34.jpg

prawdziwe nazwisko:Hedwig Eva Maria Kiesler
data urodzenia:1914-11-09
data śmierci:2000-01-19
miejsce urodzenia:Wiedeń, Austro-Węgry (obecnie Austria)
stan cywilnysześciokrotnie zamężna: 1. Fritz Mandl (10.08.1933 - 1937, rozwód); 2.Gene Markey (05.03.1939 - 03.10.1941, rozwód); 3.John Loder (27.05.1943 - 17.07.1947, rozwód), 3 dzieci: James Markey (ur. 06.03. 1939), Denise Hedy (ur. 29.05.1945) i Anthony (ur. 01.03.1947); 4. Teddy Stauffer (12.06.1951 - 1952, rozwód); 5. W. Howard Lee (22.12.1953 - 1960, rozwód); 6. Lewis J. Boies (04.03.1963 - 21.06.1965, rozwód)
Urodziła się jako Hedwig Eva Maria Kiesler w rodzinie bogatego austriackiego bankiera. Dzięki swej urodzie po raz pierwszy wystąpiła w filmie w roku 1930. Dużym echem odbił się jej film z 1933 Ekstaza nakręcony przez czeskiego reżysera Gustawa Machaty, w którym wystąpiła nago. Film wywołał wielki skandal. Papież Pius XII uznał obraz za "niemoralny i szkodliwy, Adolf Hitler zakazał wyświetlania w Niemczech, podobnie rząd amerykański, który zabronił także wwozu kopii filmu. W większości krajów, które zdecydowały się pokazywać film ocenzurowano go przez wycięcie części scen
W 1933 roku wyszła za mąż za biznesmena Fritza Mandla, który znajdował się w bliskich relacjach z nazistami. Zazdrosny mąż bezskutecznie próbował wykupić wszystkie kopie filmu Ekstaza
Mandl miał liczne znajomości w elitach ówczesnych władz i w ten sposób jego żona mogła poznać Mussoliniego i Hitlera. Zajmował się produkcją uzbrojenia, a zwłaszcza systemami łączności radiowej. Dzięki temu jego żona miała okazję zapoznać się z nowoczesną techniką i okazała się utalentowana w tym kierunku
W 1937 roku, mając dość męża i jego faszystowskich poglądów, rozwiodła się i uciekła do Londynu, gdzie poznała producenta filmowego Louisa Mayera, współzałożyciela wytwórni filmowej Metro-Goldwyn-Mayer (MGM). Wtedy zmieniła nazwisko na Hedy Lamarr na cześć gwiazdy kina niemego Barbary La Marr i w 1938 roku wspólnie z nim trafiła do Hollywood, gdzie grała w wielu filmach aż do końca 1941 roku. W ciągu sześciu lat zagrała w 17 filmach, ale nie została wielką gwiazdą. Reklamowano ją jako najpiękniejszą kobietę Hollywood. Po dwóch latach w wytwórni zaczęto jednak powątpiewać, a po pojawieniu się w wytwórni Ingrid Bergman, która szybko stała się gwiazdą, wycofała się z kariery aktorskiej
W 1942 zerwała kontrakt z MGM i poświęciła się wraz z kompozytorem i swoim sąsiadem George'em Antheilem badaniom nad opracowaniem systemu FHSS (ang. frequency-hopping spread spectrum), polegającym na częstych skokowych zmianach częstotliwości nadawanego sygnału radiowego, który miał uniemożliwić przechwycenie i zakłócenie komunikacji z torpedami
Ze względów technicznych system nie znalazł wtedy zastosowania, ale zainteresowała się nim amerykańska armia. Wynalazek wprowadzono go do użycia kilka lat później, a ze względu na militarne zastosowanie utajniono aż do połowy lat 80. XX wieku. Dziś jest powszechnie stosowany w sieciach radiowych standardu IEEE 802.11 i GSM. Na swój wynalazek oparty o mechaniczne przełączanie 88 częstotliwości, sterowane przez bęben z pianoli[1], uzyskali patent numer 2292387[potrzebne źródło]. W 1997 roku otrzymała nagrodę amerykańskich wynalazców za zasługi dla rozwoju elektroniki
Po wojnie wróciła na plan filmowy filmu Cecila DeMille'a "Samson i Dalila", który odniósł duży sukces. Zagrała w kilku kolejnych filmach, ale nie odniosły one większego sukcesu[1]. W 1966 wydała autobiografię Ekstaza i ja.
W roku 1998 twarz Lamarr pojawia się po raz pierwszy na opakowaniu i instrukcjach pakietu CorelDRAW. Firma Corel Corporation została pozwana przez Lamarr do sądu o szkody związanie z nieautoryzowanym użyciem jej wizerunku. Sprawa została jednak rozwiązana polubownie i za nieznaną sumę, Corel uzyskał prawo do wyłącznego prawa na ten obraz na okres pięciu lat
Zmarła 19 stycznia 2000 roku, prochy przeniesiono do Wiednia