Immagine 364.jpg

mandolinka1 / Wloski-nauka jezyka w domu / Ucze sie wloskiego / Immagine 364.jpg

Download: Immagine 364.jpg

Pobierz

1,37 MB

(3264px x 2448px)

Najpierw rzeczownik rodzaju męskiego:

Liczba pojedyncza Liczba mnoga
il padre ojciec
i padri ojcowie
del padre ojca, o ojcu
dei padri ojców, o ojcach
al padre ojcu
ai padri ojcom
dal padre od (z) ojca
dai padri od (z) ojców
nel padre w ojcu
nei padri w ojcach
sul padre na ojcu
sui padri na ojcach
a teraz rzeczownik rodzaju żeńskiego:

Liczba pojedyncza Liczba mnoga
la donna kobieta
le donne kobiety
della donna kobiety, o kobiecie
delle donne kobiet, o kobietach
alla donna kobiecie
alle donne kobietom
dalla donna od (z) kobiety
dalle donne od (z) kobiet
nella donna w kobiecie
nelle donne w kobietach
sulla donna na kobiecie
sulle donne na kobietach
Może także zaistnieć potrzeba odmiany rzeczownika z rodzajnikiem nieokreślonym (rodzajnik ten występuje tylko z rzeczownikami w liczbie pojedynczej). Używamy wtedy wspomnianych przyimków (di, a, da, in, su) łącznie z tym rodzajnikiem. Spójrzmy na poniższy przykład:

Liczba pojedyncza
un albero drzewo
di un albero drzewa, o drzewie
a un albero drzewu
da un albero od (z) drzewa
in un albero w drzewie
su un albero na drzewie

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

mandolinka1

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Immagine 358.jpg

Odmiana rzeczowników odbywa się w języku włoskim na zupe ...

Odmiana rzeczowników odbywa się w języku włoskim na zupełnie innych zasadach niż w języku polskim. Podczas gdy w języku polskim odmiana przez przypadki dokonuje się poprzez zmianę końcówki rzeczownika (np. ten człowiek, tego człowieka, temu człowiekowi, tym człowiekiem, itd.), w języku włoskim o zmianie przypadku decydują osobne wyrazy występujące przed rzeczownikami, natomiast sama jego końcówka się nie zmienia. Wyrazami tymi są przyimki (preposizioni semplici): di, a, da, in, su. Mogą one występować same albo w połączeniu z rodzajnikami określonymi - wtedy nazywają się preposizioni articolate. Poniżej zestawienie tych przyimków: Przyimek Rodzajniki liczba pojedyncza liczba mnoga il lo l' la i gli le di del dello dell' della dei degli delle a al allo all' alla ai agli alle da dal dallo dall' dalla dai dagli dalle in nel nello nell' nella nei negli nelle su sul sullo sull' sulla sui sugli sulle Wykorzystując przedstawione przyimki, możemy spróbować odmienić rzeczownik poprzedzony rodzajnikiem określonym.

Immagine 364.jpg

Najpierw rzeczownik rodzaju męskiego: Liczba pojedyn ...

Najpierw rzeczownik rodzaju męskiego: Liczba pojedyncza Liczba mnoga il padre ojciec i padri ojcowie del padre ojca, o ojcu dei padri ojców, o ojcach al padre ojcu ai padri ojcom dal padre od (z) ojca dai padri od (z) ojców nel padre w ojcu nei padri w ojcach sul padre na ojcu sui padri na ojcach a teraz rzeczownik rodzaju żeńskiego: Liczba pojedyncza Liczba mnoga la donna kobieta le donne kobiety della donna kobiety, o kobiecie delle donne kobiet, o kobietach alla donna kobiecie alle donne kobietom dalla donna od (z) kobiety dalle donne od (z) kobiet nella donna w kobiecie nelle donne w kobietach sulla donna na kobiecie sulle donne na kobietach Może także zaistnieć potrzeba odmiany rzeczownika z rodzajnikiem nieokreślonym (rodzajnik ten występuje tylko z rzeczownikami w liczbie pojedynczej). Używamy wtedy wspomnianych przyimków (di, a, da, in, su) łącznie z tym rodzajnikiem. Spójrzmy na poniższy przykład: Liczba pojedyncza un albero drzewo di un albero drzewa, o drzewie a un albero drzewu da un albero od (z) drzewa in un albero w drzewie su un albero na drzewie

Immagine 375.jpg

W języku włoskim rzeczowniki zwykle tworzą swoją liczbę ...

W języku włoskim rzeczowniki zwykle tworzą swoją liczbę mnogą poprzez zmianę końcówki. Należy tutaj nie zapominać też o rodzaju rzeczownika. W rodzaju męskim rzeczowniki tworzą liczbę mnogą zmieniając końcówkę w następujący sposób: L. pojedyncza L. mnoga - o - i - e Zobaczmy zastosowanie powyższej zasady w przykładach: il letto i letti łożko >> łóżka il ristorante i restoranti restauracja >> restauracje il padre i padri ojciec >> ojcowie l'amico gli amici przyjaciel -> przyjaciele Ponieważ występują też rzeczowniki rodzaju męskiego, zakończone na "a". Tworzą one liczbę mnogą następująco: il sistema i sistemi system >> systemy il programma i programmi program >> programy Rodzaj żeński rzeczownika także tworzy liczbę mnogą poprzez zmianę końcówek: L. pojedyncza l. mnoga - a - e - e - i Wykorzystanie tej zasady w praktyce: la finestra le finestre okno >> okna l'insegnante le insegnanti nauczycielka >> nauczycielki la calza le calze pończocha >> pończochy la lezione le lezioni lekcja >> lekcje Oprócz rzeczowników, które tworzą liczbę mnogą według wyżej wymienionych reguł, są także i takie które w liczbie mnogiej pozostają w niezmienionej formie. Są to: - rzeczowniki z akcentem na ostatniej zgłosce, na przykład: il caffè i caffè kawa >> kawy la città le città miasto >> miasta - rzeczowniki zakończone na "i" lub "ie", na przykład: l'analisi l'analisi analiza >> analizy la serie le serie seria >> serie wyjątki: la moglie le mogli żona >> żony la superficie le superfici powierzchnia >> powierzchnie - rzeczowniki jednosylabowe, na przykład: il bar i bar bar >> bary il re i re król >> królowie - inne rzeczowniki, takie jak: la cinema le cinema kino >> kina la radio le radio radio >> radia Oprócz wszystkich wyżej wymienionych, istnieje jeszcze grupa rzeczowników, które tworzą liczbę mnogą w sposób nieregularny. Jedyny sposób na naukę, jak dla wszystkich wyjątków - zapamiętać. l'uomo gli uomini mężczyzna >> mężczyźni il Dio gli dei Bóg >> bogowie il tempio i templi świątynia >> świątynie il dito le dita palec >> palce l'uovo le uova jajko >> jajka il bue i buoi wół >> woły la mano le mani ręka >> ręce l'eco gli echi echo >> echa l'ala le ali skrzydło >> skrzydła mille mila tysiąc >> tysiące il braccio le braccia ramię >> ramiona

Immagine 374.jpg

Rzeczownik określa osoby, miejsca lub przedmioty. Przedm ...

Rzeczownik określa osoby, miejsca lub przedmioty. Przedmioty te mogą być prawdziwymi obiektami, które można zobaczyć czy dotknąć, na przykład: il cane pies la macchina samochód la strada droga lub mogą to być rzeczy abstrakcyjne, określające koncepcje lub stany, na przykład: l'idea pomysł il tempo czas l'amore miłość W języku włoskim rzeczowniku są określonego rodzaju - żeńskiego lub męskiego. Rzeczownik taki jest zwykle poprzedzony rodzajnikiem (więcej na temat rodzajnika w odpowiednim dziale), pozwalającym nam określić, czy coś jest rodzaju męskiego (ten stół) czy żeńskiego (ta lampa). Najłatwiej jest rozpoznać rodzaj rzeczownika po jego końcówce oraz poprzedzającym go rodzajniku w następujący sposób: Rodzaj męski Rodzajnik Końcówka Przykład un / il / lo / l' - o un gatto kot - e il padre ojciec Rodzaj żeński Rodzajnik Końcówka Przykład una / la / l' - a una donna kobieta - e la madre matka Niestety, od każdej reguły są wyjątki, więc i w tym przypadku nie jest inaczej. Istnieją rzeczowniki zakończone na "o" które są rodzaju żeńskiego, oraz takie które pomimo tego że są zakończone na "a" - występują w rodzaju męskim. Rodzaj rzeczownika określa nam wtedy jednoznacznie występujący przed nim rodzajnik. Wyjątki trzeba po prostu zapamiętać. Oto niektóre z nich: r.męski r.żeński il sistema system la mano ręka il problema problem la mela jabłko il poeta poeta la radio radio il pianista pianista la dinamo dynamo Kolejnym utrudnieniem może być fakt, że niektóre rzeczowniki, które są w języku polskim rodzaju męskiego w języku włoskim są rodzaju żeńskiego i odwrotnie. r.m. (włoski) r.ż. (polski) r.ż. (włoski) r.m. (polski) il pesce ryba la salute zdrowie il favore przysługa la casa dom il messaggio wiadomość la torta tort il caffè kawa la pioggia deszcz

Immagine 367(1).jpg

Tworzenie rodzaju żeńskiego rzeczowników Znając włoskie ...

Tworzenie rodzaju żeńskiego rzeczowników Znając włoskie rzeczowniki rodzaju męskiego możemy czasami w łatwy sposób domyślić się jak będzie wyglądał rodzaj żeński. Chcemy np. powiedzieć coś na temat pani hrabiny, a znamy tylko słowo hrabia (il conte). Sprawa jest bardzo prosta - podtstawa rzeczownika pozostaje taka sama, wystaczy dodać odpowiednią końcówkę: il conte >> la contessa hrabia >> hrabina Jest spora grupa rzeczowników której rodzaj męski i żeński mają wspólny rdzeń, a zmienia się końcówka, tak jak w przykładach poniżej: il leone >> la leonessa lew >> lwica il cavallo >> la cavalla koń >> klacz il padrone >> la padrona gospodarz >> gospodyni il pittore >> la pittrice malarz >> malarka il re >> la regina król >> królowa il gallo >> la gallina kogut >> kura No ale niestety jest też sporo grupa rzeczowników, które mają całkiem inne brzmienie w rodzaju męskim i rodzaju żeńskim. Są to na przykład: il dio - la dea bóg - bogini il fratello - la sorella brat - siostra il celibe - la nubile kawaler - panna il marito - la moglie mąż - żona il babbo - la mamma tatuś - mama il maschio - la femmina samiec - samica A teraz wreszcie dobra wiadomość - liczna grupa rzeczowników ma identyczne brzmienie w rodzaju męskim i żeńskim. Są to zazwyczaj rzeczowniki określające pokrewieństwo, narodowość, rzeczowniki kończące się na "ente", "ante", "ista" oraz na ogół nazwy zwierząt zakończone na "u" i "e". Zobaczmy jak to wygląda w praktyce. il consorte >> la consorte małżonek >> małżonka il francese >> la francese Francuz >> Francuzka il collega >> la collega kolega >> koleżanka il cantante >> la cantante śpiewak >> śpiewaczka l'artista >> l'artista artysta >> artystka il lepre >> la lepre zając (samiec i samica) Pozostała grupa rzeczowników to nazwy zwierząt, które mają tylko rodzaj męski, np. il coniglio (królik). Jeśli chcemy wtedy użyć rodzaju żeńskiego stosujemy tutaj określenie femmina (samica), na przykład: il coniglio femmina albo la femmina del coniglio Są także nazwy zwierząt które mają tylko rodzaj żeński, np. la scimmia (małpa). Wtedy dla wyrażenia rodzaju męskiego musimy się wspomóc słówkiem maschio (samiec). Spróbujmy powiedzieć o małpce rodzaju męskiego: la scimmia maschio albo il maschio della scimmia

Immagine 365.jpg

W języku włoskim są na szczęście tylko 2 takie czasownik ...

W języku włoskim są na szczęście tylko 2 takie czasowniki, ale nawet one dostarczają wiele problemów. Główne znaczenie tych czasowników w zdaniu jest następujące: essere być avere mieć Jednak w roli czasownika posiłkowego nie znaczą one nic, mają jedynie na celu określenie używanego przez nas czasu. Ponieważ są to 2 bardzo ważne i bardzo często używane czasowniki w języku włoskim, należy pamiętać odmianę tych czasowników. Formy tych czasowników są wykorzystywane jako operatory do tworzenia zdań w innych czasach. Najczęściej są używane formy czasu teraźniejszego i przyszłego, które wyglądają następująco: Czasownik ESSERE Presente Futuro io sono io sarò tu sei tu sarai lui, lei è lui, lei sarà noi siamo noi saremo voi siete voi sarete loro sono loro saranno Czasownik AVERE Presente Futuro io ho io avrò tu hai tu avrai lui, lei ha lui, lei avrà noi abbiamo noi avemo voi avete voi avrete loro hanno loro avranno Poniżej kilka przykładowych zdań w różnych czasach z użyciem tych dwóch czasowników jako operatory. Ho un libro. Mam książkę Czas Presente, czasownik avere w znaczeniu mieć. Siamo molto occupati. Jesteśmy bardzo zajęci. Czas Presente, czasownik essere w znaczeniu być. Abbiamo avuto grandi problemi. Mieliśmy wielkie problemy. Czas Passato Prossimo, czasownik avere został tutaj użyty 2 razy - raz w roli operatora - abbiamo i drugi raz jako orzeczenie zdania - avuto. Sono andato a casa. Poszedłem do domu. Czas Passato Prossimo, czasownik essere występuje jako operator. Quando avrò mangiato, farò quattro passi. Kiedy zjem obiad, pójdę na spacer. Czas Futuro Composto, forma czasownika avere (avrò ) w roli operatora. Appena saremo arrivati, faremo il pranzo. Jak tylko wrócimy, zrobimy obiad. Wykorzystanie essere (saremo) jako operatora w czasie Futuro Composto.

Immagine 356.jpg

Trzy koniugacje Czasownik określa pewną czynność, na pr ...

Trzy koniugacje Czasownik określa pewną czynność, na przykład scrivere, cantare, andare lub pewien stan, na przykład essere, esistere. Czasownik zawsze ma określony podmiot - czyli określenie kto lub co wykonuje daną czynność lub jest w danym stanie. W poniższym zdaniu: Marco scrive una lettera. Marek pisze list podmiotem zdania jest Marco a czynność przez niego wykonywaną określa czasownik scrivere - pisać. Czasowniki w języki włoskim nie należą niestety do najprzyjemniejszej części nauki. Jest tak dlatego, ponieważ w języku włoskim, podobnie jak w polskim, czasowniki zmieniają formę w zależności od tego w jakiej osobie zostały użyte. Podczas używania czasowników w zdaniach zmieniają one swoje końcowki odpowiednio do osoby - nie powiemy przecież 'Io scrivere' (Ja pisać) ale 'Io scrivo' (Ja piszę) - ale o tym będzie więcej w działach poświęconym poszczególnym czasom. Możemy je zatem podzielić na 3 następujące grupy (tzw. koniugacje) używając końcowych trzech liter czasownika: zakończone na -ARE np. cantare - śpiewać zakończone na -ERE np. scrivere - pisać zakończone na -IRE np. partire - wyjeżdżać Większość czasowników w języku włoskim jest zakończona na jedną z powyższych końcówek, tylko niektóre kończą się inaczej, np. na -rre, czego przykładem jest tradurre - tłumaczyć. Są to podstawowe formy czasownika, tzw. bezokolicznik (infinito). W języku polskim czasowniki w formie bezokolicznika zakończone są na ć lub c, np. grać, leżeć, biec. Biorąc pod uwagę sposób w jaki się odmieniają, czasowniki włoskie możemy podzielić także na regularne i nieregularne. Dokładnie zapoznamy się z tym problemem w działach poświęconych poszczególnym czasom. Oprócz wymienionych wyżej w języku włoskim występują jeszcze tzw. czasowniki posiłkowe (verbi ausiliari). W języku włoskim są to tylko 2 czasowniki: essere - być oraz avere - mieć. Używane jako czasowniki posiłkowe nie mają swojego zwykłego znaczenia, a służą wtedy jako operatory do ustalenia czasu jakiego chcemy użyć. Ich dokładniejszy opis znajduje się w kolejnej zakładce.

Immagine 367.jpg

Czasowniki w jezyku wloskim Czasowniki posilkowe: ...

Czasowniki w jezyku wloskim Czasowniki posilkowe: avere-miec essere-byc dovere-musiec potere-moc;potrafic avere io ho tu hai lui lei ha noi abbiamo voi avete loro hanno essere io sono tu sei lui lei è noi siamo voi siete loro sono dovere io devo tu devi lui lei deve noi dobbiamo loro devono potere io posso tu puoi lui lei può noi possiamo voi potete loro possono volere io voglio tu vuoi lui lei vuole noi vogliamo voi volete loro vogliono

collodi pinocchio 023.jpg

GLI AVVERBI DI AFFERMAZIONE (przysłówki potwierdzenia) ...

GLI AVVERBI DI AFFERMAZIONE (przysłówki potwierdzenia) sì tak già już certo oczywiście appunto właśnie sicuro pewnie Oto przykłady: -Devi riposarti! -Appunto! -Musisz odpocząć! -Właśnie! Hai visto il telegionale? Sì, l'ho visto. Widziałeś dziennik? Tak, widzialem. GLI AVVERBI DI NEGAZIONE (przysłówki negacji) no nie non nie nè ani neanche nawet nie mica wcale, w ogóle Oto przykłady: Sei triste? No, non sono triste. Jesteś smutny? Nie, nie jestem smutny. Non ho visto nè Mario nè Carla. Nie widziałam ani Mario ani Carli. Non è mica vero! To wcale nie jest prawdą! GLI AVVERBI DI DUBBIO (przysłówki wyrażjące wątpliwość) forse być może magari gdyby tylko probabilmente prawdopodobnie se mai ewentualnie quasi prawie Oto przykłady: Forse possiamo andarci insieme. Być może moglibyśmy iść tam razem. Magari ci vediamo fra poco. Być może zobaczę Cię już wkrótce. Non bevo quasi mai birra. Nie piję piwa prawie nigdy. GLI AVVERBI DI SIMILITUDINE (przysłówki podobieństwa) come jak così taki sam Oto przykłady: Ola è alta come me. Ola jest tego samego wzrostu co ja. Ho una giacca così. mam taką samą kurtkę. W przypadku niektórych przymiotników możemy stworzyć przysłówek przez dodanie do przymiotnika w rodzaju męskim przyimka di. di nuovo znowu, ponownie di recente niedawno di solito zazwyczaj Oto przykłady: Ho acquistato di recente una macchina nuova. Kupiłem niedawno nowy samochód. Stamattina mi sono svegliato tardi di nuovo. Dzisiaj znowu wstałem późno.

collodi pinocchio 006.jpg

GLI AVVERBI DI TEMPO (przysłówki czasu), odpowiadają na ...

GLI AVVERBI DI TEMPO (przysłówki czasu), odpowiadają na pytanie quando? sempre zawsze spesso często solitamente zazwyczaj raramente rzadko mai nigdy subito natychmiast dopo potem allora wówczas, wtedy ieri wczoraj domani jutro Oto przykłady: Chi vince ha sempre ragione. Zwycięzca ma zawsze racje. Vieni qui subito! Chodź tutaj natychmiast! Ieri ha incontrato la tua sorellina. Wczoraj spotkała Twoją siostrzyczkę. Domani resto a casa. Jutro zostanę w domu. GLI AVVERBI DI LUOGO (przysłówki miejsca), odpowiadają na pytanie dove?, da dove? sopra nad, na górze sotto pod vicino blisko lontano daleko davanti z przodu dietro z tyłu di fronte naprzeciwko lì tam là tam qui tu, tutaj qua tu, tutaj Oto przykłady: Ho messo questa piantina qua sopra. Umieściłam tą roślinę tam na górze. Il mio gatto dorme sempre sotto la sedia. Mój kot śpi zawsze pod krzesłem. È lontano da qui? Czy to daleko stąd?

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin