Grześczak Marian - I chleb się stanie i ryba i woda źródlana (TPR).mp3

ahimsa4 / Teatr Polskiego Radia / G / Grześczak Marian - I chleb się stanie i ryba i woda źródlana (TPR).mp3

Download: Grześczak Marian - I chleb się stanie i ryba i woda źródlana (TPR).mp3

Pobierz

31,8 MB

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

ahimsa4

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Giraudoux Jean - Wojny trojańskiej nie będzie (TPR).mp3

Obsada: Andromacha - Aleksandra Śląska Kasandra - Danuta Nagórna Hektor - Stanisław Zaczyk Parys - Wacław Szklarski Priam - Józef Maliszewski Buzyrys - Henryk Borowski Ajaks - Janusz Zakrzeński Helena - Elżbieta Kępińska Ulisses - Czesław Wołłejko Majtek - Władysław Kaczmarski Iris - Alicja Wyszyńska Posłaniec - Maciej Bormiński

Gogol Mikołaj - Gracze (TPR).mp3

Przekład: Jerzy Wyszomirski Reżyseria: Andrzej Zakrzewski Realizacja: Andrzej Brzoska Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski Obsada: Wojciech Wysocki (Ichariew) Krzysztof Wakuliński (Pocieszliwy) Sławomir Pacek (Szwochniew) Grzegorz Wons (Krugel) Jan Matyjaszkiewicz (Michał Aleksandrowicz Głow) Stanisław Brudny (Zamuchryszkin) Piotr Kozłowski (Aleksander Michajłowicz Głow) Paweł Galia (Aleksiej)

Gogol Mikołaj - Opowieść o tym... (TPR).mp3

"Opowieść o tym jak Iwan Iwanowicz pokłócił się z Iwanem Nikiforowiczem" Przekład: Jerzy Wyszomirski Adaptacja: Iwona Malinowska Reżyseria: Paweł Łysak Obsada: Jan Matyjaszkiewicz i Jerzy Turek

Garczyński Stefan - Wacława dzieje (TPR).mp3

Stefan Garczyński - Wacława dzieje Teatr Polskiego Radia Czas: 54:00

reżyseria i adaptacja: Krzysztof Kolberger realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska opracowanie muzyczne: Małgorzata Małaszko na cymbałach gra Janusz Prusinowski obsada: narrator - Krzysztof Kolgerger Wacław - Marcin Hycnar nieznajomy - Piotr Adamczyk ksiądz - Krzysztof Wakuliński Helena (siostra Wacława) - Anna Dereszowska ksiądz 2 - Henryk Łapiński młodzieniec 2 - Marcin Przybylski starzec - Janusz Kłosiński mieszczanin - Jan Matyjaszkiewicz spiskowiec - Andrzej Ferenc spiskowiec - Krzysztof Banaszyk nauczyciel - Jan Pęczek spiskowiec - Grzegorz Damięcki spiskowiec - Andrzej Mastalerz gospodarz - Andrzej Blumenfeld stary spiskowiec - Henryk Boukołowski spiskowiec - Zbigniew Konopka spiskowiec - Cezary Kwieciński młodzieniec 1 - Przemysław Stippa młodzieniec 3 - Paweł Paprocki dziewczyna 1 - Agnieszka Judycka dziewczyna 2 - Anna Gajewska żołnierz - Jacek Różański

Opis:

Wszystko odbywa się w imaginacji, obrazy przeszłości pojawiają się w wyobraźni Wacława. Kolberger zadaje pytanie, co ważnego romantyczna literatura może zaoferować współczesnemu odbiorcy? Kwestie narodowo-wyzwoleńcze straciły na znaczeniu. Jednak poemat Garczyńskiego każe stawiać pytania może ważniejsze – o spospolicenie ducha, zanik autorytetów. Toteż bohater poszukuje sensu, poszukuje istotnych wartości

Goldini Carlo - Uprzykrzony Staruch (TPR).mp3

Carlo Goldini - Uprzykrzony Staruch Teatr Polskiego Radia Czas: 53:53

Obsada: Zdzisław Mrożewski (Teodor Zrzęda) Zdzisław Tobiasz (Pellegrin) Halina Michalska (Markolina) Alicja Wolska (Żaneta) Bohdan Ejmont (Dezyderiusz) Jerzy Karaszkiewicz (Mikołajek) Anna Seniuk (Cesia) Aleksandra Koncewicz (Fortunata) Jerzy Szmidt (Dominik) Jerzy Popielarczyk (Grzegorz) Czesław Mroczek (Paskal)

Opis:

Słuchowisko na podstawie włoskiej komedii Carlo Goldiniego "Pan Teodor Zrzęda czyli uprzykrzony staruch". Pan Teodor, mieszka w dworku razem z synem, synową oraz służbą. Nie znosi sprzeciwu, nawet najbliższa rodzina nazywa go po tytule. Jest zapatrzony w swojego rządcę i zamierza zeswatać jego syna ze swoja córką. Tymczasem córka darzy uczuciem kogoś innego

Gao Xingjian - Ucieczka (TPR).mp3

Autor przekładu: Tomasz Łubieński Reżyseria: Andrzej Zakrzewski Realizacja: Andrzej Brzoska Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski Adaptacja: Iwona Malinowska Obsada: Agnieszka Kotlarska - Dziewczyna Jacek Braciak - Chłopiec Wojciech Wysocki - Męźczyzna Ryszard Nawrocki - Narrator Czas i miejsce akcji sztuki "Ucieczka": Pekin, noc po masakrze na Placu Niebiańskiego Spokoju. Para dwudziestolatków, uciekając przed nadjeżdżającymi czołgami, znajduje schronienie w opuszczonym składzie. Są przerażeni, dokoła słychać strzelaninę, w pewnym momencie do składziku wchodzi pisarz, który opuścił swój dom w obawie przed represjami. Ta sytuacja zagrożenia i paniki sprawia, że troje, zdawałoby się normalnych ludzi, nie zachowuje się względem siebie normalnie...

Gombrowicz Witold - Szczur (TPR).mp3

Reżyseria i adaptacja Waldemar Modestowicz Realizacja akustyczna Tomasz Perkowski Opracowanie muzyczne Małgorzata Małaszko Obsada: Wojciech Pszoniak, Mirosław Zbrojewicz, Krzysztof Kowalewski, Arkadiusz Bazak, Anna Dereszowska, Sławomir Pacek „Szczur” to historia bardzo groźna, mroczna i bardzo niesamowita...Emerytowany sędzia Skorabkowski postanawia na własną rękę złapać i uwięzić panoszącego się po okolicy przestępcę, Zbója-Chuligana, uwięzić i ukrócić, zwęzić i skurczyć jego zbójecką szeroką naturę.Czy uda mu się ten eksperyment i jaką rolę odegra w nim tytułowy szczur? Ostrzegamy potencjalnych słuchaczy, że groza w słuchowisku piętrzy się, a piętrząc, piętrzy się bez końca i wyrasta ponad siebie – mechanicznie z iście Gombrowiczowską precyzją.

Goldoni Carlo - Sprytna wdówka (TPR).mp3

Reżyseria: Andrzej Łapicki Obsada: Barbara Krafftówna (Donna Rozanna) Jan Matyjaszkiewicz (Milord) Wieńczysław Gliński (Monsieur Leblant) Zbigniew Zapasiewicz (Don Alvaros) Jerzy Karaszkiewicz (Hrabia di Boskovero) Irena Szczurowska (Marionette) Wojciech Pokora (Arlekin) Jan Zdzisław Nowicki (Birif, kamerdyner) Andrzej Łapicki (Zuch, lokaj)

Gogol Mikołaj - Rewizor (TPR).mp3

obsada: Tadeusz Łomnicki (Horodniczy), Piotr Fronczewski (Chlestakow), Anna Seniuk (żona Horodniczego), Joanna Szczepkowska (Córka Horodniczego), Wojciech Pszoniak (Dobczyński), Jan Jeruzal (Bobczyński), Bogdan Baer (Ziemlanika), Wiesław Drzewicz (Szpiekin), Wojciech Siemion (Łuka-Łukicz), Witold Pyrkosz (Lapkin-Tiapkin), Jerzy Januszewicz (Korobkin), Krzysztof Kowalewski (Abdlulin), Jan Gałązka (Osip), Andrzej Wasylewicz (Miszka), Stefan Friedmann (Służący), Krystyna Kołodziejczyk (Śluzarzówna), Alicja Migulanka (Wdowa), Walentyna Mołdawanowa (żona Łuki), Konrad Morawski (Uchowiortow), Jerzy Tkaczyk (Dzierżymorda), Adam Perzyk (Swistunow) Arcydzieło dramaturgii rosyjskiej i światowego teatru w oryginalnej inscenizacji Jerzego Gruzy sprzed dwudziestu pięciu lat. Po nieudanej prapremierze komedii w Teatrze Aleksandryjskim w Petersburgu w roku 1836 Mikołaj Gogol opatrzył swe dzieło szczegółowym komentarzem, jak należy grać "Rewizora" - "nic tu nie powinno być przesadzone albo trywialne, nawet w najmniejszych rolach (...) Im mniej aktor będzie myśleć o tym, żeby śmieszyć i być zabawnym, tym silniej objawi się komizm jego roli". W tradycji teatralnej utrwaliły się głównie dwa kierunki interpretacji. Pierwszy akcentował społeczne i historyczne realia utworu bezlitośnie demaskującego carską Rosję i stosunki panujące na prowincji. Drugi podkreślał to, co w satyrze Gogola ponadczasowe, odnoszące się do odwiecznych ludzkich przywar i tzw. układów funkcjonujących w każdym społeczeństwie i systemie, który opiera się na strachu. "My wszyscy z niego" - odkrywczą formułę Dostojewskiego o Gogolu można odnieść również do przedstawienia Jerzego Gruzy. Reżyser odżegnał się od wszelkiej rosyjskiej rodzajowości, zaufał tekstowi Gogola i znakomitemu aktorstwu wykonawców. Dzięki temu słynna kwestia: "Z czego się śmiejecie? Z samych siebie się śmiejecie" - znalazła autentyczny rezonans u widzów. Często cytowany list, w którym autor prosi Puszkina o podsunięcie mu "z gruntu rosyjskiej anegdoty", świadczy o autentycznym rodowodzie komedii - prototypem fałszywego rewizora miał być niejaki Płaton Wołkow. Petersburski frant i uwodziciel bawi przejazdem w prowincjonalnym miasteczku. Fatalny zbieg okoliczności sprawia, że miejscowa elita bierze skromnego urzędniczynę Chlestakowa za podróżującego incognito rewizora, "z najwyższego rozkazu" kontrolującego całą gubernię. Znajdujący się w poważnych tarapatachfinansowych Chlestakow skwapliwie wciela się w przypisaną mu rolę. Bierze sowite łapówki, chętnie nadstawia ucha na donosy i pochlebstwa małomiasteczkowych notabli, umizguje się do żony i córki Horodniczego, który udzielił mu gościny. W oczach prowincjuszy uchodzi za człowieka, który wszystko może. Gdy sytuacja go przerasta, cichaczem czmycha. Jego prywatny list, przejęty przez miejscowych dygnitarzy, ujawnia straszną prawdę.

Gao Xingjian - Przystanek (TPR).mp3

Przekład: Jerzy Abkowicz Reżyseria: Andrzej Zakrzewski Adaptacja: Iwona Malinowska Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski Obsada: Dorota Landowska (Dziewczyna) Joanna Jędryka (Matka) Stanisław Brudny (Staruszek) Jan Matyjaszkiewicz (Prezes) Wojciech Malajkat (Okularnik) Łukasz Lewandowski (Cwaniak) Marek Obertyn (Majster) Tomarz Marzecki (Milczek) Gao Xingjian - powieściopisarz chiński, laureat nagrody Nobla w roku 2000. Dramaty, satyry Gao (to nazwisko) nie są proste. Satyrę "Chezhan" ("Przystanek autobusowy"), inspirowaną europejskim teatrem absurdu, pierwszy raz na scenie Teatru Sztuki w Pekinie wystawiono w 1983 r. Bardzo szybko okazało się, że nie spełnia ona wymogów ideologicznych: zdjęto ją z afisza w atmosferze nagonki po kilku zaledwie przedstawieniach. W czerwcu 1989 roku, po masakrze pekińskiej Gao wyemigrował do Francji. Jego sztuki grano w Szwecji, Niemczech, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Austrii, Tajwanie i we Francji. W dialogach między niedoszłymi pasażerami oczekującymi na autobus, który nigdy nie nadjeżdża, poruszane są tematy leżące na sercu przeciętnemu człowiekowi - między innymi podwyżki cen żywności i korupcja w aparacie władzy. Jaki jest świat? Gdzie jest środek świata? Tam gdzie rzeczywistość postaci Gao przecina się w jednej fizycznie ograniczonej przestrzeni. Bohaterowie sztuki czekają na autobus. Chwila, godzina, czas pozornie bez znaczenia. Zdarzenie codziennie przechodzone przez wielu z nas. Przystanek Gao - światy z konieczności złączone w jednej przestrzeni. Każdy z tych światów próbuje dominować. Każda postać próbuje coś zostawić w przystankowej rzeczywistości. Te rzeczywistości postaci poddają się zewnętrznemu oddziaływaniu. Po tym oczekiwaniu na Przystanku nikt nie jest już taki sam. Początkowo obcych sobie ludzi czas zmusza do zawiązania wspólnoty, społeczności dla rozrywki, bo trudno bawić się samemu, społeczności dla pomocy, bo przed niebezpieczeństwem tak się lepiej ochronić.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin