Wrzos (1938).avi

Wenus z Ille (1967).avi

Adaptacja opowiadania klasyka dziewiętnastowiecznej nowe ...

Adaptacja opowiadania klasyka dziewiętnastowiecznej noweli realistycznej Prospera Merimee (1803-70), autora mistrzowskich krótkich utworów ("Kolomba", "Carmen", "Lokis") łączących trafność obyczajowej obserwacji z niezwykłym klimatem i scenerią. Jean, właściciel oberży na granicy francusko-hiszpańskiej, szczyci się posiadaniem antycznego posągu Wenus z Ille. Rzeźbę otacza jednak zła sława: według legendy ludzi, którzy się z nią zetkną, spotyka nieszczęście. Karczmarz, wielbiciel i znawca antyku, niewiele sobie jednak robi z ludowych bajań i z dumą prezentuje swój skarb przybyłemu właśnie do gospody kolejnemu gościowi - sławnemu archeologowi. Ponieważ nazajutrz ma się odbyć ślub jedynego syna oberżysty, Alphonse'a, z miejscową panną, ojciec zaprasza na tę uroczystość również znamienitego gościa. Niestety, ponura przepowiednia dotycząca posągu spełnia się i w tym przypadku. Po przyjęciu weselnym, kiedy młodzi małżonkowie udają się do sypialni, Alphonse niespodziewanie umiera. Jego zaszokowana połowica przedstawia zebranym bardzo dziwnie brzmiący opis okoliczności, w których nastąpił zgon. Czyżby legenda okazała się prawdą? Na wszelki wypadek zapada decyzja o przetopieniu posągu na dzwon kościelny.

Wszyscy i nikt (1978).avi

Nawiązujący do formuły westernu dramat sensacyjny, toczy ...

Nawiązujący do formuły westernu dramat sensacyjny, toczy się w tragicznych latach kształtowania się i umacniania władzy ludowej w Bieszczadach, gdy powracających z frontu żołnierzy czekała jeszcze długa walka z reakcyjnym podziemiem. Bieszczady, 1946 rok. Siedmiu żołnierzy w drodze po cywilne dokumenty zatrzymuje się w małym miasteczku. Ma się tu odbyć wesele Brzozy i Maryny. Udział w uroczystościach zapowiedział dowódca bandy i były konkurent do ręki panny młodej. Żołnierze zostają, by nie dopuścić do rozlewu krwi. Nie udaje im się. Dochodzi do krwawej rozprawy, zakończonej dopiero pojawieniem się wojska. Czterech spośród siedmiu żołnierzy ginie, dwóch jest ciężko rannych. Ale w miasteczku i okolicy zapanuje spokój.

Wrzos (1938).avi

Bogaty i urodziwy salonowiec, Andrzej Sanicki, pod nacis ...

Bogaty i urodziwy salonowiec, Andrzej Sanicki, pod naciskiem ojca, znanego adwokata, i w celu otrzymania spadku po matce decyduje się poślubić pannę Kazimierę Szpanowską. Zawarte zostaje małżeństwo "z rozsądku". Dzięki niemu on zyskuje środki na dalsze prowadzenie hulaszczego trybu życia, ona wydostaje się na wolność z dusznej atmosfery panującej w domu jej ojca, ożenionego powtórnie z kobietą pospolitą, złą i przewrotną. Andrzej oświadcza Kazi, że nie żywi do niej żadnego uczucia, gdyż jego serce i myśli należą do pięknej baronowej Celiny, Kazia wyznaje mu również, że kocha innego, są więc małżeństwem tylko z pozoru, dla świata. Po pewnym czasie Andrzej, pod wpływem urody i zalet młodej żony, odwraca się od Celiny, a zakochany w Kazi stara się ją pozyskać, ale na próżno. Młoda pani Sanicka, spotkawszy niespodziewanie swego byłego narzeczonego, Stacha Boguckiego, którego uważa za umarłego, przeżywa powtórnie dawną miłość, ale nie chcąc złamać przysięgi małżeńskiej rezygnuje ze swego szczęścia osobistego. Opiekując się nieszczęśliwymi, przy łożu chorej na tyfus stolarzowej pada zemdlona i w kilka dni po tym gaśnie jak wątła iskierka pod tchnieniem porywistego wiatru. A nad jej trumną, wśród płaczącej rzeszy biedoty, stoi blady, nieruchomy Andrzej z wiązanką wrzosu na ręce.

Wakacje z Madonną (1983).avi

Robert, absolwent szkoły plastycznej, spotyka na plaży D ...

Robert, absolwent szkoły plastycznej, spotyka na plaży Dankę, która po nieudanych egzaminach na anglistykę samotnie spędza wakacje. Początkowo nieufna wobec młodego rzeźbiarza, dziewczyna zgadza się niebawem spędzić z nim resztę wakacji. Razem jadą do Starego Sącza, gdzie Robert ma przeprowadzić renowację barokowej rzeźby Madonny znajdującej się na dziedzińcu tamtejszego kościoła. Młodzi zatrzymują się w domu kościelnego, stołują się na plebanii. Aby nie budzić zgorszenia, podają się za małżeństwo i tak też się zachowują. Miejscowa społeczność zresztą uważnie ich obserwuje. Już sama obecność obcych, ich sposób bycia wywołują niezdrową ciekawość i podejrzliwość. Dopiero na miejscu Robert przyznaje się Dance, że ma w Warszawie dziewczynę, Krysię, do której dzwoni regularnie z poczty i która przysyła mu listy na poste restante. Danka wpada tymczasem w oko jednemu z miejscowych chłopaków, Jurkowi, który całymi dniami obserwuje ją z daleka, nie mając odwagi nawiązać rozmowy. Danka i Robert poznają panią Jadwigę, samotną kobietę w średnim wieku, która przed kilkunastoma laty przeprowadziła się do Sącza ze stolicy, ale nadal tęskni za dużym miastem. Pokazuje Robertowi obrazy, które ma w domu, prosząc go jako fachowca o ocenę ich wartości artystycznej. Robert niezbyt pochlebnie wypowiada się o obejrzanych obrazach, nie podejrzewając, że albo są dziełem samej pani Jadwigi, albo kogoś jej bliskiego. Danka dostrzega wreszcie chodzącego za nią Jurka. Zagaduje go, częstuje jabłkami, ale nie traktuje poważnie. Pewnego dnia dochodzi niespodziewanie do tragedii. Pijany Jurek w knajpie podcina sobie żyły stłuczoną butelką. Trafia do szpitala, po kilku dniach wraca do domu. Jego matka informuje zaskoczoną Dankę, że syn zrobił to z miłości do niej. Prosi, by dziewczyna odwiedziła go, przekonała, że uczucie do mężatki nie ma przyszłości. Jednocześnie ostrzega ją, że jako pracownica poczty wielokrotnie słyszała, jak Robert dzwonił do innej kobiety i odbierał adresowane do niego damską ręką listy. Ulegając namowom kobiety, Danka składa wizytę Jurkowi i wyjawia mu, że w rzeczywistości nie jest żoną Roberta. Nie zmienia to jednak faktu, że chce z nim być, nie widzi się natomiast u boku Jurka. Urażony chłopak dzieli się z matką tajemnicą przybyszów i wkrótce wiedzą już o tym wszyscy. Danka postanawia wyjechać, ale niełatwo jej zrealizować ten zamiar. Uświadamia sobie, że naprawdę kocha Roberta, choć pamięta, że on ma w Warszawie inną. Podczas gdy Robert pracuje nad posągiem, w domu kościelnego zjawia się matka Jurka, pani Jadwiga i jeszcze jedna z sąsiadek. Oświadczają Dance, że sieje zgorszenie i ostrzegają, że jeśli natychmiast nie opuści miasteczka, doniosą o wszystkim proboszczowi. Dziewczyna próbuje oponować, wytyka im obłudę i zazdrość. Rozsierdzone kobiety rzucają się na nią z pięściami.

W wannie (1981).avi

Typowe problemy przeciętnej polskiej rodziny oczekującej ...

Typowe problemy przeciętnej polskiej rodziny oczekującej latami na przydział mieszkania.

Koncert jakiego nie będzie (2007).avi

Wspomnienie zmarłych polskich artystów. Program odbył si ...

Wspomnienie zmarłych polskich artystów. Program odbył się w pustym studiu koncertowym im. Agnieszki Osieckiej.

Rzeź Ormian (2004).avi

"Kto dziś pamięta o rzezi Ormian?"- miał zapytać Hitler, ...

"Kto dziś pamięta o rzezi Ormian?"- miał zapytać Hitler, wydając rozkaz ataku na Polskę. Sami Ormianie jednak pamiętają. I nie pozwolą nigdy, by jedna z największych zbrodni XX wieku miała pokryć się kurzem historii. Ponad milion Ormian zginęło w latach 1915-1916 w wyniku ludobójstwa i brutalnych przesiedleń. Odpowiedzialność za tę rzeź ponosi Turcja, po dzień dzisiejszy zaprzeczająca nawet autentyczności wydarzeń sprzed blisko stulecia. Dokument "Rzeź Ormian" pozwala zrozumieć polityczne i historyczne tło tamtej zbrodni. Jego twórcom udało się zgromadzić pokaźne zbiory dokumentów i raportów sporządzonych przez zachodnich dyplomatów na placówkach w Imperium Otomańskim. Wraz z relacjami niedoszłych ofiar masakr oraz archiwalnym materiałem filmowym źródła te pozwalają z zupełnie nowej perspektywy przestudiować jedną z najbardziej haniebnych kart w dziejach XX wieku.

Ballada wagonowa (1969).rmvb

Widowisko plenerowe z udziałem Maryli Rodowicz i duetu g ...

Widowisko plenerowe z udziałem Maryli Rodowicz i duetu gitarowego. Wystąpią też m.in. zespół jazzowy Asocjacja Hagaw i Andrzej Rosiewicz.

Jak będziemy mieszkać w roku 2000 (1971).avi

generowanie podglądu

Film dokumentalny poświęcony przyszłości budownictwa mie ...

Film dokumentalny poświęcony przyszłości budownictwa mieszkaniowego.

Zbudujemy socjalizm (2005).AVI

"Nie lubimy partii, już tej byłej partii; chciałoby się ...

"Nie lubimy partii, już tej byłej partii; chciałoby się chodzić jednak z podniesioną głową" - żegnał się z Polską Zjednoczoną Partią Robotniczą jej ostatni szef, Mieczysław Franciszek Rakowski. Zimą 1990 roku sztandar organizacji uroczyście wyprowadzono podczas spotkania w Sali Kongresowej. PZPR została rozwiązana, rozpoczął się całkiem nowy rozdział w historii powojennej Polski. W tym samym miejscu ponad dekadę wcześniej Edward Gierek rozdawał autografy. Mimo narastającego w państwie kryzysu władze wydawały się utrzymywać pełną kontrolę. Strajki na Wybrzeżu w 1980 roku okazały się zaskoczeniem. Protestujący przeciw podwyżkom żądali między innymi powstania niezależnych związków zawodowych. Pierwszy sekretarz Komitetu Centralnego PZPR musiał szybko wrócić z urlopu. IV Plenum upłynęło pod znakiem dyskusji jak zareagować na nowe zagrożenie dla władzy ludowej. Niektórzy zastanawiali się nad użyciem siły. Gierek jednak przeciwstawił się wysłaniu czołgów na ulice, nie wierzył w skuteczność takich środków. W ciągu kolejnego miesiąca jego miejsce zajął Stanisław Kania, partia ustąpiła strajkującym. Związki zawodowe powstawały jeden po drugim, narodziła się i powoli krzepła "Solidarność". Ale sytuacja w Polsce daleka była od stabilizacji. Niejasne sygnały docierały ze Wschodu. Groźba sowieckiej interwencji przywoływała wspomnienia krwawych wydarzeń na Węgrzech w 1956 i w Czechosłowacji w 1968 roku. W związku, wedle oficjalnej wersji, z planowanymi wielkimi manewrami na naszych granicach gromadziły się dywizje radzieckie i enerdowskie, pogotowie ogłoszono także w bazach oddziałów czechosłowackich. Ożyła "gorąca linia" łącząca Moskwę z Białym Domem w Waszyngtonie. Na początku grudnia 1980 roku podejrzewający Sowietów o chęć wkroczenia do Polski prezydent Stanów Zjednoczonych, Jimmy Carter, otwarcie ostrzegał ZSRR przed skutkami interwencji. Sytuacja w Polsce groziła światową konfrontacją. W filmie wykorzystano wiele materiałów archiwalnych. Przed kamerą pojawił się także profesor Zbigniew Brzeziński, doradca prezydenta USA w latach 1977-1981. Jego komentarz, uzupełniający spisane wspomnienia, oddaje atmosferę panującą za Oceanem wówczas, gdy warzyły się losy "Solidarności" w Polsce.

Wrzos (1938).avi

the.ville