Amiga_Magazyn_07-1994.pdf

Ilość stron: 124 Cena: 25 000,00 zł Nakład: 46 500 Wstępniak: W ankiecie na temat książek, jaką niedawno przeprowadził Magazyn AMIGA-jeden z Czytelników domagał się wydania książki o tytule "Jak pisać wstępniaki". Podejrzewam, że był on jednym z nielicznych, którzy takie wstępniaki czytają - a zatem wydanie takiej książki, choć możliwe - z przyczyn ekonomicznych byłoby raczej niewskazane. Mile podbechtany n i e chcę jednak pozostawić sprawy bez echa i dla tych wszystkich, którzy chcą nauczyć się pisania wstępniaków podaję świąteczny przepis na tenże zakalec. Składniki: 19 ton ekspresu Intercity Kraków-Warszawa, 85 kg Rafała Wiosny. 10 dkg dobrych rad Szefostwa, 1 szt. Wydawnictwa LUPUS, 1 szt. peceta (dowolnego) i do smaku kilka gazet różnej maści od "Tygodnika Powszechnego" do "NIE". . Sposób wykonania: Wsiadamy do ekspresu i podczas podróży czytamy (swoje i współpasażerów) gazety po to, aby dowiedzieć się, co w trawie piszczy. Lektura kończy się gdzieś w okolicach Tunelu, a potem z nudów zaczynamy różne sprawy kojarzyć w najzupełniej abstrakcyjny sposób. Z takiego zaczynania otrzymujemy zaczyn. Po dotarciu do Wydawnictwa LUPUS spotykamy się z różnymi osobami. Jeśli są one przez nas lubiane - wprawiają nas w dobry nastrój. To źle (dla wstępniaka). Jeśli za nimi nie przepadamy - to dobrze. Zaczyn zaczyna się burzyć i fermentować. W rezerwie mamy jeszcze nieocenionego Rafała, który na pewno spowoduje znaczne wzburzenie. Następnie odrzucamy dobre rady Szefostwa o tym, że wstępniak mą zawierać wyłącznie opis tego, co będzie w numerze (jest to niepotrzebne, gdyż wystarczy przewrócić kartkę, aby zobaczyć spis treści). Po ujrzeniu jakiegokolwiek peceta wzburzenie sięga zenitu i już można zasiąść do pisania wstępniaka. Podczas pisania nie przejmujemy się absolutnie niczym, bowiem poza Wydawcą, korektorem i nielicznymi Czytelnikami i tak nikt tego nie będzie czytał (ja też nie), l to wszystko. Po tym przydługim/przygłupim (niepotrzebne skreślić) wstępie można przejść do odrabiania pańszczyzny - czyli do wstępniaka właściwego. Dokładnie dziesięć lat temu, w połowie grudnia 1983, na targach CES w Las Vegas Jay Miner & consorties przedstawili prototyp nowego komputera o nazwie Amiga 1000. Otworzyło to zupełnie nową erę w historii komputera. Gdyby nie to, że przez te 10 lat producentem Amigi była nieudolna marketingowe firma, której nazwę taktownie przemilczę-komputer ten określany mianem "kultowego" zajmowałby znacznie wyższe miejsce na piedestale historii. A tak? Zalały nas tajwany. W wielu listach od Czytelników otrzymuję uwagi, że zarówno ja, jak i Magazyn AMIGA za bardzo napada na pecety. Jest to jedynie reakcja wynikająca stąd. że wszechogarniająca nas antypropaganda usiłuje każdemu wmówić, że ta niebieska blaszanka jest panaceum na wszystko. Robienie ludziom wody z mózgu w tym temacie jest coraz większe. Przykłady? Proszę bardzo. Onegdaj renomowana, legalna stacja telewizyjna poprosiła mnie o udział w cyklicznym, nowo uruchamianym programie o komputerach...

Ilość stron: 108 Cena: 25 000,00 zł Nakład: 45 600 Wstępniak: KIEDY BYŁEM ... ...kiedy byłem małym chłopcem, hej! Wziął mnie ojciec (jak w popularnej onegdaj piosence). Oprócz tego - kiedy byłem małym chłopcem, czytałem od deski do deski "Młodego Technika". Nie ukrywam, że lektura ta miała znaczący wpływ zarówno na moje zainteresowania, jak i na zrozumienie faktu, że wszystko można przekazać - należy jednak nadać temu zrozumiałą dla Czytelnika formę. Sądzę, że mi się to przydało. Rozpocząłem ten wstępniak wspomnieniem lat dzieciństwa po to, aby przekonać Was, że czasem warto zdjąć komputerowe klapki z oczu i nieco poszerzyć swoje horyzonty (a do tego artykuły zamieszczane w "Młodym Techniku" nadają się chyba najlepiej). Piszę te słowa ze wstydu. Tak, ze wstydu. Ani Cham bowiem, ani ja, ani też jakikolwiek inny członek redakcji AMIGI nie potraf ił w tak kulturalny, a jednocześnie dosadny sposób przyciąć nadgorliwym wykonawcom przepisów pewnej uchwały sejmowej, której nazwę dyskretnie przemilczę - bo i tak wszyscy wiedzą, o co chodzi. Pan Jerzy Klawiński udowodnił bowiem "nalociarzom giełdowym", że usiłując strzec prawa - po prostu je łamią. Zatem warto czytać "Młodego Technika" nie tylko po to, aby poszerzyć swoją wiedzę z zakresu matematyki czy fizyki. A mnie po prostu jest głupio, że za wyjaśnianie oczywistych prawd zabrał się nie Magazyn AMIGA, a niedoceniane pismo popularyzatorskie. Po tej nieco osobistej dygresji wróćmy do naszych baranów. Zgodnie z planem sześcioletnim, ten numer powinien być poświęcony sprzętowi, l, co gorsza, jest. W tym miesiącu znajdziecie opisy kilku ciekawych urządzeń, mogących znacznie rozszerzyć możliwości naszego komputera. Staraliśmy się przy tym dobierać je tak, aby ceną nie drażniły Czytelników. Jeśli jednak trafił się sprzęt droższy, to tylko taki, którego stosunek ceny do osiągnięć (kiedy wreszcie ktoś wymyśli jakieś zgrabne spolszczenie tego terminu?) jest zadowalający. Sprzętem takim jest na przykład giga-bajtowy twardy dysk do Amigi 1200. Na pierwszy rzut oka jego cena wydaje się dość wysoka, jednak jeśli porównamy ją z ceną ponad 1100 dyskietek potrzebnych na zmagazynowanie takiej samej ilości danych, okaże się, że finansowo jesteśmy "znacznie do przodu". Nie zapominajmy przy tym o innych przewagach "twardziela" nad dyskietkami (szybkość, możliwość składowania zbiorów większych niż 1 MB itp.). Dla tych, którzy nie chcą (lub nie mogą) kupować gotowych urządzeń, a mają smykałkę do robótek ręcznych, także mamy smakowity kąsek, który pozwoli im zaoszczędzić parę złotych. A co to takiego? Zajrzyjcie do środka, aby się przekonać. Tym, którzy tego jeszcze nie zauważyli, przypominam, że już od paru miesięcy trwa nowa Loteria Wydawnictwa LUPUS (dla prenumeratorów). Można w niej wygrać dobrą Amigę (albo coś innego, niewartego wzmianki). A dla tych, którzy nie są prenumeratorami - kolejny konkurs. A ponadto to co zwykle, to co niezwykle oraz kilka ciekawostek, w tym najświeższe informacje na temat sytuacji i pozycji Amisi....

Ilość stron: 84 Cena: 25 000,00 zł Nakład: 43 000 Wstępniak: Wstaję rześki. Leje jak z cebra? Nie szkodzi. Będzie mniej pokus. Ekspres znów się spóźnił (dzisiaj o 40 minut). Zapewne czeka nas wkrótce kolejna podwyżka cen biletów. Już Centralny. Uciekła mi 131 -ka? Nic to. będzie następna. I oto już dziwnie znajomy budynek. Hej mioty do roboty. Zaczyna się. (na korytarzu, skład) "tu jest te parę stron, które trzeba obciąć, bo się nie mieszczą" (nieco dalej, też korytarz, ktoś z reklamy) "Przyjęliśmy dwie strony reklam po terminie (zdolne bestie). Wicie, rozumicie...". Rozumiemy - coś na dwie strony znów spadnie, (już redakcja). Zaczniemy od codziennej porcji listów. Ile dzisiaj - trzydzieści dziewięć? Chwała Bogu - mało. Po rozłożeniu na kupki (giełda, szary worek) zo.staje kilkanaście. No to do roboty: "Po raz ostatni kupuję tego waszego szmatławca...muszę przyznać, że AMIGA jest najlepszą gazetą komputerową w Polsce...Wasz rednacz (o proszę, chyba fani konkurencji) powinien się doszkolić. najlepiej na WUML-u (mocne, na pewno fani konkurencji)...chciałbym podziękować panu Pampuchowi za ilość i jakość materiałów... Dlaczego Amiga jest taka droga...więcej stron, wyższa cena...Kupcie sobie kleju (ten narkoman to chyba nie z tej bajki (...dlaczego tak mało o Scali...po co piszecie o tej Scali, przecież tego i tak nikt sobie nie kupi...wywalić AMIGA Play...dlaczego ciągle zmniejszacie dział dla giercmanów". Żadnej rozsądnej propozycji. Normalka, a zatem "szafa". Niech tam sobie spokojnie czekają na następny numer specjalny. Dobrze, teraz przerzucimy teksty na komputer sieciowy (telefon) "Marek, do szefa". Oj niedobrze! (pędem na dół. u wydawcy) "Panie Marku, nie jest dobrze (mogiła!), -jest bardzo dobrze (uff!). prenumeratorów przyrosło jak mrówków (specnumer), ale trzeba to jeszcze zwiększyć (jak?.Wszyscy co chcieli już zaprenumerzyli), zwiększamy objętość (nareszcie! ciężkie boje zakończone powodzeniem) ale na wakacje zmniejszymy o 16 stron (dobrze że nie z osiemdziesięciu, ale i tak Czytelnicy nas zjedzą!) Dobrze Szefie, ale od września znowu setka. Zobaczymy (jak nie zobaczymy, to mnie tu nie zobaczą) (korytarz, reklama) Ta "ćwiartka" z 18 strony nie zapłacona, spada - wrzućcie tam coś (co ja im wrzucę w ostatnim momencie na ćwierć strony?. Teraz skład) "Szóstka złożona, ale trzeba ciąć" (znowu ja, bo jak dam komuś innemu to znowu wytną co nie trzeba) Redakcja, czytam odbitki próbne. No nie! I tak mi wycięli - słówko "nie" ze zdania. Tak im widać pasowało. Ale mnie nie pasuje - dość mam już listów gdańsko-bydgoskich wykpiwaczy. Jak się jeszcze raz to powtórzy to zastrajkuję. Ale jak? Już mam! Zapełnię cały numer swoimi,tekstami. Nie. tak nie można - na strajki mające bić w "górę", a bijące "w dół" mają monopol panowie Krzaklewski i Wrzodak (telefon) "Podobno w Corhmodore się kotłuje". Trzeba to wyjaśnić. Telefon do Frankfurtu. "Wiem, ale nie powiem" (top. Stumpf). Inne źródło: "Commodore wykupiony najprawdopodobniej przez Hyun...(przerwało połączenie...

Ilość stron: 84 Cena: 25 000,00 zł Nakład: 40 000 Wstępniak: Jest bardzo dobrze. Takie wrażenie można odnieść po właśnie zakończonych targach CeBIT w Hanowerze. Wprawdzie stoisko Commodore wraz ze "stowarzyszonymi" firmami nie imponowało wielkością - niemniej już kiedyś mój ulubiony filozof nauczał, że "lepiej mniej, ale lepiej". A co było lepiej? Przede wszystkim interfejs do CD-ROM-ów wraz z odpowiednim czytnikiem do Amigi 1200 czy moduł MPEG do Amigi CD32. W tym ostatnim wypadku nie popełniono błędów przeszłości i jednocześnie z modułem na rynku pojawiło się kilkanaście filmów. Nie koniec na tym. Nareszcie "udało się" uruchomić produkcję seryjną Amigi 4000 Tower. Nie było wprawdzie stacji dyskietek do CD32, ale sprawę "rozwiązano" w inny sposób. A jak? O tym przeczytacie w newsach. Ponadto Commodore zakończył "owocną" współpracę z Chinonem, a także zamierza przenieść montownię Amig z Filipin do Europy. To pierwsze zaowocuje montowaniem w Amigach stacji o znacznie lepszej jakości, to drugie - najprawdopodobniej końcem problemów z nabyciem Amig, a zwłaszcza monitorów do nich. Znaczny spadek kosztów transportu powinien także zaowocować, mam nadzieję, spadkiem cen. Na lipiec przewidziana jest premiera nowej Amisi (raczej tej "High Tech"), natomiast oczekiwana przez wielu Amiga 1400 ("na pewno nie pod taką nazwą" - jak powiedział pan Stumpf) najprawdopodobniej będzie dopiero na targach w Kolonii. Tyle w Commodorze (szerzej o tych sprawach w newsach). A co w tym numerze Amigi? Tym razem powtarzamy (poprzednio - grudzień 1992) drukarki. Przez półtora roku w tej dziedzinie zmieniło się tak dużo, że należało o tym napisać, zwłaszcza że prosili o to liczni Czytelnicy. Oprócz tego - jak zwykle różne różności (te bardziej i mniej przez Was lubiane). Maj jest miesiącem zakochanych. Jeśli do tej pory nie zakochaliście się w nikim - możecie zakochać się w Amisi. Na pewno odwzajemni Warn to uczucie. Maj jest także miesiącem targów Infosystem w Poznaniu. Tradycyjnie będziemy tam poszukiwać śladów Magazyn AMIGA. Zgodnie z zapowiedzią, wszyscy, którzy do końca marca opłacili prenumeratę Amigi - wraz z tym numerem otrzymają darmowy numer specjalny. Wszyscy pozostali mogą go zakupić w Wydawnictwie LUPUS. Radzimy się pospieszyć, bo nakład tego numeru jest nieco niższy niż normalny nakład Magazynu AMIGA.

Ilość stron: 100 Cena: 25 000,00 zł Nakład: 40 000 Wstępniak: Za sprawą naszego ukochanego Sejmu prawie wszyscy awansowaliśmy na piratów. Tak jak przypuszczałem, po trzech latach marazmu narodziła się Najsrożej Panująca Nam Ustawa. Tylko, że przebudzenie było zbyt gwałtowne. Pośpiech jest dobry przy łapaniu pcheł. A dzięki temu, że Szanowni Posłowie się tak pośpieszyli mamy bubel prawniczy przewyższający ustawę aborcyjną i Konkordat razem wzięte. Ustawa chroni wyłącznie interesy producentów oprogramowania - krzywdząc zarówno autorów, jak i zwykłych Bogu ducha winnych ludzi. Mówię to z bólem, ja, który cały czas uważałem, że ustawa regulująca te sprawy jest konieczna. Ale mądra, a nie taka kretyńska! Nie jestem w swych sądach odosobniony. Nawet Pan Minister Kultury stwierdził, że rzeczona ustawa powinna być jak najszybciej zmieniona. Pośrednio ustawa bije także w tych, których rzekomo broni: producenci sprzętu nie sprzedadzą tylu komputerów, ile będą mogli sprowadzić czy wyprodukować, konsekwencją zaś tego będzie spadek popytu na legalne oprogramowanie, co z kolei spowoduje wzrost cen tych programów, a to dalszy spadek popytu itd. Idiotyczna ustawa będąca zlepkiem dobrych chęci i krańcowej niekompetencji (w Sejmie jest znikomy procent prawników, a jak już są, to specjalizują się w prawie morskim lub BHP) może zarżnąć rynek komputerowy w Polsce ku wiekuistej chwale posłów z Sejmu i czcigodnych mędrców z Senatu, którzy jeszcze "ulepszyli" ustawę. Przy okazji: przewidując wynik głosowania pomyliłem się o 0.21 procenta. Znalazł się Jeden Sprawiedliwy. Przypuszczam jednak, że był to jakiś poseł obudzony na głosowanie, który "przez pomyłkę" (coś ostatnio za często ci "reprezentanci narodu" nam się mylą) nacisnął nie ten przycisk. Reszta zgodnie z zasadą "jak się nie znom - to się lepiej nie wychyłoć, a zresztom mię to nie dotyczy, jo mom imunitet" podniosła łapy. Dyskusji prawie nie było. Za to jak mówili o forsie - to i owszem, dyskusja trwała 10 godzin. Na forsie to się każdy Pan Poseł zna. Nie są to ujadania skrzywdzonego szczeniaczka. Programy, których najczęściej używam mam w oryginale, żal mi jednak wszystkich ludzi, którzy latami ściubili na komputer, i dzieci, które wchodzą w świat komputerów. Cała nadzieja w Panu Prezydencie, że albo nie znajdzie czasu pomiędzy jedną a drugą krzyżówką, aby podpisać, albo po drodze rozwiąże, ale nie krzyżówkę, a ten Sejm, który już mu się zdążył narazić. Nieszczęścia chodzą parami...