grecja

Ateny

Akro­pol, Pláka, sta­ro­żyt­ne ruiny i bo­ga­te muzea to ar­gu­men­ty prze­ma­wia­ją­ce za tym, by zwie­dza­nie Gre­cji ko­niecz­nie roz­po­cząć od Aten . Przy pierw­szym ze­tknię­ciu z mia­stem wy­da­je się nie­zwy­kle śród­ziem­no­mor­skie, do­pie­ro póź­niej za­czy­na się do­strze­gać jego eu­ro­pej­sko-orien­tal­ny cha­rak­ter, od­kry­wać mar­mu­ro­we place, bujne życie nocne, sma­ko­wi­te po­tra­wy w knajp­kach .

San­toríni

Thíra, zwana też San­toríni, na­le­ży do pe­re­łek Gre­cji . Jej wy­nio­słe, po­szar­pa­ne, barw­ne klify zwień­czo­ne bia­ły­mi wio­ska­mi po­wcze­pia­ny­mi w skały, w rze­czy­wi­sto­ści robią jesz­cze więk­sze wra­że­nie niż na okład­kach fol­de­rów . Jest jedną z naj­bar­dziej zna­nych wysp w ar­chi­pe­la­gu Cy­klad . Su­ro­wość kra­jo­bra­zów, wspa­nia­łe pa­no­ra­my, plaże ufor­mo­wa­ne przez lawę i głę­bo­ki błę­kit morza two­rzą obraz im­po­nu­ją­cej urody .

Zakynthos, Zatoka Wraku

Wyspa Za­kyn­thos na­le­ży do naj­bar­dziej ma­low­ni­czych wysp Morza Śród­ziem­ne­go. Naj­słyn­niej­szym miej­scem jest Za­to­ka Wraku - plaża, która stała się nie tylko wi­zy­tów­ką wyspy, ale i całej Gre­cji . Uwa­ża­na jest cza­sa­mi za jedną z naj­pięk­niej­szych plaż świa­ta . Z taką kla­sy­fi­ka­cją zgo­dzi się każdy, kto sta­nie nad urwi­skiem, spo­glą­da­jąc na nią z góry . I mimo że wrak stat­ku wy­glą­da na zde­cy­do­wa­nie star­szy niż jest w rze­czy­wi­sto­ści, miej­sce to na długo za­pa­da w pa­mię­ci .

Olimp

Olimp nie jest po­je­dyn­czą górą, lecz spo­rym ma­sy­wem o nie­zwy­kłej uro­dzie wy­ni­ka­ją­cej z kom­bi­na­cji ma­je­sta­tycz­nych ska­li­stych turni, głę­bo­kich wą­wo­zów, łąk al­pej­skich i buj­nych lasów . Jest tu kil­ka­na­ście dwu­ty­sięcz­ni­ków, wśród któ­rych naj­wyż­szym szczy­tem jest Mi­ti­kas (2917 m n.p.m.), zwany Pan­the­onem - mi­tycz­ne miej­sce spo­tkań grec­kich bogów . Szczyt można zdo­być, wę­dru­jąc jed­nym ze szla­ków, cho­ciaż nie jest to pro­sta wy­ciecz­ka .

Delfy

Sta­ro­żyt­ne Delfy, uwa­ża­ne daw­niej za pępek świa­ta, na­le­żą do naj­pięk­niej­szych i naj­bar­dziej po­ru­sza­ją­cych wy­obraź­nię wy­ko­pa­lisk ar­che­olo­gicz­nych Gre­cji . Wy­rocz­nią stały się dzię­ki ist­nie­niu nie­zwy­kłej roz­pa­dli­ny skal­nej, z któ­rej do­by­wa­ły się tru­ją­ce opary, zdol­ne wpro­wa­dzić czło­wie­ka w od­mien­ny stan świa­do­mo­ści . Do wy­rocz­ni del­fic­kiej zwra­ca­li się po radę wład­cy - nie tylko kró­lo­wie grec­cy, ale i per­scy oraz fa­ra­ono­wie .

Korfu

Wyspa Korfu cha­rak­te­ry­zu­je się bujną zie­le­nią i ła­god­nym kli­ma­tem, wil­got­niej­szym niż ja­ka­kol­wiek inna . Zie­lo­ne grzbie­ty gór­skie wzdłuż za­chod­nich wy­brze­ży opa­da­ją ła­god­nie w morze, two­rząc ma­low­ni­cze za­tocz­ki z piasz­czy­sty­mi pla­ża­mi, a po stro­nie wschod­niej two­rzą wię­cej urwi­stych kli­fów . Pa­le­okastrítsa na­le­ży do naj­pięk­niej­szych za­kąt­ków wyspy - w za­tocz­kach i za­ka­mar­kach wy­brze­ża jest kil­ka­na­ście ma­lut­kich plaż o zło­ci­stym pia­sku .

Saloniki

Sa­lo­ni­ki to dru­gie pod wzglę­dem wiel­ko­ści mia­sto w Gre­cji i cen­trum ad­mi­ni­stra­cyj­ne dwóch pół­noc­nych re­gio­nów kraju, które pod wzglę­dem ar­chi­tek­tu­ry i kra­jo­bra­zów wy­raź­nie różni się od Aten . Starą część Sa­lo­nik zo­ba­czyć można dziś w ogro­dzo­nej murem dziel­ni­cy Kástra - tutaj usy­tu­owa­ne są tu­rec­kie bu­dow­le i za­uł­ki oraz nieco póź­niej­sze grec­kie domy w stylu art déco, któ­rym udało się unik­nąć za­ku­sów bu­dow­ni­czych z lat 50 . Osoby roz­mi­ło­wa­ne w bi­zan­tyj­skich za­byt­kach znaj­dą tu także mnó­stwo ko­ścio­łów bu­do­wa­nych od cza­sów rzym­skich do XV w .

Wąwóz Víkos

Wąwóz Víkos, po­ło­żo­ny w Epi­rze, w 1991 r. zo­stał wpi­sa­ny do Księ­gi re­kor­dów Gu­in­nes­sa jako naj­więk­szy ka­nion na Ziemi, ze wzglę­du na naj­więk­szy współ­czyn­nik głę­bo­ko­ści, czyli sto­su­nek głę­bo­ko­ści do sze­ro­ko­ści mię­dzy ścia­na­mi na kra­wę­dziach . Ma 12 km dłu­go­ści, 900 m wy­so­ko­ści i za­le­d­wie 1100 m od­le­gło­ści mię­dzy brze­ga­mi . Trud­no opi­sać urodę jego ska­li­stych ścian po­kry­tych bujną ro­ślin­no­ścią i ciszę za­kłó­ca­ną je­dy­nie szu­mem rzeki .

Olimpia

Nazwa Olim­pia wy­wo­łu­je jed­no­znacz­ne sko­ja­rze­nia z olim­pia­dą. Istot­nie, w za­mierz­chłych cza­sach tu wła­śnie na­ro­dzi­ła się idea igrzysk spor­to­wych . Miej­sce nosi miano ku czci Zeusa, pana na Olim­pie, który miał tu głów­ne sank­tu­arium . Obec­nie to nie­wiel­ka wio­ska, w po­bli­żu któ­rej wzno­si się jeden z naj­pięk­niej­szych kom­plek­sów od­sło­nię­tych przez ar­che­olo­gów po­zo­sta­ło­ści sta­ro­żyt­nej Hel­la­dy .

Mykonos

Nie­du­ża wyspa My­ko­nos zy­ska­ła świa­to­wą sławę jako "party is­land" - przy­by­tek roz­ryw­ki i wa­ka­cyj­nej za­ba­wy . Przez całe lato przy­cią­ga róż­no­barw­ne tłumy żądne roz­ryw­ki i no­wych zna­jo­mo­ści . Na­le­ży do naj­po­pu­lar­niej­szych celów wa­ka­cyj­nych Eu­ro­py (i naj­droż­szych wysp grec­kich), a bujne życie nocne pla­su­je ją w śród­ziem­no­mor­skiej czo­łów­ce . Nie­któ­rzy uwa­ża­ją także My­ko­nos za naj­bar­dziej ma­low­ni­czą spo­śród Cy­klad - z bia­ły­mi do­ma­mi omy­wa­ny­mi przez sza­fi­ro­we morze i ja­sny­mi wia­tra­ka­mi na na­gich ska­łach, można ją zo­ba­czyć w każ­dym fol­de­rze re­kla­mu­ją­cym Gre­cję .

Samos

Wyspa Samos, na któ­rej uro­dzi­li się bo­gi­ni Hera i ma­te­ma­tyk Pi­ta­go­ras, na­le­ży do naj­pięk­niej­szych na Morzu Egej­skim . Wy­so­kie góry w in­te­rio­rze po­kry­wa bujna zie­leń, w do­li­nach na wio­snę za­kwi­ta­ją łąki or­chi­dei, w roz­le­głych win­ni­cach rodzą się aro­ma­tycz­ne białe wina i słod­kie ro­dzyn­ki . Sámos leży naj­bli­żej wy­brze­ży Azji Mniej­szej spo­śród wszyst­kich grec­kich wysp i od kon­ty­nen­tu od­dzie­la­ją ją tylko 2 km . Atu­tem są ładne plaże i ma­low­ni­cze kra­jo­bra­zy: za­tocz­ki, klify, żywa zie­leń .

Athos

Naj­da­lej wy­su­nię­ty na wschód, naj­bar­dziej gó­rzy­sty przy­lą­dek Pół­wy­spu Chal­cy­dyc­kie­go, Athos, jest miej­scem ab­so­lut­nie nie­zwy­kłym . Więk­szą jego część zaj­mu­je te­ry­to­rium Re­pu­bli­ki Teo­kra­tycz­nej (pań­stwa mni­chów pra­wo­sław­nych), na teren któ­rej nie mają wstę­pu ko­bie­ty (mogą one zo­ba­czyć klasz­to­ry naj­wy­żej z po­kła­du stat­ku opły­wa­ją­ce­go brze­gi w prze­pi­so­wej od­le­gło­ści 500 m). Wszyst­kie bez­cen­ne mo­na­sty­ry, wraz z za­chwy­ca­ją­cą przy­ro­dą i dzi­ki­mi pej­za­ża­mi, za­sta­ły wpi­sa­ne na Listę Dzie­dzic­twa UNE­SCO . W skład pań­stew­ka li­czą­ce­go około 2 tys. sta­łych miesz­kań­ców wcho­dzi 20 klasz­to­rów, do któ­rych na­le­żą małe osie­dla, pu­stel­nie i przy­sta­nie .

Samotraka

Słyn­na, nad­zwy­czaj pięk­na i in­te­re­su­ją­ca, choć mało uczęsz­cza­na wyspa Sa­mo­tra­ka, ko­ja­rzy się wszyst­kim z po­są­giem bez­rę­kiej Nike, sto­ją­cym w Luw­rze . Są tu zna­czą­ce sta­no­wi­ska ar­che­olo­gicz­ne, ale jej praw­dzi­wym atu­tem jest dzika przy­ro­da . Tutaj znaj­dzie­my za­rów­no naj­wyż­szy szczyt wysp Morza Egej­skie­go - Fengári, czar­ne gra­ni­to­we klify, zie­lo­ne lasy, wą­wo­zy i białe skały . Jej oso­bli­wo­ścią są po­to­ki spły­wa­ją­ce z du­żych wy­so­ko­ści, które two­rzą szu­mią­ce ka­ska­dy i szma­rag­do­we ba­se­ny .

Nea Kameni

Nea Ka­me­ni jest grec­ką małą i nie­za­miesz­ka­ną wyspą po­ło­żo­ną w Za­to­ce San­to­ryń­skiej . Wyspa po­wsta­ła w XVI wieku po erup­cji wul­ka­nicz­nej . Kształ­tem przy­po­mi­na okrąg o śred­ni­cy około 2 km . Wyspa jest bar­dzo po­pu­lar­na wśród tu­ry­stów, któ­rzy dzie­siąt­ka­mi przy­by­wa­ją na nią, aby obej­rzeć kra­ter wul­ka­nu, który wzno­si się na 150 m .

Milos

Wyspa Milos jest znana na całym świe­cie przez posąg pół­na­giej mar­mu­ro­wej pięk­no­ści, Wenus z Milo, wy­sta­wio­ny w Luw­rze . Sama też jest ar­cy­dzie­łem, tyle że na­tu­ry . Tu­ry­sty­ka po­zo­sta­je na razie nieco na mar­gi­ne­sie, co ozna­cza, że wyspa za­cho­wa­ła swój pier­wot­ny cha­rak­ter i nie ule­gła jesz­cze da­le­ko po­su­nię­tej ko­mer­cja­li­za­cji . Naj­bar­dziej spek­ta­ku­lar­ny­mi atrak­cja­mi Mílos są baj­ko­we for­ma­cje skal­ne wy­ra­sta­ją­ce z morza, mor­skie ja­ski­nie o barw­nych ścia­nach i plaże w ma­low­ni­czych za­tocz­kach .