10.29 Św.Felicjan - męczennik.jpg

Ceslaus / Katolickie / Święci na każdy dzień / 10 Październik / 10.29 Św.Felicjan - męczennik.jpg

Download: 10.29 Św.Felicjan - męczennik.jpg

Pobierz

44 KB

(480px x 640px)

Martyrologium rzymskie wspomina męczeńską śmierć Felicjana w Kartaginie razem ze 124 towarzyszami. Być może współmęczennicy ponieśli śmierć podczas tego samego prześladowania, ale w różnych miejscowościach.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Ceslaus

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

10.13 Bł.Honorat Koźmiński - prezbiter.jpg

Wacław Koźmiński urodził się 16 października 1829 r. w B ...

Wacław Koźmiński urodził się 16 października 1829 r. w Białej Podlaskiej, w rodzinie inteligenckiej. Jego młodzieńcze lata cechowała obojętność wobec Boga. Pod zarzutem przynależności do spisku politycznego został aresztowany i osadzony w X pawilonie Cytadeli warszawskiej. W więzieniu zachorował na tyfus. Po jedenastu miesiącach więzienia został zwolniony Przeżycia więzienne radykalnie zmieniły jego stosunek do Boga. Po ukończeniu studiów wstąpił do klasztoru kapucynów (1848), przyjmując imię zakonne Honorat. Wyświęcony na kapłana w 1852 roku. Był wybitnym kaznodzieją oraz znanym spowiednikiem. Swoją głęboką religijnością i troską o człowieka zjednywał wielu ludzi dla Chrystusa. Zgromadzenia o. Honorata podejmowały prace charytatywne i apostolskie m. in. wśród młodzieży szkolnej i rzemieślniczej, w fabrykach, wśród ludu wiejskiego, w przytułkach dla ludzi starych i upośledzonych. Po powstaniu styczniowym skasowano klasztor w którym przebywał. Zakonników wśród nich i o. Honorata, wywieziono do Zakroczymia. Ostatecznie osiadł on w Nowym Mieście nad Pilicą. Wyczerpany pracą apostolską, zmarł w opinii świętości 16 grudnia 1916 roku. 16 października 1988 r. W 10. rocznicę swego pontyfikatu, beatyfikował go Jan Paweł II. Bł. Honorat jest głównym patronem diecezji łowickiej.

10.14 Bazylika Katedralna w Łowiczu.jpg

Diecezja w Łowiczu została utworzona na mocy bulli Jana ...

Diecezja w Łowiczu została utworzona na mocy bulli Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae Populus z dnia 25 marca 1992 r. Jej patronami są św. Wiktoria oraz bł. Honorat Koźmiński. Najważniejszym wydarzeniem w życiu diecezji była wizyta Ojca Świętego i odprawiona przez niego 14 czerwca 1999 r. Msza święta w Łowiczu. Tego dnia papież wyniósł katedrę łowicką do godności bazyliki.

10.15 Św.Teresa od Jezusa - dziewica i doktor Kościoła.jpg

Teresa de Cepeda y Ahumada urodziła się 28 marca 1515 r. ...

Teresa de Cepeda y Ahumada urodziła się 28 marca 1515 r. w Hiszpanii. Pochodziła ze szlacheckiej i zamożnej rodziny zamieszkałej w Avili. W 20 roku życia wstąpiła do klasztoru karmelitanek w rodzinnym mieście, w Avili. Po złożeniu ślubów ciężko zachorowała. Przez rok leczyła się poza klasztorem. Po powrocie do klasztoru jej życie duchowe ulega pogłębieniu. Utalentowana i wrażliwa odkrywa, że modlitwa jest tajemniczą bramą, przez którą wchodzi się do "twierdzy wewnętrznej". Mistyczka i wizjonerka, a jednocześnie osoba o umysłowości wielce rzeczowej i praktycznej. Przeprowadziła reformę swojego zakonu fundując 32 klasztory Część życia spędziła w ciągłych podróżach, na pertraktacjach z władzami duchownymi i świeckimi, wygłaszaniu konferencji o odnowie życia zakonnego. Z pomocą św. Jana od Krzyża przedsięwzięła również reformę karmelitów. Nową gałąź zakonu nazwano karmelitami bosymi. Łączyła kontemplację z aktywnością i umartwieniem. Mimo przeciwności konsekwentnie realizowała swoje zakonne powołanie. Miała dar serdecznej zażyłości z Bogiem. W oparciu o osobiste doświadczenie św. Teresa napisała dzieła, które są perłami literatury mistycznej. Za największe uważana jest "Twierdza wewnętrzna". Jest klasykiem literatury hiszpańskiej. Umarła 15 października 1582 roku. Beatyfikował ją Paweł V (1614), kanonizował Grzegorz XV (1622). Paweł VI ogłosił św. Teresę doktorem Kościoła (1970). Jest patronką Hiszpanii, miasta Avila, Alba de Tormes. karmelitów bosych, karmelitów trzewiczkowych, chorych - zwłaszcza uskarżających się na bóle głowy i serce, dusz w czyśćcu cierpiących.

10.15 Bazylika metropolitalna w Łodzi.jpg

Budowę kościoła pw. św. Stanisława Kostki w Łodzi rozpoc ...

Budowę kościoła pw. św. Stanisława Kostki w Łodzi rozpoczęto na początku XX w. Kamień węgielny pod nową świątynię wmurował arcybiskup warszawski Wincenty Chościak-Popiel 16 czerwca 1901 r. Uroczystej konsekracji świątyni, którą w 1920 r. podniesiono do rangi katedry, dokonał 15 października 1922 r. biskup łódzki Wincenty Tymieniecki. W 1924 r. w katedrze łódzkiej Jezus objawił się św. Faustynie Kowalskiej, nakazując jej, by udała się do Warszawy, gdzie wstąpi do zakonu. W czasie II wojny światowej katedrę zamknięto, ograbiono i zamieniono na składnicę wojskową. Zrabowano m.in. największy dzwon, "Zygmunt". Po wyzwoleniu spod niemieckiej okupacji katedrę przywrócono do użytku sakralnego i rozpoczęto jej remont. W maju 1971 r. w katedrze wybuchł pożar, który całkowicie zniszczył dach i naruszył sklepienia. Ocalały mury i wieża świątyni. Dzięki szybkiej odbudowie oddano ją do użytku wiernych już w grudniu 1972 r. W 1987 r. podczas IV pielgrzymki do Polski Jan Paweł II nawiedził łódzką katedrę. Dwa lata później nadał jej tytuł bazyliki mniejszej. Diecezja łódzka została powołana w 1920 r. na mocy bulli Benedykta XV Christi Domini. W 1925 r. Pius XI bullą Vixdum Poloniae unitas powiększył obszar diecezji. W 1992 r. Jan Paweł II bullą Totus Tuus Poloniae Populus ustanowił dotychczasową diecezję łódzką archidiecezją podległą bezpośrednio Stolicy Apostolskiej.

10.17 Św.Ignacy Antiocheński - biskup i męczennik.jpg

Legenda głosi, że Ignacy był tym szczęśliwym dzieckiem, ...

Legenda głosi, że Ignacy był tym szczęśliwym dzieckiem, które kiedyś Chrystus postawił przed uczniami swoimi i rzekł: "Zaprawdę powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży, jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje" (Mt 18, 1-4). Następca św. Piotra na biskupstwie w Antiochii (Syria). W czasie prześladowania za cesarza Trajana został uwięziony i skazany na śmierć. Wysłano go do Rzymu, aby tam rzucić na pożarcie dzikim zwierzętom. W drodze napisał siedem listów do gmin chrześcijańskich Malej Azji, wyrażając w nich żarliwość wiary oraz głęboki pokój serca wobec czekającego go męczeństwa. Listy te są ważnym dokumentem wiary pierwotnego Kościoła. Św. Ignacy, "Teoforos" - jak przedstawia się w pismach, zginał śmiercią męczeńską na arenie w Rzymie około roku 107. Jego imię wymieniane jest w Kanonie rzymskim.

10.19 Bł.Jerzy Popiełuszko - prezbiter i męczennik.jpg

Ks. Jerzy Popiełuszko urodził się 14 września 1947 roku ...

Ks. Jerzy Popiełuszko urodził się 14 września 1947 roku we wsi Okopy koło Suchowoli w woj. podlaskim. Liceum Ogólnokształcące ukończył w Suchowoli i rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie. W latach 1966-68 odbywał zasadniczą służbę wojskową w Bartoszycach. W maju 1972 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk kardynała Wyszyńskiego i pracował w parafiach: Ząbki, Anin, Warszawa. Organizował religijno-formacyjno-modlitewne spotkania dla studentów medycyny, pielęgniarek szpitalnych i lekarzy. W sierpniu 1980 roku z polecenia kardynała Wyszyńskiego pracował wśród ludzi pracy i hutniczej Solidarności. Od stycznia 1982 roku w ostatnie niedziele miesiąca odprawiał msze św. w intencji ojczyzny z udziałem rzesz wiernych z różnych stron Polski. W homiliach głosił chrześcijańskie ideały sprawiedliwości społecznej, wolności, prawdy, miłości, obronę podstawowych praw ludzkich i godności człowieka jako dziecka Bożego. Jego wypowiedzi były zdecydowane i odważne. Był heroldem ewangelicznej zasady: "Zło zwyciężaj dobrem". Brał aktywny udział w procesach osób skazanych za strajki, wspierał ich rodziny i organizował pomoc charytatywną. W lipcu 1984 roku został oskarżony przez Prokuraturę Wojewódzką w Warszawie o to, że zniesławia władzę państwową. Trwała kampania oskarżeń i ataków na ks. Jerzego. 19 października 1984 roku wracając z posługi duszpasterskiej w Bydgoszczy został w bandycki sposób napadnięty i bestialsko torturowany przez trzech funkcjonariuszy MSW i wrzucony do Wisły koło Włocławka. 3 listopada 1984 roku odbył się pogrzeb zamordowanego kapłana. Ciało kapelana Solidarności spoczęło przy kościele pw. św. Stanisława Kostki w Warszawie. Grób ks. Jerzego stał się nowym sanktuarium narodowym. 8 lutego 1997 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny. 6 czerwca 2010 został beatyfikowany w Warszawie.

10.19 Święci męczennicy Jan Brebeuf, Izaak Jogues - pr....jpg

10 Październik - 10.19 Święci męczennicy Jan Brebeuf, Izaak Jogues - prezbiterzy oraz Towarzysze.jpg

Jan Brebeuf, Izaak Jogues, Karol Garnier, Antoni Daniel, ...

Jan Brebeuf, Izaak Jogues, Karol Garnier, Antoni Daniel, Gabriel Lalemant, Noel Chabanel, Jan de Lalande i Rene Goupil, francuscy jezuici, byli misjonarzami pracującymi wśród Indian Huronów i Irokezów w Ameryce Północnej, przede wszystkim w Kanadzie. Wszyscy zostali umęczeni przez Indian w latach 1642-1649. Papież Pius XI beatyfikował ich w 1925 r., a kanonizował - w roku 1930. Jan de Brebeuf pochodził ze znakomitej rodziny rycerskiej. Urodził się w Normandii 25 marca 1593 r. Wstąpił do jezuitów w 1617 r. Wyświęcony na kapłana na własną prośbę został wkrótce skierowany na misje do Kanady. Udał się tam z 2 kapłanami i 2 braćmi zakonnymi. Pracował wśród Huronów z wielkim poświęceniem, praca ta szła jednak tak opornie, że w ciągu trzech lat zdołał ochrzcić tylko jedno dziecko indiańskie. Po zdobyciu Quebecu przez Anglików musiał powrócić do Francji, ale po odzyskaniu Kanady przez Francuzów wyruszył znów na misje. Podczas wojny między szczepami Huronów i Irokezów został wraz z Gabrielem Lalemant pochwycony przez Irokezów i po strasznych katuszach zamordowany 16 marca 1649 roku. Izaak Jogues urodził się w Orleanie 10 stycznia 1607 r. Oddany do kolegium jezuitów, wstąpił do nich w wieku 17 lat. Po ukończeniu nowicjatu w Rouen oraz studiów filozoficznych i teologicznych (1626-1629) został mianowany regensem kolegium w Rouen. Tu spotkał się z Janem de Brebeuf i z Gabrielem Lalement, z którymi w przyszłości miał podzielić męczeństwo. Na usilne prośby w roku 1636 został wysłany do Kanady, gdzie pracował przez kilka lat w niezwykle trudnych warunkach wśród Indian na północ od Wielkich Jezior. Pochwycony przez Irokezów i zawleczony do ich wioski, wycierpiał straszliwe męczeństwo. Po dłuższej niewoli towarzysz Izaaka został zabity, a Izaaka wykupił jakiś litościwy pastor holenderski za 300 funtów srebra i uprosił gubernatora Nowej Holandii, by go przewiózł do Nowego Amsterdamu (dziś Nowy Jork). Tu widok sponiewieranego misjonarza wzbudził powszechną litość; jakiś młody handlowiec przypadł mu na ulicy do nóg, wołając: "Męczenniku Chrystusowy". Izaak wrócił w roku 1644 do Francji. Okazywano mu powszechnie głęboką cześć; regentka Anna ucałowała jego okaleczone ręce. Wkrótce na gorące prośby Izaaka pozwolono mu powrócić między Indian. Na życzenie rządu francuskiego doprowadził do pokoju ze szczepem irokezów. Jednakowoż 18 października 1646 roku kilku zabobonnych Indian, mniemających, że jest on sprawcą wybuchłej właśnie zarazy, zabiło go toporem.

10.19 Św.Paweł od Krzyża - prezbiter.jpg

Paweł Franciszek Danei urodził się 3 stycznia 1694 r. w ...

Paweł Franciszek Danei urodził się 3 stycznia 1694 r. w Ovada (Piemont). Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Mając 19 lat zaciągnął się do armii weneckiej, aby walczyć z Turkami. Ale już po roku podjął życie pustelnika. W jedenaście lat później został kapłanem. Był jednym z największych kaznodziejów XVIII stulecia. Jego pobożność cechowała pasyjność, czyli rozważanie i uczestniczenie w tajemnicy Męki Pańskiej. Powołał zgromadzenie pasjonistów którego celem jest głoszenie nabożeństwa do Męki Chrystusa i wzywanie do pokuty Założył klasztor na Monte Argentario niedaleko Orbetello (1728). Był pierwszym, a zarazem dożywotnim generałem zakonu. Razem z Marią Crocifissa di Gesú powołał także żeńskie zgromadzenie pasjonistek. Zmarł w Rzymie 18 października 1775 roku. Został pochowany w bazylice św. Jana i Pawła. Beatyfikował go Pius IX w 1853 roku, kanonizował w 1867. Jest patronem pasjonistów pasjonistek oraz orędownikiem nabożeństwa do Męki Pańskiej.

10.20 Św.Jan Kanty - prezbiter.jpg

Jan urodził się 23 czerwca 1390 r. w Kętach (ok. 30 km o ...

Jan urodził się 23 czerwca 1390 r. w Kętach (ok. 30 km od Oświęcimia). W dokumentach podpisywał się najczęściej (znamy 60 jego podpisów) po łacinie jako Jan z Kęt (Johannes de Kanti, Johannes de Kanty, Johannes Kanti i Joannes Canthy). Studiował filozofię i teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie później został profesorem. Pełnił funkcję kanonika i kustosza kolegiaty św. Floriana w Krakowie oraz przez krótki czas proboszcza w Olkuszu. Był człowiekiem żywej wiary i głębokiej pobożności. Kilkakrotnie pieszo pielgrzymował do Rzymu. Przez całe życie kapłańskie powstrzymywał się od spożywania mięsa. Niezwykle pracowity przepisywał manuskrypty Odnalezione niedawno rękopisy liczą 18 000 stron (!). Słynął z wielkiego miłosierdzia. Nie mogąc zaradzić nędzy wyzbył się nawet własnego odzienia i obuwia. Pomimo bardzo pracowitego i pokutnego życia, jakie Jan prowadził, dożył 83 lat. Zmarł w Krakowie 24 grudnia 1473 r. Beatyfikował go Innocenty XI (1680),kanonizował Klemens XIII ( 1767). Jego relikwie spoczywają w kościele św. Anny w Krakowie. Jest patronem Polski, archidiecezji krakowskiej, Krakowa. profesorów, nauczycieli i studentów, szkół katolickich, "Caritasu".

10.21 Bł.Jakub Strzemię - biskup.jpg

Jakub urodził się w 1340 r. Pochodził z diecezji krakows ...

Jakub urodził się w 1340 r. Pochodził z diecezji krakowskiej, ale rodzina jego osiedliła się we Włodzimierzu na Rusi. Był franciszkaninem. Pełnił funkcję gwardiana misyjnego Stowarzyszenia Braci Pielgrzymujących dla Chrystusa we Lwowie. Zasłynął jako gorliwy misjonarz wschodnich Kresów. W 1391 roku został arcybiskupem Halicza na Rusi, gdzie konsekwentnie pracował nad ożywieniem życia religijnego w rozległej archidiecezji. Doradca Władysława Jagiełły. Senator. Prowadził życie skromne i ubogie. W swej pobożności miał szczególny kult do Najświętszego Sakramentu i NMP. Zarządził, aby wieczna lampka paliła się przed tabernakulum, co nie było jeszcze wówczas w Kościele stałym zwyczajem. Dominikańskiemu kościołowi Bożego Ciała we Lwowie nadał odpusty, aby zachęcić lud do licznego udziału w adoracji i wystawieniu w monstrancji, jakie wtedy zaczęło wchodzić w zwyczaj. Zmarł we Lwowie 20 października 1409 r. W roku 1777 rozpoczęto kanoniczny proces. 11 września 1790 r. papież Pius VI zatwierdził jego kult i pozwolił obchodzić jego święto. Na prośbę metropolity św. Pius X ogłosił bł. Jakuba wraz z Matką Bożą Królową Polski współpatronem archidiecezji lwoskiej. Został on też obrany patronem polskiej prowincji franciszkańskiej.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin