"„A gdyby tak móc ciszę ugłaskać
w dłoni nieść niczym chwile szklane
i słoneczną grą świateł rozjaśniać
jej półszepty spłakane...
a gdyby tak ją do serca przytulić
najcieplej jak tylko można...
motylim trzepotem zasłon rozczulić
aby nie drżała ulotnie trwożna...
pokazać że jeszcze wciąż jest dzień
a noc cudnie lśni gwiazdami...
że biała pustka to tylko smutku cień
który osnuje się marzeniami...
że jeszcze drzewa śpiewają
i cisza w swej mgle też to usłyszy..
że nuty Wszechświata zaplatają
które są jej częścią...
częścią ciszy...”
Pozdrawiam sercem
Asia. .