458 WR -11 sierpień 2013.mp3

bodkacy / WIECZORNE ROZMOWY - Antyradio / WR od 451-460 / 458 WR -11 sierpień 2013.mp3

Download: 458 WR -11 sierpień 2013.mp3

Pobierz

105,06 MB

CZY NIEJAKO „WBREW MNIE SAMEMU” SIŁA WYŻSZA SPEŁNIA MOJE NAJSKRYTSZE PRAGNIENIA ?

WIERZ W SPEŁNIENIE

Sami nie zdajemy sobie nawet sprawy z tego, że nasze najskrytsze pragnienia są niekończącą się modlitwą całej naszej istoty. Modlitwą nie taką „z głowy”, ale płynącą z głębi duszy. Bóg zna nasze prawdziwe tęsknoty i przyjmuje je bez zastrzeżeń — na swój sposób pomaga nam je zaspokoić. Dla wielu z nas nie ulega wątpliwości, że fakt, iż staliśmy się ludźmi uzależnionymi, był w gruncie rzeczy Jego odpowiedzią na nasze poszukiwania: albowiem właśnie dzięki nałogowi zdołaliśmy odkryć nasz nowy sposób życia.
Wielu z nas uważa, że gdyby nie uzależnienie i nie Program, to żylibyśmy jako ludzie zagubieni, znerwicowani i głęboko nieszczęśliwi. Na szczęście dla nas, Siła Wyższa odpowiedziała nie na buńczuczne żądania i zachcianki naszego ego, lecz na błagalny, głęboko skrywany szept naszej duszy.
Tadeusz z Krakowa

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

bodkacy

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

451 WR.mp3

CZY NAUCZYŁEM SIĘ CIERPLIWOŚCI? ROZWIJAJ CIERPLIWOŚĆ Nie powinniśmy się spieszyć ani oczekiwać, że z dnia na dzień staniemy się doskonali. Niecierpliwość i zachłanność tylko nas zaślepią. Bez cierpliwości nie da się żyć w zgodzie z Programem — krok po kroku, godzina za godziną, dzień po dniu. Ćwicząc cierpliwość, uczymy się wychwytywać codzienne okazje do rozwoju. Naszej nowej więzi z Siłą Wyższą również nie da się zbudować z dnia na dzień. Aby ją osiągnąć, warto czekać i dokładać starań. Nie pędźmy na złamanie karku — traktujmy każdy dzień jako skarbnicę nowych doświadczeń, które pomagają nam stopniowo wzrastać.

452 WR.mp3

CZY ZACZĄŁEM TRZEŹWIEĆ, CZY JESTEM TYLKO „SUCHY”? WCIĄŻ TRZEŹWIEJ Bycie trzeźwym to coś więcej — o wiele więcej — niż bycie po prostu „suchym”. Trzeźwość jest stanem uczuć i umysłu. Abstynencja to punkt wyjścia, ale nie cel sam w sobie. Jeśli nie dokona się w nas duchowa przemiana osobowości, jakaś siła wciąż będzie nas popychać ku środkom zmieniającym świadomość. Naszym celem jest wypracowanie sobie nowego sposobu życia, który nie ogranicza się do abstynencji. Doskonalenie charakteru, dążenie do rozwoju i wzrostu duchowego, pogłębianie więzi z Siłą Wyższą — wszystko to sprawia, że przestajemy odczuwać potrzebę sięgnięcia po pierwszy kieliszek, pierwszą działkę narkotyku lub tabletkę: tracimy wewnętrzną motywację (a zewnętrzna, jak wiemy, nie istnieje). Tym różni się stan trzeźwości — uzyskany od naszego Boga — od zwykłej abstynencji.

453 WR Czy umiem nieść posłanie.mp3

CZY UMIEM NIEŚĆ POSŁANIE ? ŚWIEĆ PRZYKŁADEM Żadne z nas nie jest „”Wielkim Uzdrowicielem”. Niesienie posłania, o którym mowa w Kroku Dwunastym, to ważny element zdrowienia, ale kryje też w sobie poważne niebezpieczeństwa. Główne polega na tym, że niekiedy ulegamy pokusie i zamiast po prostu nieść posłanie, staramy się robić oszałamiające wrażenie: chcemy imponować, zamieniamy się w magów i demiurgów. To nie siła czy błyskotliwość naszej osobowości pomaga ludziom, lecz przemawiająca naszymi ustami Miłość Boża. Możemy świecić przykładem: mamy jasny umysł, nie trzęsą nam się ręce, jesteśmy wolni od lęku, prowadzimy trzeźwe, uczciwe, sensowne życie. My tylko przynosimy posłanie – Bóg decyduje tym, czy, jak i kiedy dociera ono do celu. Jesteśmy Jego skromnymi wysłannikami.

454 WR.mp3

CZY ZA ODZYSKANIE WOLNOŚCI GOTÓW JESTEM ZAPŁACIĆ GODZIWĄ CENĘ ? KUP SOBIE WOLNOŚĆ Według H.D Thoreau, cena jakiejkolwiek rzeczy równa się części życia, jaką trzeba dla niej w zamian poświęcić – natychmiast lub na dłuższą metę. Za uleganie nałogowi płaciliśmy cenę naszej wolności. Na koniec zaczęliśmy sobie uświadamiać, że cena ta staje się dla nas zbyt wygórowana. Koszty były tak wysokie, że prawie nie mieliśmy już czym płacić: środki zmieniające świadomość uzyskały nad nami całkowitą kontrolę. Jeśli nie przebudzimy się i rozwojem duchowym nie zapłacimy za naszą wolność, to do końca życia pozostaniemy niewolnikami. Zwracając się do naszego Boga o przewodnictwo, odzyskujemy utraconą niegdyś wolność.

455 WR -21.07 2013.mp3

Gościówą była Dorota . CZY WCIĄŻ CZUJĘ SIĘ „LEPSZY” OD INNYCH UZALEŻNIONYCH ? NIE DZIEL NA „KASTY” W swoim czasie mieliśmy nieładną skłonność do dzielenia ludzi na „kasty” – po to tylko, by samemu móc się wywyższyć; alkoholicy patrzyli z góry na narkomanów, narkomani – na lekomanów, a wszyscy razem rzucali pogardliwe spojrzenia wąchaczom kleju. Czas już skończyć z tymi„waśniami międzyplemiennymi”: niezależnie od rodzaju uzależnienia, wszyscy jesteśmy po prostu ciężko chorymi ludźmi i – w sensie pozytywnym – powinniśmy trzymać się razem. W grę wchodzi ludzkie życie i zabawa w ocenianie, kto jest „lepszy” a kto „gorszy”, albo czyj nałóg jest bardziej druzgocący, jest nie tylko dziecinna i nie na miejscu, ale wręcz niebezpieczna. Zażycie jakichkolwiek środków zmieniających świadomość jest objawem samowoli, która dla osoby uzależnionej oznacza mniej lub bardziej rychłą śmierć; odbieramy w ten sposób Sile Wyższej możność prawidłowego kierowania naszym życiem. CZY WCIĄŻ CZUJĘ SIĘ „LEPSZY” OD INNYCH UZALEŻNIONYCH ?

456 WR - 28 lipiec 2013.mp3

CZY DARZĘ WSPÓLNOTĘ KOLEŻEŃSKIM SZACUNKIEM ? NIE „TESTUJ” WSPÓLNOTY Nasza Wspólnota to cudowny i wspaniały ruch, ale pamiętajmy, że nie opiera się ona na żadnym przymusie, męczeńskim poświęceniu czy dozgonnej wierności (może dlatego jest taka fajna). Istniejące tu więzi nie są więzami, przywiązanie nie oznacza tu zależności i zobowiązań, a przyjaźń nie równa się dyspozycyjności i bezwzględnemu posłuszeństwu. W swojej niedojrzałości i głupocie postanawiamy czasem poddać Wspólnotę testowi, żeby sprawdzić, jak wiele „znaczymy” dla innych. Gdy inni członkowie – mając już dość naszych żądań, oczekiwań i kaprysów – połapią się o co nam chodzi, zapewne prosto w oczy powiedzą nam, co o tym myślą. Na własne nieszczęście możemy wówczas uznać, że Wspólnota jest nas „niegodna”, że nas „oszukała” i zawiodła. Pamiętajmy wszakże, że – tak jak każda inna relacja – nasz związek ze Wspólnotą wymaga troski, odpowiedzialności, koleżeństwa i szacunku.

457 WR - 4 sierpień 2013.mp3

CZY ZDAJĘ SOBIE SPRAWĘ, JAKI ZE MNIE SZCZĘŚCIARZ ? DBAJ O SWÓJ „FART” Gdy ludziom coś się powiedzie, często mówią, że „mieli szczęście”; chodzi im o „fart” czy też „sprzyjający zbieg okoliczności”. Ale czy określenia te należy kojarzyć wyłącznie z czymś przyjemnym i beztroskim? Czasem dobro, jakie niesie ze sobą fart, bywa trudne i bolesne, a jednak pozostaje dobrem. Można powiedzieć, że mieliśmy szczęście, ocalając życie mimo ryzyka, na jakie nieustannie wystawiał nas nałóg. To rzeczywiście fart, że pracując nad Programem, możemy powstrzymać naszą chorobę. Niewątpliwie sprzyjającym zbiegiem okoliczności jest to, że możemy stopniowo wracać do zdrowia, rozwijać się i wzrastać duchowo. Szczęśliwy los zdarzył, że zamiast nienawiści uczymy się okazywać ludziom miłość i łagodność, że coraz częściej dotrzymujemy danego słowa oraz odczuwamy wdzięczność i współczucie. Wszystko to staje się naszym udziałem za sprawą więzi, jaka łączy nas z Siłą Wyższą. Wygląda więc na to, że fart jest w gruncie rzeczy darem Bożej Łaski.

459 WR -18 sierpień 2013.mp3

JAK SOBIE RADZĘ Z PRZYSTOSOWANIEM SIĘ I WYTRZYMAŁOŚCIĄ? PRZYSTOSUJ SIĘ „Przystosuj się i wytrzymaj”; sformułowanie to niezbyt uszczęśliwia powracających do zdrowia uzależnionych. Tak długo usiłowaliśmy grać rolę reżysera własnego spektaklu, iż teraz z trudem przychodzi nam pogodzenie się z faktem, że świat wcale nie kręci się wokół nas, że nie znajdujemy się w jego centrum. Dzielimy naszą planetę z milionami innych ludzi i warto, byśmy uczyli się trudnej sztuki współżycia opartej na przystosowaniu, wytrzymałości i umiejętności radzenia sobie. Jeśli bowiem każdą sytuację spróbujemy na siłę dostosować tylko do własnych potrzeb i życzeń, to niezaspokojone zostaną potrzeby i życzenia wielu innych osób. A przecież przystosować się i wytrzymać trzeba jedynie dzisiaj, a nie przez całą resztę życia. Rozmowy z : Markiem z Krakowa i Z Krzyśkiem z Tarnowa

460 WR - 25 sierpień 2013.mp3

CZY WSZYSTKIE SWOJE DAWNE KŁOPOTY MAM JUŻ ZA SOBĄ ? POŻEGNAJ KŁOPOTY Na początku wydaje się nam, że kłopoty to nasza specjalność — nasze przekleństwo i druga natura. Wcale tak nie jest; tarapaty me stanowią nieodłącznej części naszej osobowości. Kiedyś mieliśmy być może do czynienia z policją, może nawet siedzieliśmy w więzieniu; urządzaliśmy awantury rodzinie i przyjaciołom; zwalniano nas z pracy lub wyrzucano ze szkoły. Nie było temu końca. Teraz jednak rozumiemy, dlaczego tak było, i wiemy, że dłużej tak być nie musi. Nie musimy być w impasie ani dostawać kręćka. Poznaliśmy smak spokoju.

Stary czlowiek3b.mp3

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin