Poster.jpg
-
[1955] Niebieski ptak (PL) -
1492 - Wyprawa do raju (1992) (PL) -
451 stopni Fahrenheita (1966) (PL) -
Bandyci czasu (1981) (PL) -
Błękitna stal (1990) (PL) -
Dodes'ka-den (1970) (PL) -
Dzień szakala (1973) (PL) -
Gra w serca (1998) (PL) -
Hazardziści (1998) (PL) -
Hrabia Monte Christo (1998) (PL) (serial) -
Imię róży (1986) (PL) -
Jak to się robi w Chicago (1986) (PL) -
Jak tylko potrafisz (1980) (PL) -
Joanna d'Arc (1948) (PL) -
John Dahl -
Karawany (1978) (PL) -
Każdy sposób jest dobry (1978) (PL) -
Kobra (1986) (PL) -
Krew i wino (1996) (PL) -
Krwawa hrabina (2009) (PL) -
Krzyżowy ogień (1957) (PL) -
Listonosz zawsze dzwoni dwa razy (1981) (PL) -
Maratończyk (1976) (PL) -
Marquis de Sade - Justine (1969) (PL) -
MASH (19890) (PL) -
Niewyrównane porachunki (1971) (PL) -
Odległy ląd (1981) (PL) -
Okruchy życia (1970) (PL) -
Operacja Świt (2006) (PL) -
Ostatnie tango w Paryżu (1972) (PL) -
Panna młoda w żałobie (1968) (PL) -
Pod ostrzałem (1983) (PL) -
Podwójna świadomość (1996) (PL) -
Ponad prawem (2002) (PL) -
Propozycja (2005) (PL) -
Przedstawienie (1970) (PL) -
Prześladowca (1) (2001) (PL) -
Purpurowe serca (1984) (PL) -
Siedmiu samurajów (1954) (PL) -
Uciekająca panna młoda (1999) (PL) -
Uzdrowiciel z tropików (1992) (PL) -
Więzień Zendy (1979) (PL) -
Wzgórze (1965) (PL) -
Za wszelką cenę (2004) (PL) -
Zabij mnie jeszcze raz (1989) (PL) -
Zagubione serca (1999) (PL) -
Zaklęta w sokoła (1985) (PL) -
Zardoz (1974) (PL) -
Zielona pożywka (1973) (PL) -
Żądło (1) (1973) (PL)
Obsada: Helmut Berger, Trevor Howard, Romy Schneider
Reżyseria: Luchino Visconti
Gatunek: Dramat, Historyczny, Biograficzny
Ostatnia część "niemieckiego tryptyku" Luchino Viscontiego. Bawarski król, Ludwik II, poszukuje absolutnego piękna. Ma nadzieję uzyskać je przez utworzenie uniwersalnego królestwa sztuki. Jego wysiłki kończą się jednak niepowodzeniem. Film został przyjety niezbyt przychylnie, ze względu na bezkrytyczny stosunek autora do legendarnego króla.
Jednak "Ludwig" to dzieło bogate – zarówno w warstwie wizualnej, jak i interpretacyjnej. Film - który nie poraża dziś może efektami, nie wpisał się też do historii kina, nie ma też wciągającej fabuły. Jest jednak takim, jakim chciałby zobaczyć go sam Ludwik II – wysmakowanym dziełem sztuki iskrzącym się wizualnymi detalami. Film o bajkowym królu nie mógłby być inny, dlatego, że pomiędzy sposobem realizacji filmu, a samym jego bohaterem można postawić znak równości. W tym znaku wyraża się przekonanie, że nawet jeżeli sztuka to piękno przemijające i często odgradzające od rzeczywistości, to czasem warto się temu pięknu poświęcić i dać wciągnąć w jego baśniowy, senny i niejednoznaczny wymiar. Sen najlepiej zaświadcza bowiem o świadomości jego twórcy, nawet jeżeli robi to w sposób zrozumiały tylko dla samego śpiącego. Każdy, kto śni obrazami podobnymi do Ludwika i Viscontiego, będzie filmem zachwycony.