- █ NAJNOWSZE FILMY DOKUMENTALNE!!!@ ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

Bitwa nad Sommą nadal wywołuje ożywione dyskusje i wzbudza silne emocje wśród ludzi, którzy mieli jeszcze okazję zetknąć się z uczestnikami walk z roku 1916. O ofensywie nad Sommą słyszeli niemal wszyscy. Podczas gdy Verdun jest dla Francuzów symbolem poświęcenia i bohaterstwa, Sommę podaje się jako przykład porażki oraz głupoty Brytyjczyków. Dla wielu ludzi, którzy nie wiedzą nic o przyczynach bitwy, ani nawet nie orientują się gdzie miała miejsce, owe 60 tysięcy żołnierzy, którzy zginęli w ciągu jednego dnia, ma decydujące znaczenie dla postrzegania całej wojny. To, że nie zrezygnowano z ofensywy, mimo porażek poniesionych pierwszego dnia, ale rozciągnięto ją na następne cztery miesiące, zmuszając żołnierzy do krwawych walk w błotnistych okopach, jeszcze bardziej obciąża dowódców. "Daremna" śmierć tylu żołnierzy jest dla wielu ludzi potwierdzeniem braku wyobraźni, którym wykazali się brytyjscy generałowie.

Trzecia krucjata była jednym z tych wydarzeń, które przeczą twierdzeniu, że świat średniowieczny był sztywno podzielony na cywilizację chrześcijańskiej Europy i cywilizację muzułmańską i że obie miały na siebie niewielki wpływ. Nie była też trzecia krucjata "zderzeniem cywilizacji", jak twierdzą niektórzy. Była wydarzeniem znacznie bardziej złożonym, a wzięły w niej udzieł różne grupy polityczne i kulturowe, których działania wcale nie prowadziły do powstania dwóch jednolitych bloków cywilizacyjnych: wschodniego i zachodniego. Charakterystyczne dla trzeciej krucjaty są liczne spory wewnątrz tak zwanego obozu chrześcijańskiego i tak zwanego obozu muzułmańskiego, co prowadziło do nieoczekiwanych zmian sojuszy.

W roku 1914 Niemcy zaatakowały Francję, licząc, że uda im się powtórzyć spektakularne zwycięstwo z roku 1870. Jednak słynny plan Schlieffena przygotowywany od tak wielu załamał się po kilku tygodniach. Niemcy skierowały do bitwy dywizje rezerwowe. Słabo wyszkoleni ochotnicy starli się ze znacznie mniej licznym, ale doskonale przygotowanym Brytyjskim Korpusem Ekspedycyjnym. Straty po obu stronach były ogromne, ale za odwagę połączoną z nieporadną taktyką Niemcy zapłacili podwójną cenę. W ich ojczyźnie zaczęto używać określenia "rzeź niewiniątek pod Ypres". Linia frontu ustaliła się od wybrzeża Belgii po Szwajcarię. Tymczasowe okopy pogłębiono, połączono okopami komunikacyjnymi i zabezpieczono zwojami drutu kolczastego. Rozpoczęła się wojna pozycyjna na niespotykaną dotąd skalę.

Gdy 31 maja 1916 roku wiceadmirał Reinhard Scheer dał rozkaz "cała naprzód!", na mostku kapitańskim jego okrętu flagowego, pancernika "Friedrich der Grosse", panował nastrój radosnego wyczekiwania. W ogólnym podnieceniu nikt nie zauważył, że Brytyjczycy płyną na północ ku Norwegii i nie obrali najkrótszej drogi ucieczki. Chwilę później na horyzoncie rozbłysły działa pancerników brytyjskich; na wprost okrętów niemieckich stała w półkolistym szyku Wielka Flota Królewskiej Marynarki Wojennej z największą liczbą pancerników na świecie. Scheer dał się wciągnąć w największą zasadzkę w historii walk morskich. To,co zdarzyło się później, jest nadal przedmiotem dyskusji. Czy admirał John Jellicoe, naczelny dowódca floty brytyjskiej, zmarnował niepowtarzalną szansę zniszczenia niemieckiej Floty Pełnomorskiej? Czy Scheer przechytrzył groźnego przeciwnika, czy tylko znalazł się na zwycięskiej pozycji w późniejszej "Bitwie historyków"?

Rok 73 (679 od założenia Rzymu) nie był dla Italii pomyślny. Społeczeństwo, którego dobrobyt w dużej mierze opierał się na pracy niewolników, stanęło w obliczu poważnego kryzysu. Doszło do wybuchu wielkiego powstania niewolników, kierowanego przez charyzmatycznego przywódcę - Spartakusa. Współczesny czytelnik zazwyczaj odnosi się z sympatią do tej postaci, widząc w niej człowieka, który słusznie walczył o swoje prawa. W naszych czasach historia Spartakusa jest nie tylko, jak powiedziałby Tom Wolfe, "dobrym tematem" na hollywoodzki film, ale również źródłem inspiracji dla "niewolników" współczesnego świata, walczących z wyzyskiem i nierównością społeczną.

Załoga helikoptera Boba Clewella przeżywa zmasowany ostrzał w jednej z ostatnich operacji wojny. Joe Galloway wraca do Wietnamu, zaś w Waszyngtonie Barry Romo w akcie protestu pozbywa się otrzymanych medali. Ostatnie amerykańskie oddziały wracają do kraju, a Anne Purcell - żona jeńca wojennego - czeka na wieści o losie męża. Upadek Sajgonu prowadzi do zjednoczenia Wietnamu.

Amerykanie zwiększają liczbę żołnierzy w Wietnamie; gwałtownie rośnie pobór do wojska. Karl Marlantes przetrzymuje ciężkie walki na położonym w dżungli wzgórzu 484, zaś rekrut Arthur Wiknik przekonuje się o okrucieństwie wojny podczas bitwy o Hamburgerowe Wzgórze. Krótko po formalnym zwycięstwie w obydwu starciach amerykańskie oddziały opuszczają te wzgórza.

Amerykańskie oddziały przeprowadzają zakrojone na szeroką skalę operacje działania ofensywne. Miarą sukcesu staje się liczba ofiar po stronie przeciwnika, a nie zdobyte terytorium. Charles Brown walczy o przetrwanie na krwawych stokach wzgórza 875, zaś amerykańska opinia publiczna zaczyna kwestionować strategię wojskową USA. Narratorem jest nominowany do nagród Emmy aktor Michael C. Hall.

Amerykańskie oddziały przeprowadzają zakrojone na szeroką skalę operacje działania ofensywne. Miarą sukcesu staje się liczba ofiar po stronie przeciwnika, a nie zdobyte terytorium. Charles Brown walczy o przetrwanie na krwawych stokach wzgórza 875, zaś amerykańska opinia publiczna zaczyna kwestionować strategię wojskową USA. Narratorem jest nominowany do nagród Emmy aktor Michael C. Hall.

Przegląd autentycznych filmów ukazujących lądowanie wojsk amerykańskich i bitwę w dolinie Ia Drang.

Amerykanie zwiększają liczbę żołnierzy w Wietnamie; gwałtownie rośnie pobór do wojska. Karl Marlantes przetrzymuje ciężkie walki na położonym w dżungli wzgórzu 484, zaś rekrut Arthur Wiknik przekonuje się o okrucieństwie wojny podczas bitwy o Hamburgerowe Wzgórze. Krótko po formalnym zwycięstwie w obydwu starciach amerykańskie oddziały opuszczają te wzgórza.

Jednego z zamachów na Adolfa Hitlera, które mogły zmienić przebieg II wojny światowej, dokonano na terenach obecnie należących do Polski - w kwaterze führera Wolfsschanze w miejscowości Gierłoż pod Kętrzynem. W filmie wykorzystano materiały archiwalne oraz najnowsze techniki animacji. Dzięki nim w niezwykle plastyczny sposób odtworzono wygląd samego Wilczego Szańca oraz sceny zamachu na wodza III Rzeszy, które rozegrały się w jednym z bunkrów.