Prof. A. Świderkówna - Wprowadzenie do Biblii.mp3

~~
Strony źródłowe:
mikolaj-bydgoszcz.home.pl/katechizm.htm
kaplani.com.pl/mysli/komentarze.html
blizejboga.pl/otwieraj-swoj-bibli-gdy
Katechizm Kościoła Katolickiego
mateusz.pl/czytania/2015/20150818.htm
~~



BIBLIA
jest zapisem historii relacji człowieka z Bogiem
(ST - historia człowieka, historia odejścia człowieka od Boga, historia przygotowywania człowieka przez Boga do odnowienia relacji z Nim -- historia narodu wybranego)
(NT - historia zaprowadzenia i zrealizowania nowego, wiecznego Przymierza oraz przysposobienia do Bożej rodziny)

● zapisem historii (1) odejścia człowieka od Boga i (2) Bożych działań prowadzących do odnowienia ich relacji

(1) historia odejścia człowieka od Boga
- (grzech pierworodny)
- próby zjednoczenia się ludzi poza Bogiem (wieża Babel)

(2) Boże działania prowadzące do odnowienia relacji człowieka z Bogiem

"Miłość wasza podobna do chmur na świtaniu albo do rosy, która prędko znika. Dlatego ciosałem was przez proroków, słowami ust moich zabijałem, a Prawo moje rozbłysło jak światło. Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń”. (Oz 6, 4)

- obietnica pojednania (zapowiedź )
- wybranie jednego narodu i formowanie go (naród wybrany: Abraham)
- obietnica uzdolnienia do wcielania w życie Prawa (przymierze z Mojżeszem)

"Zapytaj no dawnych czasów, które były przed tobą, zaczynając od dnia, w którym Bóg stworzył człowieka na ziemi, [zapytaj] od jednego krańca niebios do drugiego, czy nastąpiło tak wielkie wydarzenie jak to lub czy słyszano od czymś podobnym? Czy słyszał jakiś naród głos Boży z ognia, jak ty słyszałeś, i pozostał żywy? Czy usiłował Bóg przyjść i wybrać sobie jeden naród spośród innych narodów przez doświadczenia, znaki, cuda i wojny, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem, dziełami przerażającymi, jak to wszystko, co tobie uczynił Pan, Bóg twój, w Egipcie na twoich oczach? Widziałeś to wszystko, byś poznał, że Pan jest Bogiem, a poza Nim nie ma innego. Z niebios pozwolił ci słyszeć swój głos, aby cię pouczyć. Na ziemi dał ci zobaczyć swój ogień ogromny i słyszeć swoje słowa spośród ognia. Ponieważ umiłował twych przodków, wybrał po nich ich potomstwo i wyprowadził cię z Egiptu sam ogromną swoją potęgą. Na twoich oczach, ze względu na ciebie wydziedziczył obce narody, większe i silniejsze od ciebie, by cię wprowadzić w posiadanie ich ziemi, jak to jest dzisiaj. Poznaj dzisiaj i rozważ w swym sercu, że Pan jest Bogiem, a na niebie wysoko i na ziemi nisko nie ma innego. Strzeż Jego praw i nakazów, które ja dziś polecam tobie pełnić; by dobrze ci się wiodło i twym synom po tobie; byś przedłużył swe dni na ziemi, którą na zawsze daje ci Pan, Bóg twój". (Pwt 4,32-40)

- przekonanie go, że jedyne trwałe i prawdziwe zjednoczenie ludzi może mieć miejsce tylko w Bogu (wezwanie do tego, by pewnego dnia przygotować zgromadzenie wszystkich dzieci Bożych w jedności Kościoła - (J 11, 2)(J 10, 16))
- zapowiedź nowego, wieczego Przymierza przeznaczonego dla wszystkich ludzi (Jr 31, 31-34)(Hbr 10, 16) (zapowiedź Chrystusa)
- przyjście Boga do ludzi w postaci Boga-Człowieka (wcielenie)
- wypełnienie woli Bożej w życiu człowieka -- otwarcie możliwości przysposobienia człowieka do Bożej rodziny (życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa)

...

Bóg w swoim Słowie mówi do nas osobiście. Otwarciu Pisma świętego ma zawsze towarzyszyć myśl, że jest to spotkanie z Bogiem żywym. Tu i teraz On przemawia i objawia swoja wolę.
Owocem tego staje się refleksja, która ubrana w komentarz ma inspirować, zachęcać, rzucać światło.
Przekonywać nieustannie, że „żywe jest Słowo Boże i skuteczne”.

.

MOC SŁOWA BOŻEGO

Boża moc ukryta w Słowie uwalnia nas od złudzeń, usuwa lęk i obawę o własne życie, a pozwala nam iść wąską ścieżką do Królestwa, gdzie wielu pierwszych okazuje się ostatnimi, a wielu ostatnich pierwszymi. Kiedy doświadczamy przemieniającej mocy słowa Bożego, napełnia nas pokój.
Słowo Pana otwiera przed nami drogę, która wcześniej wydawała się niemożliwa do przebycia.

...

„Panie, do kogóż pójdziemy?”

Trochę zaskakujące jest zakończenie Eucharystycznej mowy Jezusa. Wydawać by się mogło, że powinno być w niej więcej o Komunii św., o potrzebie przystępowania do sakramentów. Do tego jesteśmy przyzwyczajeni z licznych kazań i nauk rekolekcyjnych. Tymczasem w swoim pouczeniu o Eucharystii, Jezus większy nacisk położył na wiarę, na zaufanie i więź z Bogiem, niż na samo „jedzenie Komunii św.” Punktem kulminacyjnym tej sceny jest jej zakończenie: chwila próby wiary, której zostali poddani Apostołowie.

Wielu uczniów Jezusa nie przeszło tej próby pomyślnie. Za trudna im się wydawała mowa Jezusa. Nie potrafili jej pojąć ani przyjąć. Może zbyt ufali sobie, swojej logice i wyobrażeniom? Może za mało znali Jezusa, za mało Go kochali, za daleko byli od Niego? Może za mało było w nich życia duchowego, a za dużo „cielesności”? Nie chodzi tu oczywiście o cielesność fizyczną, która jest przecież nieodłącznym składnikiem człowieczeństwa i pochodzi od Boga, ale o styl życia według wzoru tego świata, czyli przeciwnie do woli Bożej. Ludzie „cieleśni” to ci, którzy bardziej cenią sobie to, co ziemskie, ich własne, grzeszne, aniżeli to, co proponuje nam Bóg.

Życie duchowe rodzi się ze słuchania Słowa Bożego. Prawdopodobnie wielu z nas doświadczyło kiedyś tego, jak pogłębia się w nas życie wiary i modlitwy, jak lekko i radośnie przychodzi nam zachowywać naukę i przykazania Chrystusa, gdy zaczynamy ściślej obcować ze Słowem Bożym, gdy częściej sięgamy po Pismo św. i nie tylko je czytamy, ale także rozważamy i próbujemy na nie odpowiadać. To właśnie Słowo Boże przyjęte z wiarą, jest w nas źródłem życia Bożego. Bez Słowa Bożego nie ma ani wiary, ani prawdziwej pobożności, ani życia chrześcijańskiego.

Trzeba to mocno podkreślić, bo wielu ludzi poprzestaje na pobożności, polegającej na samym tylko pomnażaniu praktyk dewocyjnych czy sakramentalnych: powtarzaniu różnych formułek, pacierzy, litanii, koronek, nabożeństw. W oderwaniu od Słowa Bożego stają się one jałowe i zatracają swój pierwotny sens. Owszem, chodzi się wtedy za Chrystusem, ale duchem jest się od Niego daleko – tak jak ci uczniowie, którzy odeszli, bo nie mieli autentycznej wiary ani życia Bożego.

Czym zatem wyróżniali się Apostołowie, że pomimo tych samych trudności intelektualnych w zrozumieniu Chrystusa, jednak przy Nim pozostali? Otóż wyróżniali się tym, co najważniejsze: wiarą i poznaniem Boga oraz Jego Słowa. Właśnie na to powołuje się św. Piotr: „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga.”

Faktycznie: do kogo się udać ze swoim życiem, troskami, lękami, radościami, jeśli nie do Chrystusa? Niektórzy szukają rozwiązań i odpowiedzi w horoskopach, inni w parapsychologii, jodze czy New Age, inni swe niepokoje zagłuszają alkoholem, narkotykami i disco. Ale nic z tego nie potrafi w pełni zaspokoić aspiracji i potrzeb człowieka.

Natomiast Chrystus, który jest samą miłością, potrafi dać człowiekowi wszystko, a nawet więcej. Problem w tym, że często nie wiemy, że chce nam coś dać i nie potrafimy tego przyjąć. Dlatego najpierw powinniśmy starać się Go poznać, żeby wiedzieć kim jest i co chce nam zaoferować. Apostołowie to wiedzieli i dlatego zostali przy Jezusie. Wielu z nas, nawet tych chodzących do kościoła, wie to tylko mgliście, ogólnie. Stąd też tyle zwątpień i niewierności, tyle bylejakości i powierzchowności naszych postaw religijnych, tyle pustki w życiu duchowym. Chrystus chce tę pustkę wypełnić. Czy Mu pozwolimy?

Ks. Mariusz Pohl

...


Otwieraj swoją Biblię, gdy...


> wszystko dobrze:
Psalm 33; 96 oraz 1 List do Tymoteusza 6; List św. Jakuba 2,1-17;

> rozpoczynasz jakieś nowe zadanie:
Psalm 1;

> chcesz właściwie postąpić wobec bliźniego:
List do Rzymian 12;

> martwisz się o członków rodziny:
Psalm 121 oraz Księga Izajasza 40;

> jesteś zniechęcony:
Psalmy 23; 42; 43; 46

> wokół szerzy się zło:
2 List do Tymoteusza 3 oraz List do Hebrajczyków 13; Psalm 54

> twoi przyjaciele odwrócą się od Ciebie:
Psalm 88; Ewangelia wg. św. Mateusza 5 oraz 1 List do Koryntian 13;

> wszystko cię zniechęca:
Psalmy 34; 74;

> nie możesz zasnąć:
Psalmy 4; 56; 130;

> twoja wiara słabnie:
Psalmy 63; 126; 146; List do Hebrajczyków 11;

> wydaje ci się, że Bóg jest daleko:
Psalmy 25; 63; 70; 125; 138 oraz Ewangelia wg. św. Łukasza 10;

> lękasz się śmierci:
Ewangelia wg. św. Jana 11,17-20 oraz 2 List do Koryntian 5;

> zgrzeszyłeś:
Psalm 51; Księga Izajasza 53; Ewangelia wg. św. Jana 3; 1 List św. Jana 1;