Raymond A. Moody

Dr Raymond A. Moody, autor bestsellerów "Życie po życiu" oraz "Refleksje nad życiem po życiu", w których relacjonował doznania ludzi stojących u progu śmierci, w swoich najnowszych badaniach idzie o wiele dalej: umożliwia żyjącym kontakt z ich najbliższymi, którzy już odeszli z tego świata. Daleki od mistycyzmu, i okultyzmu, swoje relacje przedstawia w sposób rzeczowy i przekonywający, a przynajmniej zmuszający do zastanowienia. Nie koniec jednak na tym: postępując wedle wskazówek autora każdy z nas mógłby ujrzeć w zwierciadle wizje swoich zmarłych bliskich; a kontakt taki, według obserwacji dra Moody’ego, przynosi pociechę i ukojenie…

Czy przeżycia z pogranicza śmierci
stanowią rzeczywiście dowód na istnienie życia po śmierci?
Raymond A. Moody uważa, że NIE.

Dr Moody wydaną przed kilkunastu laty książką Życie po życiu
pragnął zwrócić uwagę opinii publicznej oraz naukowców na fenomen zjawiska,
jakim są przeżycia z pogranicza śmierci.

Książka zyskała rozgłos i poczytność, lecz została niewłaściwie zinterpretowana przez różne środowiska opiniotwórcze. W Kto się śmieje ostatni dr Moody w dowcipny sposób dowodzi, że nauka wciąż zbyt mało wie o wszechświecie, by móc oceniać, co się w nim tak naprawdę dzieje.

W trakcie swoich badań dr Moody odkrył zupełnie nowe zjawisko nazywane przez niego „empatycznym przeżyciem z pogranicza śmierci” – doświadczenie dzielone przez kogoś, kto sam nie umiera, lecz jedynie łączy się emocjonalnie z osobą umierającą. Z pewnością wiele pozostaje wciąż jeszcze do odkrycia na tym polu.

Jaką receptę daje Raymond A. Moody spragnionym poznania faktów czytelnikom> Rozchmurzcie się! Nikt bowiem nie wie, kto się śmieje ostatni.

...W państwie republikańskim, na którego obywateli należy oddziaływać logicznymi argumentami i perswazję, a nie siłą, sztuka rozumowania ma pierwszorzędne znaczenie.
Thomas Jefferson

Media nie podzielają wiary Thomasa Jeffersona w siłę opinii publicznej ani zdrowy rozsądek obywateli. Karmią nas sensacyjnymi materiałami, wychodząc z założenia, że nikt z nas nie nawykł do myślenia lub też nie jest do niego zdolny. Wydawcy książek na temat przeżyć z pogranicza śmierci i innych zjawisk paranormalnych faszerują je chwytliwymi historiami nazywanymi przez nich „opisami przypadków”. Cóż jednak znaczą owe opowieści? W tym właśnie miejscu należy odwołać się do sztuki rozumowania postulowanej przez Jeffersona...

Książka ta, będąca obowiązkowym uzupełnieniem Życia po życiu, składa się z myśli, które komercyjni wydawcy usunęli z moich prac opublikowanych w ciągu ostatnich dwudziestu lat...