Jezuici a ekumenizm- James Aitken Wylie.avi

„Nie było przebrania, którego nie mogli by zakładać, i w związku z tym nie było miejsca, do którego nie mogli by przenikać. Mogliby wejść niepostrzeżeni do szafy monarchy lub gabloty męża stanu. Mogli siedzieć skryci w Zgromadzeniu/ Walnym Zgromadzeniu, i wmieszać się niepostrzeżenie do obrad i debat. Tam mnie było języka, którym by nie władali, ani wyznania ,którego nie mogli by wyznawać, a tym samym nie było ludzi pośród których by nie pielgrzymowali i nie było Kościoła, którego członkostwa nie mogli by podjąć, a których funkcje nie mogli by sprawować. Mogli nienawidzić/przeklinać papieża z luteranami, czy składać Uroczystej Przysięgi z Covenanter'ami (The Covenanters to szkoccy Prezbiterianie z siedemnastego wieku). Mieli swoich uczonych ludzi w salach arystokratów i sądów królewskich;ich ludzi nauki i listów do edukacji młodzieży”

„Gdziekolwiek przyszli jezuici, było szybko widać wyraźne ożywienie wiary papistów . Podczas gdy studiowali nauki ścisłe- starali się dorównać
najbardziej znanym z profesorów protestanckich, by przekierować młodzież do swoich szkół, kompilowali katechizmy dla wykorzystania pośród ubogich. Szczególnie wyróżniali się jako nauczyciele łaciny; i tak wielki był
ich zapał, i ich powodzenie, że "nawet protestanci usuwali swoje dzieci ze szkół odległych, aby je umieścić pod opieką jezuitów ".”

„Synowie ojców protestanckich zostali przyciągani do spowiedzi, i z czasem do ogólnej zgodności z praktykami papistów. Żywności, której Rzym zabronił- nie dotykali podczas świąt katolickich, choć była ona swobodnie spożywana przez innych członków rodziny. Zaczęli oni również odróżniać się przez użycie symboli papieskich. Noszenie krzyży i różańców są uznane przez Ranke jako jedna z pierwszych oznak zwracania się w kierunku Rzymu. ”



„Zapomniane obrzędy/rytuały zaczęły być reaktywowane; relikwie, które zostały rzucone na bok i zakopane w ciemności, były odgrzebywane i pokazane przed publiką. Stare cnoty wróciły do zgniłych kości i świętość wyblakłych ubrań zakwitła na nowo. Święci Kościoła katolickiego wrócili z Wielką ulgą, a tych z Biblii odsunięto w dal. Światło świec zastąpiło Słowo Życia (Biblie) w świątyniach”