Posyłam kwiaty - niech powiedzą one To, czego usta nie mówią stęsknione!
Co w sercu mego zostanie skrytości, Wiecznym oddźwiękiem żalu i miłości.
Posyłam kwiaty - niech kielichy skłonią I prószą srebrną rosą jak łezkami,
Może uleci z ich najczystszą wonią Wyraz drżącymi szeptany ustami,
Może go one ze sobą uniosą I rzucą razem z woniami i rosą Pozdrawiam serdecznie i zycze spokojnej nocy
