W tym tygodniu to ostatni rozdział. Dlaczego? Nie mam książki. Tzn. nie mam jej już chyba od tygodnia, ale do tej pory przepisywałam skany, które zdążyłam zrobić przed pożyczeniem książki. A dzisiaj skany się skończyły.
Przerwy długiej nie będzie. Postaram się mieć książkę już w przyszłym tygodniu.

Już teraz przepraszam was za opóźnienia. Naprawdę mi przykro, bo książkę chciałam dodać jak najszybciej.

Swoją drogą do końca zostało mi 48 rozdziałów. Nie tak dużo, co nie? : ] W porównaniu z 75...

z chomika shiny29

82 KB
21 paź 10 14:13

Studnia wieczności - rozdział 26.pdf

z chomika shiny29

59 KB
13 paź 10 22:35

Studnia wieczności - rozdział 25.pdf

Jutro następny rozdział.

Fragment:

Gdy mijam kolejny róg, widzę Felicity i Pip, które ze splecionymi dłońmi stoją blisko siebie, dotykając się czołami. Rozmawiają ściszonymi głosami i dolatują do mnie tylko pojedyncze słowa i frazy.
- …jest sposób…
- …ale jak…
- …mogłybyśmy… razem… rozumiesz?
- …Pip…
- …obiecaj mi…
- …obiecuję…
Nadeptuję na złamaną gałąź, która pęka z głośnym trzaskiem. Przyjaciółki natychmiast puszczają swoje ręce i czarują mnie sztucznymi uśmiechami.
- Nie powinnaś się tak zakradać, Gemmo – karci mnie Fee, ale dłoń przyciska do serca, a na twarzy ma rumieniec.
Pippa podskakuje, rozpływając się w uśmiechach.
- Fee uczyła mnie, jak się dyga przed królową. To okropnie trudne, ale ona doskonale sobie z tym radzi, prawda, Fee?
Jakby na dany znak Felicity wykonuje ukłon, rozpościerając rękami spódnicę i nisko opuszczając głowę. Zerka na mnie zimnymi oczami.
- Rozmawiałyście o dygnięciu – powtarzam tępo.
- Tak. – Uśmiech Pippy to kłamstwo.
- Nieważne. Nie musicie mi mówić – odpowiadam, odwracając się.
- Gemmo, nie bądź niemądra! – woła za mną Felicity. – Naprawdę mówiłyśmy o dygnięciu!
Słyszę jak szepczą za moimi plecami, gdy się oddalam.

z chomika shiny29

33 KB
13 paź 10 16:36

Studnia wieczności - rozdział 24.pdf

Następny rozdział jutro.

A tutaj mały fragmencik:

Kątem oka dostrzegam gwałtowny ruch. Kobieta w lawendowej sukni maszeruje w moją stronę. Jej oczy lśnią gniewnie. Chwyta mnie mocno za nadgarstek, a moja skóra parzy pod jej brutalnym dotykiem.
- Czego p-pani chce? – pytam.
Podwija rękaw, żeby pokazać przedramię. Na jej skórze pojawiają się wyryte słowa: Dlaczego mnie ignorujesz?
Czuję na języku metaliczny smak strachu.
- Nie ignoruję pani, tylko nie rozumiem, czego…
Wyciąga mnie brutalnie na ulicę.
- Chwileczkę – protestuję, wyrywając się jej. – Dokąd pani mnie zabiera?
Kładzie dłoń na moich oczach i łączę się z nią w więź. Wszystko dzieje się szybko, za szybko. Rząd reflektorów na scenie wodewilu. Iluzjonista. Dama pisząca na tabliczce: Drzewo Wszystkich Dusz żyje. Prawdę odnajdziesz w Kluczu. Kobieta w herbaciarni. Odwraca głowę i uśmiecha się. To panna McCleethy.

z chomika shiny29