AnnadeRuyter

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Kobieta Agata

widziany: 12.01.2016 16:18

92 plików
1,01 GB

Opis został ukryty. Pokaż opis

Foldery

AnnadeRuyter

iCoke 2010

Parada błaznów - komentarzowa powieść

Pisarstwo własne

opowiadania

Cykl Momenty

profile postaci i inne growe wypociny

wiersze

private

Rysownictwo własne

opowiadania

Galeria

Z czasem zlądują tu wszelkie przejawy mojej twórczości własnej... głównie utwory zakończone bądź porzucone.

Cykl Momenty

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

36 KB
26 gru 09 23:25

Z pamiętnika Milczącego Cienia.doc

Fragment:
"– Pamiętaj więc mój uczniu – przemawiający starzec uśmiechnął się w właściwy sobie wyniosły sposób – Potęga nie jest celem samym w sobie. Jest wynikiem poznania. Osiąga ją wielu, a przynajmniej wielu się nią chlubi, lecz niewielu jest w stanie ją utrzymać. Nigdy nie popełnij tego błędu. Nie zatracaj się w pysze nad swymi dokonaniami. Potęga i władza… jeśli źle je wykorzystasz staną się ćwiekiem do twej trumny. Ludzkie, a raczej wszystkie żyjące istoty, bez względu na ich rasę i poglądy, pożądają jej. Część jest na tyle mądra, że zdaje sobie sprawę z faktu, iż potęga jest wszędzie. Potęga natury, życia, czasu, potęga siły, spokoju, mądrości i cierpliwości. Idąc dalej tym tropem dochodzimy do wniosku, że każde stworzenie, każda siła, każda rzecz dysponuje jedyną w swym rodzaju potęgą. Płynąca woda znajdzie ujście wszędzie, lecz to kamień jest tym czego nie złamie. To jest potęga. Z kolei wszelkie rasy rozumne dysponują techniką zdolną nadać głazowi pożądany kształt. To również potęga – siedziałem urzeczony opowieścią mego mistrza i zarazem przybranego ojca Percival’a de Montmorency [...]"

152 KB
26 gru 09 23:25

Smoki lecz nie smoki.doc

Fragment:
"Tylko godziny dzielą nas od nastania nocy. Ale nie zwyczajnej, czarnej, z gwiazdami. Ta noc jest jedyna w swoim rodzaju. Nawet pogoda zdawała się to potwierdzać.

Wysoko w górze lśni mocniej niż zwykle gwiazdozbiór Złoty Kwiat, zwany inaczej Kwiatem Marzeń. Każdemu kto na niego spojrzy staje przed oczami paproć. Ale nie taka normalna, około pół metrowa. Tamta ma mniej więcej pięćdziesiąt metrów wysokości. Na najwyższej gałęzi znajduje się jeden jedyny pączek. Zdaje się tam tkwić od tysięcy lat.

I nagle na oczach każdego z widzów zaczyna się otwierać. Błyskawicznie rozwijają się złote płatki. Lśni na nich, niby ostrzeżenie, znak feniksa. Krwistego feniksa. Feniksa- strażnika. I rzeczywiście można go dojrzeć na tle księżyca jak rozpościera skrzydła jakby w obronie przed niewidzialnym wrogiem mogącym nadejść w każdej chwili. Wrogiem którym może być każdy z nas. Z wyjątkiem ... Nagle wizja znika, to ogromny jastrząb... Jastrząb? Nie! Smok. Krąży w górze zasłaniając gwiazdy. Już, już otwiera pysk by zionąć ogniem. Las płonie, a z nim płonie cały świat.

Drakon budzi się z krzykiem, cały zlany potem.

- Uff! To tylko sen, to tylko zły sen - ale czy tylko sen?

[...]"