To co złe, niech mija z latami
nigdy do tego nie wracajmy
ale niech będzie ciągle przed nami
to co najlepsze, więc zaczekajmy
bo najpiekniejsze jest to czego nie ma
co tajemnicą dla nas jest
najpiękniejsze są nasze marzenia
i czasem spełniona ich treść!

36 KB
17 sty 10 16:44

8eba1d3c96.jpeg

2 KB
5 sty 10 16:27

a40103f490.jpeg

Chcę być wolna
Nie mieć żadnych problemów
Marzę,
aby moje życie Było piękne...
Aby nikt nie stawał mi na drodze
do mojego przeznaczenia...
Pragnę żyć i być wolną
Choć to naprawdę takie trudne...

Jeśli więc kochasz
daj mi trochę wolności,
a może wreszcie poczuję
Odrobinę twej miłości..

2 KB
4 sty 10 17:07

c1e2046fa2.jpeg

Dzień był piękny i wesoły
na mym oknie usiadł motyl kolorowy
swe skrzydła rozłożył nieśmiale
swój powab roztoczył niedbale

Czar jego mnie zauroczył
patrzę i nie wierze własnymi oczy
Skrzydła motyla barwami krzyczą
kolory tęczy mą duszę zachwycą

Przewaga zieleni nadzieję przynosi
nadzieje bym o miłość
nie musiała już prosić
Błękit romantyzm we mnie wyzwala
na chwilę zadumy i marzeń pozwala

Czerwień pobudza
me zmysły rozbudza
czerwieni jednak wciąż mało
motylku przysiądź na mym ramieniu śmiało !

Od tej pory już nie będziesz sam
zabiorę Cie do domu przyjaciela mam
polecimy heen wysoko
ukłonimy się obłokom

Pozdrowimy księżyc i słoneczko
by sprzyjało dwóm gwiazdeczkom
ehh ...motylku mój MILUTKI
Ty rozpędzasz wszystkie smutki

Świat mi pokolorować chciałeś
czy nie zamierzałeś
nasze światy choć tak różne
a jak bliskie ale to jest jasne i oczywiste

Motyl kocha wolność lekkość ,piękno i błękitne niebo
i nie ma chyba na świecie człowieka
którego piękno skrzydeł motyla
nie urzeka

Motylku chce Cie ubrać w słowa
przylatuj a ma tęsknota za pięknem
wnet się schowa

2 KB
4 sty 10 17:06

50f6762757.jpeg

Samotne drzewko na środku pustkowia
A wokół tylko cisza,
Tylko powiew wiatru,tą ciszę
przemóc zdoła...
Nawet kwiatki tam nie rosną,
Jedynie chwasty porastają,
Raz po raz zacierają drogę...
Opuszczoną i zapomnianą przez świat

Drzewko wciąż żyje nadzieją,
Że los mu się odmieni,
A zamiast pustkowia,
Będzie las,
Zamiast samotności,
Przyjdzie radości czas

Ale na razie stoi same,
Nie ma nawet kwiatka,
Z którym może porozmawiać,
Nawet niebo jakoś tak mu nie przychylne
Nie chce zesłać deszczu

Czasem sobie popłakuje,
Płacze kiedy opadają mu kolejne liście,
Kiedy jakiś ptaszek przelatuje
I nawet nie chce usiąść na jego gałęzi...

Bardzo mi się spodobał ten wiersz...Drzewko samotne tak jak człowiek, który mimo że jest pośród ludzi, czuje się samotny.

2 KB
4 sty 10 17:05

63f8e0e417.jpeg

1 KB
4 sty 10 17:03

d10ec79b82.jpeg

CZESŁAW NIEMEN
-DZIWNY JEST TEN ŚWIAT

Dziwny jest ten świat,
gdzie jeszcze wciąż
mieści się wiele zła.
I dziwne jest to,
że od tylu lat
człowiekiem gardzi człowiek.

Dziwny ten świat,
świat ludzkich spraw,
czasem aż wstyd przyznać się.
A jednak często jest,
że ktoś słowem złym
zabija tak, jak nożem.

Lecz ludzi dobrej woli jest więcej
i mocno wierzę w to,
że ten świat
nie zginie nigdy dzięki nim.
Nie! Nie! Nie!
Przyszedł już czas,
najwyższy czas,
nienawiść zniszczyć w sobie.

Lecz ludzi dobrej woli jest więcej
i mocno wierzę w to,
że ten świat
nie zginie nigdy dzięki nim.
Nie! Nie! Nie!
Nadszedł już czas,
najwyższy czas,
nienawiść zniszczyć w sobie....

Piękna piosenka i słowa.

58 KB
4 sty 10 17:02

565d13d65b.jpeg

radosne macierzyństwo:)))

Odtąd nie będziesz sama
Ty i Twoje dziecko
losy dwa więzami
miłości splecione
obejmą życie,
które z przygodą
czeka na progu
nowego dnia
natury urodą
cieszą się
serca dwa...
skąpane promieniami
słońca otoczone
srebrzystą rosą
patrzą w przyszłość
ze słoneczną nadzieją,
która niczym tęcza
tysiącami barw
się mieni
obiecuje życie
w kolorach zieleni.

Jak znalazłam to zdjęcie zastanawiałam się kiedy i jak je wykorzystać,ale już wiem:

Dedykuję to zdjęcie Pani Magdalenie i wszystkim przyszłym mamusiom.

1 KB
4 sty 10 17:00

d01ef5abaf.jpeg

Idąc przez pola,
idąc przez łąki
idąc przez lasy zielone,
wspominam co było
rozważam co będzie
zanurzam się w szarą udrękę
wtem, nagle na drodze spotykam wędrowca
co wtapia się w tło które widzę,
przechodzi mi drogę nie mówi mi słowa,
oddala się znika czym prędzej,
ja dalej podążam tym szlakiem zielonym
i widzę trzy drogi rozstajne,
stanęłam i stoję
rozważam gdzie pójdę
i nagle olśnienia doznaję,
gdy pójdę tą z prawej
- dobrobyt mnie czeka, szacunek i miłość bez granic,
gdy pójdę tą z lewej czekają mnie ciernie i wiatr w oczy dmuchał mi będzie,
lecz jest jeszcze jedna
- podążę przez środek tą droga ciekawość mnie wiedzie,
ta droga jedyna,
ta droga ostatnia,
ta droga to me przeznaczenie!

Dziękuję Wam wszystkim, że odwiedzacie ten profil.

1 KB
4 sty 10 17:00

1da0072949.jpeg

Jaka ja jestem? – Pytanie mi bliskie,
Często je zadaję, często też je słyszę...
Jestem jak słońce zasłonięte chmurami.
Często się chmurzę płaczę godzinami...

Jestem romantyczką,
Chowam się w książkach
Często się unoszę bujając w obłokach.
Brodze pośród chmur, po tęczy sobie chodzę.

Jestem szczęśliwa, lecz że romantyczka...
To w sobie skrywam.
Romantyczkę łatwo zdobyć, bo jest jak motyl
Słodyczą słów łatwo ją zwabić.

Jest delikatna i czuła
Gdy kocha, cała się oddaje
Gdy się ją zrani...
W moim przypadku zimna się staje.

Wiec kim ja jestem? – Podmuchem lodu.
Kim byłam? – Romantyczką.

22 KB
4 sty 10 16:58

c720347ed3.jpeg

Przymykam oczy i czuję nieprzerwany ból
Widzę kolejną z dróg bez znaków pokoju
Nieodgadnioną i pełną cierpienia…
W nocną trasę wyrusza boginia Luna
Zabiera ze sobą moje smutne oczy
Które czekają na jej błogosławieństwo…
Bezchmurna noc wita mnie cichym szeptem
Przygarnia do siebie jak dobry przyjaciel
Pełna spełnionych snów i oceanu dobroci…
Tańczące elfy na sztalugach życia
Próbują wydobyć paletę barw z mych myśli
Lecz farby zostały na stole w pokoju…
Otwierają się wrota krainy snu
A ja zanurzam się w bezkresnej wyobraźni
Pełnej zwątpienia i samotności…
Otulam się gwiazdami jak szalikiem zimą
Kosmykiem splecionych myśli pamiętam dzień
Trwam w objęciach nocy pachnącej wolnością…
Cisza składa pocałunek na moich ustach
Noc kołysze do snu moje powieki
Zakrywa mgłą minuty zmęczonego życia…
Czas tyka jak nieustający zegar
Rozbudzam myśli porannym pianiem koguta
Z trudem otwierając oczy pomarszczone rozstaniem…
Pamiętam ten sen jak cichy oddech dziecięcy
Łza kołysząca na mojej smutnej twarzy
Upada i rozbija się jak tafla kruchego lodu…

2 KB
4 sty 10 16:55

7883619bf4.jpeg

Czasem chciałabym mieć czarne oczy...
Takie puste które nie potrafią płakać...
Czasem chciałabym mieć martwe ręce...
Takie które nie potrafią ogrzać...
Czasem chciałabym mieć serce z kamienia...
Takie które nie potrafi kochać...
Czasem chciałabym być obojętna...
Na twoje czyny które potrafią zranić...
Czasem chciałabym nic nie widzieć...
Twoich, moich wad...
Czasem chciałabym nic nie słyszeć...
Słów które bolą przez które cierpię niekiedy...
Czasami chciałabym nie istnieć wcale...
Bo myślę że świat beze mnie byłby łatwiejszy
i lepszy szczególnie dla Ciebie...

3 KB
4 sty 10 16:54

6905d87128.jpeg

Dotknij aksamitne pragnienia
Nie bój się wierzyć w nie
Bo one czekają na moment spełnienia
(Emi) Nie poddawaj się...

Kiedy nadejdzie chwila zwątpienia
A w oczach pojawią się łzy
Pamiętaj, że z Tobą jest nadzieja
Która spełni Twoje sny...

Jej płomień zawsze płonąć chce
Choć łzy chcą zgasić ją
Ona nie podda się
I wyciągnie ciepłą dłoń...

Blask Nadziei chcę rozpalić
Właśnie w Twoim sercu
Byś zawsze chciała marzyć
I byś szła ku szczęściu...

Ból nie niszczy wszystkiego
On nie jest w stanie zniszczyć miłości
A nadzieja to coś pięknego
Chcę dać Ci chwile radości...

Wiem co znaczy płakać
Ale rozpaliłam już jej ognisko
Chcę iść do jej światła
Bo nadzieja zawsze jest blisko...

Więc kiedy Ci będzie smutno i źle
To pamiętaj o Iskierce Nadziei
Pamiętaj, że zawsze masz mnie
Pomogę Ci na nowo uwierzyć...

A wtedy pokonasz wszystko
I Strach i łzy
Bo na Twojej drodze
Staną piękne dni...

2 KB
4 sty 10 16:53

678ace86c8.jpeg

„Przemyślenia w oknie”

Czasami, gdy opada się z sił
i szara codzienność przytłacza nieziemsko,
w taki dziwnie przymglony dzień,
chcesz się ukryć w chłodnego wiatru szeleście.
Coś Ci nad głową huczy wciąż,
przypomina bezczelnie o wszystkim
i chciałbyś wtedy choć na jeden dzień
po prostu się zapaść pod ziemię.

Siadając w oknie spoglądasz na świat
w swej zieleni aż monotonny
i przygnębia Cię kolejny raz
ta świadomość, że czas Ci upłynął powolnie.
I uświadamiasz sobie jak ciężko jest żyć
w tej nieustannej gonitwie do celu;
im więcej dni za sobą już masz
tym więcej unosisz problemów.

I słuchasz znów szelestu drzew,
który otacza Twój bezmiar cierpienia.
Dziś jest Ci tak bardzo źle,
że nie widzisz już sensu swojego istnienia.
Chcesz zniknąć znów, wiedząc że
jutro nic się nie zmieni na lepsze,
że natłok spraw zagoni Cię znów
na rozdroża bezludne i obce.

Ale na razie siedzisz sam,
w tym oknie otwartym na oścież
słuchając już kolejny raz
tej samej piosenki w kółko puszczonej.
Słuchając też, jak szumi wiatr
próbując ukoić Cię swoją pieśnią,
orzeźwia Cię popołudniowy chłód
twe oczy zmęczone rozkwitłą zielenią.

Wiem, dziś chciałbyś by skończył się świat,
by jutro nie nadeszło już więcej,
choć dobrze wiesz, że tak jak dziś
i następnego dnia świt nadejść musi.

24 KB
4 sty 10 16:52

7e36fcf2de.jpeg

Skamieniała dusza
"Tak by chciała zacząć jeszcze raz...

Lustrzane odbicie sprawia ból
Uśmiechnięta twarz na zdjęciu rani coraz mocniej
O każdej porze zawsze radosna
Żyła beztrosko, wciąż goniła wiatr

Gwiazdy oświetlały nowe drogi
Zbierała kwiaty na kwitnącej łące
Schowana w liściach drzew
Nie bała się niczego, żyła nadzieją

Przyjazna dłoń wyciągnięta
Czuły gest, radosne spojrzenie, ciepłe słowo
Otulona dźwiękiem fali
Zatapiała smutki w dotyku piasku

Szła za marzeniami głosem
Łzy szczęścia nadawały blasku jej oczom
Noc przynosiła sen ubogi
Bajecznym spojrzeniem witała dzień

To nie są dawne wizje
Czasy te są wciąż bardzo bliskie
Każde wspomnienie rani
Okalecza szarą, nieokiełzaną rzeczywistość

Wciąż szuka odpowiedzi
Nie wie gdzie popełniła znaczący błąd
Co tak bardzo zmieniło ją
Teraz dostrzega tylko światła mrok

Pragnie znów sobą być
Po omacku szuka zatraconych dni
Szuka kolorów tęczy
Próbuje dogonić smugę cienia

... Odzyskać błogi stan duszy"

19 KB
4 sty 10 16:50

864d657df0.jpeg

W milczeniu

Dręczone myśli
panującą ciszą wokoło
serce ściśnięte smutkiem
wyczuwa w przyspieszonym rytmie
zbliżające się niebezpieczeństwo
cóż z tego, że usta pragną ostrzec
jeśli głos nie przebije ciszy
gęstej jak opary mgły

zupełna blokada wewnętrzny marazm
odizolowanie od świata
całkowita bezsilność
pomimo woli umysłu
nie potrafię dotrzeć
do skupiska pragnienia
wyciągam dłonie
aby uzyskać pomocy
lecz dotykam tylko próżni

zamykam się w sobie
żal rozrywa , pali w piersi
dlaczego
tak bardzo pragnę a nie mogę
jakże okrutny jest los
nie potrafię sobie z tym poradzić
myśli zasłaniają oczy
wilgotne od łez

zapisuję kolejne strony
milczącej duszy.

33 KB
4 sty 10 16:49

103dc32845.jpeg

Czas ucieka..."
Czas, wciąż nam go brak,
Tak prędko ucieka,
Często zadajemy sobie to pytanie,
Dlaczego tak szybko, dlaczego już teraz?
Odpowiedzi nie ma, odpowiedź nie istnieje.

Czas, czymże jest?
Czy kiedykolwiek zakończy się to przemijanie?
Wszyscy zabiegani, wszyscy nieostrożni.
Kariera, praca, pieniądze...
Może warto się zatrzymać?
Choć przez chwilę zastanowić?

Czas ucieka, czas nie zwleka,
Nie przybędzie nam go nigdy.
Wykorzystaj, więc swe życie,
Jak najlepiej sam potrafisz
I pamiętaj, się zatrzymaj.
Potem może być za późno,
By coś zmienić, coś zrozumieć.
Coś się skończy, coś nie wróci,
tak zostanie już na zawsze...

40 KB
4 sty 10 16:48

29cf9a0505.jpeg

Magia wspomnień oczarowała wyobraźnię.
Uwierzyłam, że potrafię cofnąć
Czas i z uśmiechem na ustach
Stawiłam czoła rzeczywistości.

Tajemnicą najpiękniejszych chwil
Okryłam zalążek dawnego uczucia
Ożywającego we mnie coraz silniej,
Każdego dnia jeszcze bardziej.

Bez zastanowienia wypowiedziałam
Kilka niepotrzebnych słów, które
Od dzisiaj stały się wielką, czarną
Plamą na białej karcie życia.

Za wstydem spojrzałam w lustro
Nabierając pewności jak bardzo
Musiałam się pomylić
Wierząc, w co wierzyłam.

Ze smutkiem w oczach
I niepewnością dnia następnego
Podążam wyznaczonym szlakiem
Ponoć dla mnie najlepszym.

Dziś,
Z szeroko otwartymi oczami
Dumą schowaną w kieszeni
I lekko rozwianymi myślami
Uczę się żyć na nowo..

74 KB
4 sty 10 16:47

d851b3629c(1).jpeg

O Nienawiści

Nienawiść...cóż za uczucie niedbałe
Rodzi się w głowie niemałe
Sprawia ze mgłą zachodzą oczy
A każda ciemna myśl, co sekundę kroczy.
Czy to choroba? Rzec może szczęśliwy
Lecz jego fart może być zdradliwy
Nienawiść, bowiem fałszywą potrafi być
Potrafi udawać, że kocha a w agresji żyć
Nienawiść umie też serce w kamień zgnieść
I tylko pogardę okrutną we wnętrzu nieść
Umie też zemścić się za cały świat
Zdoła dla bliźniego być gorsza niźli kat
Jednak nasuwają się pytania ewidentne
Że skoro Bóg stworzył wszystko to, co piękne
Stworzył miłość, przyjaźń, euforię i smutek
To stworzenie nienawiści, jaki w tym ma skutek?
Czy można ją nazwać czymś pięknym, potrzebnym?
Obdarzyć przeczuciem obojętnymi i względnym?
Czy jest ona dobra lub do dobra prowadzi?
Czy jest tylko po to żeby ktoś na nią zaradził?
Czy to po prostu nasza wolna wola
Manipuluje wszystkim dookoła?
Hm...

Nienawiść zaślepia, gniew ogłusza, a ten, kto pragnie zaspokoić żądzę zemsty, może przypadkiem napić się goryczy.

74 KB
4 sty 10 16:46

d851b3629c.jpeg

2 KB
4 sty 10 16:45

27c38e3130.jpeg

Dzień Prawdy

Kiedyś ufałam prawie wszystkim...
Kiedyś potrafiłam zarażać uśmiechem...
Kiedyś było tak kolorowo...
Dzisiaj nie potrafię się uśmiechnąć.
Nie potrafię już spojrzeć w przyszłość.
Ciągle otacza mnie lęk.
Ciągle nęka mnie ból.
Upadam na ziemię i nie mogę wstać.
Jak małe dziecko które uczy się chodzić.
Czuję się samotnie.
Nikt nie chce mi podać ręki,
I pomóc...
Każdy mnie omija.
Każdy udaje że mnie nie widzi.
Z dniem tracę nadzieję na szczęście.
Tracę bliskich.
Jest mi źle.
Coś zamknęło mi oczy.
I kazało wspomnieć,
To co sprawiło mi radość.
Poczułam o wiele większy ból w sercu.
Poczułam że tracę wspomnienia...
Oczy zaszklone i pełne łez.
Dusza prawie martwa...
Jeszcze żyję.
Ktoś podał mi rękę i powiedział.
- Wstań, pomogę Ci.
Czy zaufać po raz kolejny?
Czy nie zostanę znów opuszczona?
Zadając sobie setki pytań.
Odpowiedziałam sobie.
- Przekonaj się...

Z dedykacją dla wszystkich moich przyjaciół.

2 KB
4 sty 10 16:44

f32d5ad675.jpeg

Czyż nie lepszy byłby nasz świat,
Gdyby słyszeć od spotkanych osób:
Wiem o tobie coś dobrego,
I widzianym być w ten właśnie sposób?

Czyż nie byłoby cudownie,
Gdyby dłoń napotkanego
Niosła z sobą zapewnienie:
Wiem o tobie coś dobrego?

Czyż nie byłoby szczęśliwiej,
Gdyby dobro, które jest w nas
Było rzeczą, tą jedyną,
Pamiętaną w każdy czas?

Czyż nic słodsze dni byłyby,
Gdyby sławić dobroć znaną?
Wszak jej tyle jest na świecie,
Nawet w wadach, jakie mamy.

Czy nie warto by spróbować
Tak o innych myśleć sobie:
Ty znasz jakieś dobro we mnie,
Ja znam jakieś dobro w tobie?

2 KB
4 sty 10 16:43

62fbb1d9fe.jpeg

Być sobą ... trudna sprawa,
chociaż się bardzo chce
tak wiele robić nie wypada
i mówić ... także nie
wciąż innym coś przeszkadza
niezrozumiały budząc gniew
i każdy coś doradza,
bo niby ... lepiej wie
nikt cię nie pyta
co ty czujesz
czego naprawdę chcesz
czego do szczęścia potrzebujesz
co dziś ucieszy cię
w nakazy i zakazy uwikłani
próbujemy chronić własne ja
na siebie tylko zdani
zbudować swych wartości świat
sobą być ... niełatwo
lecz warto się potrudzić
zapalając własne światło
wyróżniać się wśród ludzi.

2 KB
4 sty 10 16:42

9eb8d77953.jpeg

A gdyby tak zebrać w dłonie
wszystkie barwy tęczy
opleść ją niczym wstążką
promieniami słońca
wstawić jak bukiet kwiatów
do wazonu
by rozgrzewały serca
w szare smutne dni…

A gdyby tak utkać
ze spełnionych marzeń
misterną koronkę
rozłożyć jak obrus na stole
by przypominały szczęśliwe dni…

A gdyby tak…

No i po cóż gdybać?
Lepiej zebrać to wszystko
unieść głowę wysoko
uśmiechnąć się nawet
poprzez łzy…

Pochwycić za skrzydło anioła
wyszeptać modlitwę skromną
by dodawała sił
w walce która zwie się
życie.

56 KB
4 sty 10 16:41

be97c27fba.jpeg

Szymborska Wisława

Utopia

Wyspa na której wszystko się wyjaśnia.
Tu można stanąć na gruncie dowodów.
Nie ma dróg innych oprócz drogi dojścia.
Krzaki aż uginają się od odpowiedzi.

Rośnie tu drzewo Słusznego Domysłu
o rozwikłanych wiecznie gałęziach.

Olśniewająco proste drzewo Zrozumienia
przy źródle, co się zwie Ach Więc To Tak.

Im dalej w las, tym szerzej się otwiera
Dolina Oczywistości.

Jeśli jakieś zwątpienie, to wiatr je rozwiewa.

Echo bez wywołania głos zabiera
i wyjaśnia ochoczo tajemnice światów.

W prawo jaskinia, w której leży sens.

W lewo jezioro Głębokiego Przekonania.
Z dna odrywa się prawda i lekko na wierzch wypływa.

Góruje nad doliną Pewność Niewzruszona.
Ze szczytu jej roztacza się Istota Rzeczy.

Mimo powabów wyspa jest bezludna,
a widoczne po brzegach drobne ślady stóp
bez wyjątku zwrócone są w kierunku morza.
Jak gdyby tylko odchodzono stąd
i bezpowrotnie zanurzano się w topieli.

W życiu nie do pojęcia.

2 KB
4 sty 10 16:39

91f8bc535c.jpeg

Utopię marzenia w sobie
i pewnie je kiedyś opowiem
wyłącznie przy dźwiękach walca.
Uniosę się wtedy na palcach
wtulona czule w objęcia
wymarzonego księcia.

I zmrużę oczy przed blaskiem
chcąc przyszłość zobaczyć jaśniej
tylko w rozsądnym wymiarze.
Zapragnę dostrzec tam twarze,
co w różnych życia odsłonach
umiały me smutki pokonać.

A o północy w karecie
z wybrańcem w wielkim berecie
pogonię dwa białe konie.
Wtedy swe myśli dogonię
w odległej krainie walca,
by tam zatańczyć na palcach.

2 KB
4 sty 10 16:38

3893c42235.jpeg

Gdzieś daleko jest miejsce
Piękniejsze od wszystkich
Gdzie radość ogromna
Smutek w głębinach tonie

Jest takie miejsce
Gdzie prawda tylko
Gdzie kłamstwa dotrzeć nie mogą

Jest jedno miejsce
Gdzie uczucia prawdziwe
Tylko one przetrwać zdołają

Daleko gdzieś miejsce
Od marzeń pełne
I pragnień zwykłych

Jest gdzieś miejsce
Od bólu wolne
I złudzeń

Jest miejsce jedyne
Gdzie mały człowiek
Wielkim się staje

Istnieje miejsce jedyne
Co głębię piękna wskazuje

Jest miejsce ogromne
Choć małym się zdaje…

37 KB
4 sty 10 16:37

1bce2d2eb1.jpeg

Czasami wydaje nam się, że mieszka w nas
dwóch różnych ludzi.
Jeden, który wszystko doskonale czyni
i tego człowieka prezentujemy światu.
Jest też i ten drugi, którego się wstydzimy,
i tego ukrywamy.
W każdym człowieku istnieje coś takiego
jak wewnętrzny dysonans i niespójność.
Każdy chciałby być dobry, a jedynie dokonuje czynów,
których sam często nie rozumie.
Dlaczego tak jest? Dlatego, że człowiek nie jest Bogiem,
nie jest też aniołem, ani jakąś nad istotą, a jedynie małym
pielgrzymem w długiej, dalekiej drodze swojego życia.
Własne słabości czynią go wyrozumiałym
i łagodnym w stosunku do innych.
Ktoś, kto jest bezkrytyczny wobec samego siebie,
będzie twardy i niezdolny wczuć się w innych.
Nie będzie umiał nikogo pocieszyć, dodać odwagi
i wybaczyć.
Szczęście i przyjaźń tkwią tam,
gdzie ludzie są wrażliwi,
łagodni i delikatni w słowach,
i wzajemnych kontaktach.

2 KB
4 sty 10 16:36

06847b7b36.jpeg

IRENA

Imię zanadto pełne znaczenia prawie nigdy nie jest
łatwe ani odpowiednie:
dziecko żywe, roześmiane i radosne, nieraz pod
ciężarem jego blednie.
Czasem wyjdzie do ogrodu różowiutkie śpiewając jak
skowronek radośnie, cienko,
wtem rączki mu opadną, sukienka zrobi się jak zwiędły
liść... Przypomniała sobie, że jest Irenką.
Kobiecie już imieniem samym radość, pocałunki,
zmienne szczęścia i nieszczęścia rokuj,
lecz nie wkładaj na nią płaszcza z marmuru i wieńca
z brązu zowiąc ją: "Pokój".
Czasem taka się zdarzy jak cichy zmierzchowy kwiat
lub biały milczący ptak:
ma wąskie dłonie, włosy długie, gładziutkie, a o
cokolwiek ja spytać - cicho szepce: "Tak".

To jest kamień drogi, perła i diament, i serce pełne
szczęścia, a światom równa jej cena.
Tej jedynej, jedynej na miliony, nie spotkasz nigdy,
nigdy!... I ta jest prawdziwa Irena.

3 KB
4 sty 10 16:34

6a1dfef5bb.jpeg

"Lustrzane odbicie"

Patrzę w lustro
widzę pewną dziewczynę
z załzawionymi oczami
z pustymi marzeniami

Tak było niedawno
jak w lustro patrzyłam
teraz się podnoszę
jest we mnie siła

Walcze o marzenia
bo to mój cel
dojdę do niego
po trupach czy nie

Na mym sercu płomień
jak na Ciebie patrzę
wszystko robi się wyraźne
a może i niewyraźne

Ale i tak wiem
że nigdy nie będziemy razem
bo niektóre marzenia
po prostu się nie spełniają

« poprzednia stronanastępna strona »