj ludzie: konsul Valerianus i najlepszy żołnierz Rzymu, trybun Fulviusz, zwany bogiem wojny Towarzyszy im małżonka konsula, Terencja Sabina, w której Fulviusz jest zakochany...

"Stuleciu kłamców" można chyba niejedno zarzucić, lecz na pewno nie można temu dziełu zarzucić braku odwagi i braku maestrii w formułowaniu niesłychanie przenikliwych konstatacji i diagnoz. Autor wyważa liczne drzwi, rzuca niejedno światło na rzeczy skrywane w cieniu, wreszcie obala mnóstwo kłamstw szerzonych uporczywie przez media. Książka ta stanowi wojnę z nikczemnością i hipokryzją, zaś piszący ją moralizator posługuje się szyderstwem. Prawo do moralizowania, piętnowania, szydzenia, wytykania, oskarżania, demistyfikowania itp. do podsumowania ludzkości u schyłku wieku i schyłku tysiąclecia wyrobił sobie całą swoją drogą życiową i całą swoją twórczością. Stulecie kłamców to właśnie nic innego, jak "patrzenie światu w oczy po męsku", wedle celtyckiej dewizy, która od lat stanowi credo Waldemara Łysiaka: "Prawda przeciw światu!".