Dokument.rtf. Pismo klinowe.rtf

Pismo klinowe
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Z jęz. angielskiego tłum. Google.



Pismo klinowe, [a] jeden z najwcześniejszych systemów pisania, zostało wynalezione przez Sumerów. [3] Wyróżniają go klinowate znaki na glinianych tabliczkach, wykonane za pomocą tępego trzciny dla rysika. Sama nazwa klinowy to po prostu "kształt klina". [4] [5]

Pojawiając się w Sumer pod koniec czwartego tysiąclecia pne, aby przekazać język sumeryjski, który był izolatem językowym (okres Uruk IV), pisanie pismem klinowym zaczęło się jako system piktogramów, wynikający z wcześniejszego systemu kształtowanych żetonów używanych do rozliczania. W trzecim tysiącleciu reprezentacje malarskie stały się uproszczone i bardziej abstrakcyjne w miarę, jak liczba używanych znaków malała (Hetytański pismo klinowe). System składa się z kombinacji logofonetycznych, spółgłoskowych znaków alfabetycznych i sylabicznych.

Oryginalny sumeryjski skrypt został zaadoptowany do pisania semickich akkadyjskich (asyryjski / babiloński), Eblaitów i amorytów, izolat językowy Elamite, a język izoluje języki: hetycki, hurricanski i urartowski, a także języki indoeuropejskie: hetycki i luwiński; inspirował późniejszy semicki ugarycki alfabet, a także staro-perski klin klinowy. Pismo klinowe było stopniowo zastępowane alfabetem fenickim w czasach imperium neo-asyryjskiego (911-612 pne). Do drugiego wieku naszej ery scenariusz wymarł, jego ostatnie ślady znaleziono w Asyrii i Babilonii, a cała wiedza o tym, jak je czytać, zaginęła, aż zaczęto ją rozszyfrowywać w XIX wieku.

(Fragment)


Zawartość

1 Historia
1.1 Okres czasu na piśmiennictwo
1.2 Archaiczny klin klinowy
1.3 Akadyjski klin klinowy
1.4 Asyryjski klin klinowy
1.5 Skrypty pochodne
2 Rozszyfrowanie
2.1 Prawidłowe nazwy
3 Transliteracja
4 Syllabary
5 Zarejestruj zapasy
5.1 Liczebniki
6 Wykorzystanie
7 Unicode
8 Lista ważniejszych odkryć tabliczek klinowych
9 Zobacz także
10 notatek
11 Referencje
12 Bibliografia
13 Linki zewnętrzne

...

(Fragment)