seria Rodowody Cywilizacji

Barry Cunliffe jest profesorem archeologii na Uniwersytecie Oksfordzkim, autorem wielu książek i rozpraw naukowych dotyczących pradziejów Europy.

Ta praca stanowi podsumowanie jego wieloletnich badań nad historią i kulturą starożytnych Celtów. Autor rozwinął w niej szczególnie wątek najdawniejszych dziejów tego ludu i jego kultury, sięgając II tysiąclecia p.n.e. Obserwujemy narodziny, rozwój i ekspansję Celtów na rozległych obszarach Europy, w tym także o miedzę od dzisiejszych granic Polski (w Czechach i na Morawach). Widzimy ich u szczytu potęgi militarnej i politycznej, aby później być świadkami szybko postępującego upadku pod ciosami rzymskiego i germańskiego oręża.

Autor, krócej już, zatrzymuje się nad losami zredukowanych enklaw celtyckich na Wyspach Brytyjskich i Kontynencie we wczesnym średniowieczu, a także wskazuje na rolę i charakter dziedzictwa celtyckiego w czasach nowożytnych.

Książka przy wszelkich walorach dzieła naukowego pisana jest jasnym i wartkim językiem, co czyni ją atrakcyjną dla ogółu czytelników.

Europejska tradycja językowa związała z Wandalami pojęcie wandalizmu jako skłonności do bezmyślnego i bezcelowego niszczenia wszystkiego, co wzbogaca ludzką kulturę. Wandalowie przybyli ze Skandynawii w I-IV wieku, wkroczyli na scenę wielkiej polityki pod koniec IV wieku, podejmując wędrówkę na zachód, następnie z niewyjaśnionych do końca przyczyn przenieśli się do Hiszpanii, a potem w brawurowej akcji z Hiszpanii do Afryki Północnej. W swej znakomitej monografii Jerzy Strzelczyk wykazuje, że w pochodzie przez Europę Wandalowie nie byli wcale bardziej "wandalscy" niż inne ludy owej epoki, a ich działania zawsze miały określony sens polityczny, gospodarczy, czy religijny. Książka przekazuje współczesną wiedzę o Wandalach, których afrykańskie państwo zostało zmiecione przez potężne Cesarstwo Wschodnie w ciągu zaledwie stulecia i nie pozostawiło po sobie niemal żadnych śladów poza tradycją i legendą.

Tematem pracy są cztery pierwsze wieki n.e. i wpływ jaki wywierało chrześcijaństwo na schyłkową już, kulturę pogańskiego Rzymu. Poznajemy proces rozszerzania się nowej wiary, strukturę organizacyjną jej wyznawców, stopniowe opanowywanie przez nią rozmaitych dziedzin życia. Widzimy rewolucyjny jak na owe czasy charakter chrześcijaństwa oraz rolę, jaką odegrało ono w przemianach kulturowych, politycznych i społecznych, a także jak wiele cywilizacja chrześcijańska zaczerpnęła ze świata rzymskiego.

Niniejsza książka to historia starożytnego Izraela od czasów najdawniejszych do zburzenia Jerozolimy i Świątyni w 70 roku n.e. Oryginalność spojrzenia autora polega na tym, że jako główne źródło informacji traktuje on Stary Testament, materiały archeologiczne zaś służą mu przede wszystkim do porównania danych zaczerpniętych z Biblii.