58.jpg

Barcelona miasto w północno-wschodniej Hiszpanii, nad Morzem Śródziemnym, stolica prowincji o tej samej nazwie oraz wspólnoty autonomicznej Katalonii. Drugie co do wielkości miasto Hiszpanii. Główny ośrodek przemysłu kraju (samochody, komputery, prod. chemikaliów, przetwórstwo żywności) i finansowy regionu. Duży port morski oraz port lotniczy – Prat de Llobregat.
Barcelona zajmuje 100,4 km² i liczy 1,621,537 mieszkańców (spis z 2009 , ale w 1977 – 1 709 000). Aglomeracja Barcelony liczy 3 774 000 mieszkańców (w jej skład wchodzą m.in.: L'Hospitalet de Llobregat, Badalona, Sabadell).W 1992 r. miasto było gospodarzem letnich igrzysk olimpijskich.
Barcelona została założona przez Fenicjan. Powstała w starożytności (III wiek p.n.e.) jako kolonia rzymska, rozwinęła się jako jedna z najważniejszych republik kupieckich w basenie Morza Śródziemnego. Pozostałości po zbudowanych wtedy murach obronnych przetrwały w Dzielnicy Gotyckiej. Przejściowo zajęta przez Kartagińczyków (Hamilkar Barkas), a po drugiej wojnie punickiej przeszła ponownie pod panowanie rzymskie. Po upadku Rzymu zdobyta w 406 przez Swebów i Wandalów a w 416 przez Wizygotów, którzy utworzyli w Hiszpanii własne państwo. Przez krótki czas Barcelona była stolicą państwa Wizygotów.W roku 712 Barcelona została opanowana przez Maurów. Przez blisko 100 lat znajdowała się pod ich panowaniem. W 801 zdobyta przez syna Karola Wielkiego – Ludwika została stolicą "Marchii Hiszpańskiej", która była buforem między państwem Karola Wielkiego a państwami Maurów. W latach 874-1137 Barcelona była stolicą niezależnego hrabstwa. Później została stolicą Królestwa Aragonii. Po zjednoczeniu z Kastylią w 1479 jej znaczenie spadło. W czasie wojny o sukcesję hiszpańską w latach 1705-1714 Barcelona została ufortyfikowana przez wojska angielskie. W czasie wojen napoleońskich w Hiszpanii w latach 1808-1814 Barcelona była kilkakrotnie widownią walk.
Miasto przeżyło burzliwy rozwój handlu i przemysłu w XX w..
W czasie wojny domowej w Hiszpanii miasto kilkukrotnie stało się areną działań wojennych. 19 lipca 1936 zrewoltowany tłum pod wodzą anarchistów z Iberyjska Federacja Anarchistyczna nie dopuścił do zajęcia miasta przez puczystów gen. Franco. Następnie w Barcelonie formowano milicję, która prowadziła walkę na froncie aragońskim. W maju 1937 doszło do starć między anarchistami, a wspierającymi komunistów żołnierzami (Dni majowe w Barcelonie). Miasto zostało zdobyte przez faszystów 26 stycznia 1939. Po wojnie domowej stało się centrum oporu republikanów i świadomości narodowej Katalończyków.Współczesna koncepcja urbanistyczna Barcelony została opracowana przez znanego teoretyka architektury Ildefonso Cerdá (uważanego za "ojca" urbanistyki, autora Ogólnej Teorii Urbanizacji). Stworzono ją na potrzeby rozpisanego przez władzę konkursu architektonicznego. Projekt Cerdy zajął w nim drugie miejsce, przegrywając z koncepcją Roviry i Triasa. Do realizacji zwycięskiego projektu nigdy nie doszło, zaś kilka miesięcy później na mocy dekretu królewskiego zdecydowano o wdrożeniu planu Ildefonso Cerdy. Co miało duży wpływ na dzisiejszy obraz miasta.