Gułag (1) Czas drewna.avi

Twórcy filmu przez lata badań i poszukiwań odtwarzali historię miejsc nazywanych piekłem na ziemi. Część pierwsza dokumentu opowiada o Sołowkach – najstarszym gułagu Wysp Sołowieckich na Morzu Białym. W początkowych latach słowo Gułag jeszcze nie istniało. Nie było jeszcze również systemu centralnego zarządzania takimi miejscami. Obóz powstał w 1920 roku w celu zgrupowania w jednym miejscu wrogów systemu, przede wszystkim białogwardzistów. W miejscu jego budowy znajdował się niegdyś monastyr, będący miejscem świętym dla wyznawców prawosławia.

Historia miejsca nie była bez znaczenie - Sołowki to jednocześnie obóz pracy i laboratorium nowego życia - tak były początkowo postrzegane i opisywane w tekstach propagandowych. Miejsce to miało stanowić awangardę, nieść misję. Misja zbudowana była na wartościach moralnych, ekonomicznych, społecznych i ideologicznych ówczesnej epoki. Było to miejsce gdzie powstawała, spisywana cyrylicą, biblia nowych czasów, nowej Rosji. W Sołowkach bolszewicy walczyli o budowę komunizmu. Prowadzili wojnę, dokonywali podbojów, a ich największym wrogiem był czas. I, jak to na wojnie, wygrywała koncepcja generałów nie marzycieli.

Na początku pierwszego planu pięcioletniego w 1929 roku, rzeki stają się prawdziwymi drogami nowej kolonizacji. Wybitnym tego przykładem może być budowa kanału Białomorsko – Bałtyckiego o długości 227 kilometrów. Mimo, że trwała zaledwie 20 miesięcy pochłonęła kilkadziesiąt tysięcy ludzkich istnień - więźniowie byli zmuszani do pracy ponad siły. Sowiecka propaganda przedstawiała to jako sukces planu. Wielka reforma obozów wykształciła system resocjalizacyjny wyjątkowo okrutny i perwersyjny. W imię reedukacji poprzez pracę i w celu wykonania planu, żywność przyznawana więźniom zależała od ilości wykonanej pracy.