Dwaj Panowie B

Teatr Telewizji: Dwaj Panowie B. 20:15 TVP Kultura wtorek, 4 stycznia 2011Stereo
sztuka Mariana Hemara, Polska, 1989 wyk. Marek Kondrat, Wiktor Zborowski, Elżbieta Zającówna
Obsada
reżyseria: Janusz Majewski · aktorzy: Marek Kondrat (Jan Bertoni), Wiktor Zborowski (Antoni Gorzeń), Elżbieta Zającówna (Laura), Jerzy Bończak (Brood), Wojciech Pokora (Starke), Katarzyna Kołodziejczyk (Domańska), Igor Śmiałowski (Dyrektor teatru), Leonard Pietraszak (Reżyser), Mieczysław Gajda (Sufler), Gabriela Kownacka (Mulikowska), Paweł Wawrzecki (Kalitowski), Jan Kobuszewski (Szepieta), Tatiana Sosna-Sarno (Pokojówka), Henryk Łapiński (Strażak), Jerzy Tkaczyk (Bileter), Aneta Biedź-Bielawska

W PRL-u od końca lat 50. na nazwisko Mariana Hemara, legendarnego autora tekstów kabaretów międzywojnia (Qui Pro Quo, Bandy, Cyganerii, Morskiego Oka, Cyrulika Warszawskiego, Ali Baby), a po wojnie pierwszego satyryka londyńskiej emigracji, był zapis cenzury. Wcześniej, jeżeli nadawano w radiu jego piosenki, m.in. słynne "Wspomnij mnie", "Ach ten wąsik", "Taka mala", "Nie będziesz ty, to będzie inna", "Kiedy znów zakwitną białe bzy", często nie wymieniano nazwiska autora albo podawano jeden z jego przedwojennych pseudonimów. Nic dziwnego, skoro "Kabaret Hemara" nadawała od 1953 roku przez 16 lat co tydzień Wolna Europa. Jego piosenka "Ekscelencja" obaliła - jak pisała we wspomnieniach Stefania Zahorska - pierwszego ambasadora Bieruta w Anglii Henryka Strasburgera, dawnego prezesa Lewiatana, który, jak szydził Hemar, ,,przy wszelkich konfiguracjach politycznych umiał pozostać ekscelencją". Na każdym spotkaniu ambasadora z londyńską emigracją zebrani śpiewali mu tę piosenkę. W kraju powtarzano satyry Hemara na PRL-owską rzeczywistość, m.in. zakończenie jego słynnych "Dziadów" napisanych w 1968 r., po zdjęciu z afisza Teatru Narodowego Dejmkowego przedstawienia:

"Potem" mówił p. Gomułka

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder