16.jpg

Dubrownik
Dubrownik to niewielkie miasto położone na południu Dalmacji. Mimo swych niedużych rozmiarów uważane jest za najpiękniejsze miasto w Chorwacji, nic więc dziwnego, że wiele osób nazywa je „perłą Adriatyku”.

Miasto już z daleka prezentuje się wyjątkowo imponująco. Piękną, jednorodną stylistycznie Starówkę otaczają olbrzymie mury obronne, dzięki którym Dubrownik nigdy nie został zdobyty w bezpośredniej walce (nawet w 1991 roku). Na Starówce niemal wszystko jest z kamienia: zarówno domy, jak i ulice, a ich powierzchnia przez całe wieki została wypolerowana niemal do granic możliwości. Kamienne są również zabytki, których w tym mieście jest ogrom, a także mury, po których można obejść miasto dookoła oglądając je z każdej możliwej strony.
Stary Grad to tylko część tego wspaniałego miasta. Dubrownik jest podzielony na 35 odrębnych dzielnic, w których żyje około 50 tysięcy mieszkańców. Miasto to leży w bardzo łagodnym klimacie: jest tu bardzo dużo słońca i słonecznych dni, a mało deszczu, dodatkowo zimy są bardzo łagodne. Temperatury praktycznie nie spadają poniżej zera, a śnieg jest zjawiskiem bardzo rzadkim. Dubrownik w przeciwieństwie do innych miast chorwackiego wybrzeża, jest odwiedzany przez turystów przez cały rok. Bardzo łatwo tu się dostać, ponieważ istnieje tutaj duży Międzynarodowy Port Lotniczy Dubrownik, a także ważny port morski i pasażerski (między innymi połączenie promowe z Bari we Włoszech). W pobliżu miasta zlokalizowano również kilka atrakcji, które koniecznie trzeba zobaczyć. Turyści bardzo chętnie uciekają od zgiełku miasta do pełnego zieleni i antyczno – średniowiecznych pozostałościArchipelagu Elafickiego. Niedaleko znajduje się również ulubione miejsce wypoczynkowe mieszkańców Dubrownika czyli wspaniały ogród botaniczny Lokrum.

Głowna ulica miasta o źródłowej nazwie Placa, długa około 300 metrów, do której zbiegają się wszystkie inne miejskie uliczki. Głowna otwarta przestrzeń komunalna Dubrownika, ulubiony Dubrownicki spacerniak i miejsce zbiorki, miejsce wszystkich głównych wydarzeń społecznych i obchodów, Stradun, najszersza i najpiękniejsza ulica miasta dzieli stare miejskie centrum na północną i południową część i jest Głowną arterią handlową starego dubrownickiego centrum. Powstała końcem XI wieku, kiedy to nasypano płytki morski przesmyk, który oddzielał niegdyś wysepkę Lave i osiedle na nim od lądu i innego osiedla. Swoja prawdziwa funkcje Placa zaczęła pełnić końcem XII wieku, gdy oba osiedla zostały połączone jedynym w swoim rodzaju murem w urbanistyczną całość Dubrownickiego muru. Mury miejskie to jeden z najbardziej monumentalnych fortyfikacyjnych pomników w Europie i przykład rozwoju architektury obronnej. Budowa pierwszych umocnień zaczęła się już w VIII wieku, ale okres najbardziej intensywnego budownictwa przypada na okres od połowy XV wieku do końca XVI wieku. Wielkie trzęsienie ziemi w 1667 roku, nie naniósł im większych uszkodzeń. Mury to złożona struktura fortyfikacyjna długa na 1940 metry i składa się z głównego miejskiego muru i ciągu wież, twierdz, bastionów, dwóch mostów zwodzonych oraz falochronu Kaše. Zasięg dzisiejszych murów to ten sam z XIV wieku.
Kamienny gotycki pomnik młodego rycerza Orlanda w zbroi i wzniesionym w ręce mieczem na miejskim rynku przed kościołem Św. Vlaha o typowym gotyckim uśmiechu i jest jednym z najpiękniejszych Rolandów Europy. Zbudował go na podstawie umowy z 1418 roku Bonino z Mediolanu z pomocą rodzimych mistrzów. Słup Orlanda jest symbolem państwowości gdzie powiewała państwowa flaga Republiki Dubrownickiej a dzisiaj flaga Republiki Chorwackiej.
Podczas festynu sw.Vlaha, patrona Dubrownika słup Rolanda zdobi flaga z jego wizerunkiem a podczas dubrownickich igrzysk letnich flaga Libertas. Kościół franciszkański i zakon braci mniejszych. Monumentalny kompleks na zachodniej stronie miasta z krużgankiem (claustrum) i książnicą, w której znajduje się jedyny zachowany egzemplarz wydania Judyty Marko Marulić oraz najstarsza apteka na świecie, która nieprzerwanie pracuje od 1317 roku.
Gmina Wybrzeże dubrownickie znajduje się trzydzieści kilometrów od Dubrownika, z którym związana jest od końca XIV wieku. W ramach nowych obszarów jako tak zwane Terre nuove w roku 1399 wchodzi pod władzę Republiki Dubrownik, która odkupiła go od króla Bośni Ostoja za sumę 1500 dukatów. Obszar, na którym obecnie rozproszonycj jest 20 wsi zamieszkuje 2200 mieszkańców. Jest to obszar zamieszkany od czasów starożytnych. O przynależności do chrześcijaństwa, świadczy chorwacki motyw witka w kościele św. Stephena w miejscowości Topolom, na dzwonnicy św. Jeronima oraz w klasztorze franciszkanów w Slano w centrum gminy Wybrzeże dubrownickie, która od dziesięcioleci była siedzibą księcia. Mieszkańcy gminy Wybrzeże dubrownickie zajmują się turystyką, uprawą oliwy i wina, zbierania ziół leczniczych i obróbki kamienia i akwakultury. Z Wybrzeże dubrownickie organizowane są wycieczki do Dubrownika, Stona, Arboretum z platanami należącym do Chorwackiej Akademii Nauki i Sztuki w Trsteno oraz do wysp Elafiti i półwyspu Pelješac. Z miasta Slano droga prowadzi do Zavala w Hercegowinie, gdzie znajduje się słynna jaskinia krasowa Vjetrenica o długość 14 km.
Wczesnochrześcijańskie sarkofagi
Klasztor franciszkanów i kościół św. Jeronima w Slano założone na pozostałościach kościołów z okresu wczesnego chrześcijaństwa z V wieku. Płyty nagrobne z kamienia, odłamki i inne znajdowane przedmioty świadczą o dwóch tysiącach lat kultury są umieszczone w kamiennym monumencie – kolekcja muzeum Wybrzeże dubrownickie. Na dziedzińcu klasztoru Franciszkanów są też chrześcijańskie sarkofagi.