Powieści historyczne

W wąskim korytarzu, którym miało pójść natarcie wojsk pancernych, trzeba było zdobyć pięć dużych mostów. Miano je zdobyć nie uszkodzone, atakiem wojsk powietrznodesantowych. I właśnie ten piąty most niepokoił porucznika Fredericka Browninga, zastępcę dowódcy alianckiej 1 armii powietrznodesantowej. Był to most decydujący o powodzeniu całej operacji, most na Dolnym Renie w miejscowości Arnhem, leżącej o 65 mil za linią frontu, na tyłach Niemców. Browning wskazując na mapie most w Arnhem, zapytał:
- Ile czasu potrzeba wojskom pancernym na dotarcie do nas?
- Dwa dni - odparł buńczucznie marszałek Montgomery.
- Zdołamy utrzymać ten most przez cztery dni - odpowiedział Browning ciągle wpatrzony w mapę i dodał: - Jednakże sądzę, sir, że chyba idziemy o jeden most za daleko.

Jedenastoletnia Giulia, jedyna córka kapelmistrza Fassiego z Saletto, wychowywała się wśród anielskich głosów chłopięcego chóru prowadzonego przez ojca. Śpiew jest dla niej tak naturalny, jak oddech, ale włoski Kościół epoki renesansu coraz bardziej ogranicza prawa kobiet, nie zezwalając im nawet na głośną modlitwę. Pobożny lud widzi w śpiewających damach tylko grzesznice.
Gdy solista chóru ojca niespodziewanie rozpoczyna mutację, wykonanie najnowszej mszy mistrza Giovanniego da Palestriny przed znamienitymi gośćmi staje pod znakiem zapytania. By uniknąć kompromitacji, Fassi przebiera córkę za chłopca i każe jej zastąpić śpiewaka. Występ okazuje się tak ogromnym sukcesem, że pada propozycja wykastrowania wspaniałego solisty i zachowania jego pięknego głosu…

Breżniew, Kádár, Żiwkow, Ulbricht i Gomułka tworzą plan najazdu wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację, a ich burzliwe rozmowy tłumaczy poczciwy, choć niezbyt rozgarnięty młody podporucznik. Choć nie rozumie nic a nic z politycznych intryg, żyje wiarą w komunizm, a w wolnym czasie rozgrywa bitwy plastikowych żołnierzyków i koresponduje z narzeczoną, którą z lękiem pyta, czy w kontrrewolucyjnej Czechosłowacji wprowadzono już seks.

Viktor Horváth dopisuje kolejny rozdział do tradycji „dobrego wojaka”, który rozśmiesza i jednocześnie obnaża absurdy systemu, wielkiej historii i polityki. Autor pozostaje przy tym czuły na niuanse relacji węgiersko-słowackich – wystarczy wspomnieć, że bohater zapytany o narodowość odpowiada, że jest „Węgrem. To znaczy Czechosłowakiem. Znaczy Słowakiem”.

Nieznana historia udziału Polaków w gorączkach złota!

XIX-wieczna gorączka złota do dziś rozpala wyobraźnię. Jej fenomen nie ominął także Polaków, którzy mimo iż pozbawieni własnego państwa, aktywnie uczestniczyli w eksploracji ówczesnego świata. Tym, co wyróżniało ich na tle innych poszukiwaczy przygód, było doskonałe wykształcenie, niezwykła zaradność oraz przeważnie powstańcza przeszłość.

Podążając tropem polskich zesłańców, emigrantów i podróżników, którzy w XIX wieku znaleźli się na złotonośnych obszarach Syberii, Kalifornii, Australii, Nowej Zelandii i Afryki Południowej, autor przedstawia dokonania Polaków, którzy dali się porwać temu szaleństwu. Zdarzali się wśród nich typowi awanturnicy, ale w większości byli to wytrawni globtroterzy lub przedsiębiorcy wysyłani na polecenie władz do badań geologicznych i eksploatacji.

Powieść napisana na podstawie scenariuszu filmu "Miasto 44" Jana Komasy. Zilustrowana ponad 120 fotosami i kadrami z filmu.

Opowieść o młodych, pełnych życia i namiętności warszawiakach. Żyją tak, jakby każdy ich dzień miał się okazać tym ostatnim.Przed wojną snują plany na przyszłość. Podczas wojny działają w konspiracji. Dla nich to nie tylko patriotyczny obowiązek, lecz także młodzieńcza przygoda, okazja do zabłyśnięcia przed rówieśnikami, zaimponowania dziewczynom.Na podziemnych szkoleniach romansują, popisują się, wygłupiają. Nie wiedzą jeszcze, że nadchodzące lato będzie dla nich prawdziwym egzaminem życia. Nie wiedzą też, że historia ma wobec nich własne plany...Połączeni przyjaźnią bohaterowie tworzą jeden z najodważniejszych powstańczych oddziałów. Stają się świadkami poświęcenia i bohaterstwa, ale także okrucieństwa, zdrady, wreszcie zbrodni. Uczą się miłości i poznają, czym jest nienawiść. Otrzymują od historii krwawą i brutalną lekcję dojrzewania.

Wiktoriańska Anglia. Rok 1897. Robert Wallis zostaje relegowany z Oksfordu. Jest poetą, dekadentem, estetą – wiedzie życie birbanta, zaciąga długi, spotyka się z kompanami, kobietami złego prowadzenia. Londyn przełomu wieków to kręgi literackie, dla których bożyszczem jest Oskar Wilde, a jednocześnie gwarne miasto czasów rewolucji przemysłowej.

Wallis zostaje zatrudniony przez Pinkera, handlarza kawą, przy tworzeniu „Przewodnika” – systemu próbek aromatów kawy i dopasowanych do nich określeń. Zakochuje się w córce pracodawcy, Emily, z którą pracuje. Jest to kobieta wychowywana nowocześnie, ale nie pozbawiona wiktoriańskich ograniczeń. Emily zostaje sufrażystką, angażując się w przemiany społeczne w Wielkiej Brytanii.

Wodzowie, nawet genialni i operatywni, sami nie wygrają wojny. Ta książka pozwala docenić wysiłek wojenny ludzi drugiego planu, których profesjonalizm i pomysłowość pozwoliły aliantom powstrzymać, a w ostateczności pokonać armię Hitlera i jego koalicjantów.

Bohaterami tej książki nie są dowódcy stojący na czele alianckich sił zbrojnych ani żołnierze na polu walki, ale ci, którzy wymyślili, jak w praktyce osiągnąć cele wyznaczone przez strategów. Należeli do nich m.in. generał major Percy Hobart – wynalazca „dziwnych czołgów” zdobywających plaże Normandii w dzień D, kapitan lotnictwa Ronnie Harker, „który wsadził merlina do mustangów”, oraz kapitan konwojów „Johnny” Walker, który wymyślił, jak zatapiać U-Booty przy użyciu „ruchomej zapory ogniowej”.

„Oto mamy zimowy, kończący się dzień 4 lutego 1807 roku. Wojska rosyjskie i pruskie wycofują się pod naporem Wielkiej Armii Napoleona na północ, w stronę Preussisch Eylau. Po drodze muszą przebyć okolice Heilsbergu/Lidzbarka Warmińskiego. W szeregach obu armii podążają bohaterowie powieści, zwykli żołnierze. W mijanych wsiach i miasteczkach oczekują rozwoju wydarzeń drżący, bezbronni cywile. Wszyscy zostaną wkrótce wciągnięci w szalony wir wojny. Okaże się jednak, że pośród deszczu śmiercionośnego ołowiu godzą w naszych bohaterów także strzały Amora… Czy Amor semper omnia vincit? Przekonajcie się sami”.
(fragment Wstępu)

Zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami historia bohaterskich szpiegów! Rok 1942, kiedy wynik wojny wisi na włosku, prezydent Roosevelt wysyła nieprawdopodobną grupę zadaniową z wyjątkową misją. Bibliotekarze wyszkoleni w szpiegostwie i specjaliści od mikrofilmów, współpracujący ze specjalnym oddziałem Służb, zostają rozlokowani po całej Europie. Pozyskując i przeglądając gazety, książki i podręczniki techniczne, zbierają informacje o rozmieszczeniu wojsk i uzbrojeniu. Maria Alves zostaje wysłana do Lizbony, gdzie skrupulatnie fotografuje publikacje. Współpracuje z Tiago – portugalskim właścicielem księgarni, który wykonuje własną, niepewną misję, pomagając żydowskim uchodźcom. Gdy Maria i Tiago zbliżają się do siebie, ich wspólna przyszłość jest zagrożona. Kobieta dostaje bowiem nowe zadanie, które zaprowadzi ją w samo serce wewnętrznego kręgu sympatyków Fuhrera! Amerykańska bibliotekarka i portugalski handlarz książek; misja, która może odmienić losy wojny.

W czasie drugiej wojny światowej dwie żydowskie siostry – Janny i Lien Brilleslijper – prowadzą jedno z największych w Holandii miejsc schronienia dla osób ukrywających się przed nazistowskim terrorem. Willa na zielonych terenach pod Amsterdamem nazywa się Wysokie Gniazdo. Podczas kiedy z wielu rejonów Holandii wywożeni są do obozów zagłady ostatni Żydzi, tutaj toczy się w miarę normalne życie kilkudziesięciu osób – w dodatku tuż pod nosem należących do nazistowskiej partii sąsiadów i współpracujących z hitlerowcami kolaborantów. Wysokie Gniazdo zostaje jednak zdradzone i rodzina Brilleslijperów trafia z ostatnim transportem do Auschwitz, razem z rodziną Anny Frank.
W Siostrach z Auschwitz Roxane van Iperen udaje się to, co potrafią nieliczni pisarze: od pierwszych stron oddaje nastrój nadciągającej grozy, kiedy w zasadzie nic jej jeszcze nie zapowiada. Choć każdy dzisiaj wie, co się wówczas działo, do ostatniej chwili żywi się wraz z bohaterami nadzieję, że wszystko jakoś się ułoży.

Lata 30., Czechosłowacja. Zuzana dorasta otoczona muzyką. Sielankowe dzieciństwo przerywa zajęcie jej kraju przez nazistów. Jako Żydówka staje się osobą niepożądaną, której po kolei odbiera się wszystko, co kocha.
Razem ze swoją rodziną trafia do kolejnych obozów. W Auschwitz po raz pierwszy staje się numerem, odbiera się jej prawo do człowieczeństwa. Głoduje. Patrzy, jak odchodzą kolejne bliskie jej osoby. Walcząc o jedzenie w Bergen-Belsen, odmraża sobie ręce, które już nigdy nie będą w pełni sprawne. Jest świadkiem największego okrucieństwa w dziejach. Jej jedynym talizmanem jest muzyka, która przypomina jej, że świat może być piękny.
Niezwykła historia światowej sławy klawesynistki Zuzany Růžičkovej, opowiedziana przez bohaterkę w ostatnich tygodniach jej życia.
Piękna opowieść o muzyce, miłości i przetrwaniu.

Złożyła obietnicę, której dotrzymanie może przypłacić życiem.
Paryż, rok 1939. Helena Fotticelli jest początkującą aktorką teatralną. Mieszka w modnej, artystycznej dzielnicy Paryża. Z powodu wojny musiała opuścić swoją ojczyznę i porzucić marzenia o sławie i życiu w dostatku. Teraz, aby zarobić na życie, musi tańczyć w okrytym złą sławą klubie nocnym Folies Bergère.
Jej życie diametralnie różni się od tego, jakie prowadzi żydowska rodzina mieszkająca piętro wyżej. Między Markiem, Anette i dwójką ich synów a Heleną rodzi się niewytłumaczalna więź, która z czasem przeradza w wielką przyjaźń.
Pewnego dnia Marek zostaje zamordowany, zaś Anette znika.
Helena poprzysięga sobie, że będzie chronić dzieci, jakby były jej własnymi. Ponieważ naziści umacniają swoją władzę w Paryżu, piękna młoda tancerka może nie dać rady ochronić chłopców i siebie przed nadciągającym zagrożeniem.

Awanturnicza powieść o odwadze i honorze.

Wojna stuletnia trwa w najlepsze. Anglicy odnoszą wspaniałe zwycięstwo pod Azincourt. W tym czasie od armii Henryka V odłącza się trzech rycerzy. Rannego towarzysza pozostawiają pod opieką francuskich mnichów i ruszają w pościg za zdrajcą Huxley'em. Wcale nie trudno go wytropić. Zamiast dyplomacji chętniej sięga on po miecz, a ślad jego ucieczki znaczą ciała i krew poległych. Zanim baronowi Arturowi i sir Ralfowi dane będzie wyrównać z nim rachunki, muszą stawić czoła francuskim niedobitkom i szalbierzom.

Święta Helena: skalista wysepka oddalona o tysiące mil od najbliższego wybrzeża, pełna szczurów i strzeżona przez brytyjską marynarkę wojenną. Nigdy nikt nie został zamknięty w bardziej odległym i niedostępnym więzieniu niż Napoleon Bonaparte po swojej klęsce pod Waterloo. W roku 1819 Markiza Delphine de Sabran i jej kochanek, znakomity pisarz François-René de Chateaubriand, odwiedzają Napoleona Bonaparte na wyspie Świętej Heleny, gdzie cesarz ostatnie lata swojego życia spędza w angielskim areszcie. Delphine, słynna kurtyzana, pragnie spotkać najwspanialszego mężczyznę swoich czasów, ale cesarz w niczym nie przypomina wyidealizowanego bohatera, którego spodziewała się spotkać, a wyspa okazuje się szara i brzydka, roi się od szczurów, i cała jest jakby pod przeklętym wpływem słynnego więźnia. Legenda opowiedziana przez marynarza mówi, że Napoleon nie jest jedynym potworem, jakiego spotkają...

Barwna powieść historyczna, zbeletryzowana biografia kobiety, która przeszła do historii jako "krwawa grafka".

Elżbieta Batorówna (1560-1614) pochodziła z arystokratycznej rodziny obciążonej genetycznym obłędem - wśród jej przodków i krewnych byli schizofrenicy, zboczeńcy i sadyści. Już jako mała dziewczynka uwielbiała przyglądać się egzekucjom. Gdy dorosła, jej sadyzm budził grozę - torturowanie służby, łapanych w okolicy Cyganów, przestępców czy przypadkowych osób sprawiało jej ogromną przyjemność, a zamek w Czachticach każdy rozsądny człowiek omijał z daleka. Ale prawdziwy horror zaczął się, gdy Batorówna uwierzyła, że wieczną młodość zapewnia codzienna kąpiel w krwi wytoczonej z dziewic. Przez ponad dwadzieścia lat polowała na młode dziewczęta, które ginęły w jej zamku podczas strasznych tortur.