Download: FULLA HORAK - ZAŚWIATY (NIEBO, CZYŚĆCEC I PIEKŁO).pdf
Świadectwo Weroniki
Latem 1981 mając 22 lata jechałam do domu z imprezy, kiedy zaczęło padać. Mój pas bezpieczeństwa od strony pasażera zwisał z drzwi samochodu. Tym zostałam uziemiona. Nagle w moim samochodzie zrobiło się bardzo jasno. Trafił mnie piorun i pomyślałam, że to już koniec, umieram. Od razu krzyczałam: Jezu pomóż mi, nie chcę umierać! Na około 15 minut zostałam przetransportowana do piekła.
Potem opuściłam swoje ciało i zobaczyłam siebie siedzącą na swoim miejscu z poparzonymi rękami trzymającymi kierownicę mojego samochodu. Podróż do Piekła przebiegała z ogromnym pośpiechem tunelem, który przypominał kanion. Ten krótki czas był straszny, nie mogę znaleźć słów, żeby to opisać. NA KOŃCU TUNELU STANĘŁAM PRZED WIELKĄ BRAMĄ Z WYGRAWEROWANYM NAPISEM „WITAMY W PIEKLE”.
Tam zostałam wprowadzona do dużej poczekalni przez demony, które spotkały mnie przy wejściu. Byłam całkowicie zszokowana poważnymi wołaniem ludzi o Jezusa, aby im pomógł.
Stworzenia, które tam widziałam, były bardziej przerażające niż wszystko, co widziałam w horrorze. Dziś wiem, że to były demony. Jako żołnierze maszerowali obok mnie, a pośrodku byli ludzie, którzy krzyczeli z bólu. Bardzo trudno było tam oddychać z powodu okropnego zapachu tego miejsca. Widziałam jezioro, które wyglądało jak wewnętrzna część wulkanu, gdzie ludzie przeklinali z wielkiego bólu i wołali do Jezusa.
Byłem wdzięczna Bogu za to, że pozwolił mi z daleka zobaczyć, co dzieje się w tym jeziorze ognia.
Czy nie boli, gdy przypalimy się przy żelazku lub na kuchence? O ileż większy jest ból, którego doświadcza się w jeziorze ognia. Ludzi wrzucano do płonącej jaskini, z której nie było ucieczki.
Demony stały z boku jaskini i rzucały w nich włóczniami. Za każdym razem, gdy ktoś został uderzony ostrą włócznią, płakał i krzyczał z bólu. Sama przeżyłam tę udrękę i przez całe życie nie znałam bólu w takim stopniu. Miałam ból w każdej części mojego ciała. Wokół pełzały węże nad wężami i straszyły ludzi. Na myśl o tym mój brzuch się skręca z boleści. NIKT NIE POWINIEN MYŚLEĆ, ŻE W PIEKLE JEST CZAS NA NAWRÓCENIE.
Każdy jest zajęty własnym bólem i udręką, która nie ma końca. W piekle odkryłam strach, którego nigdy nie było na ziemi. Bardzo mnie zasmuca fakt, że widzę tam tak wielu bezlitosnych i śpiących chrześcijan.
To była taka łaska, że spotkałam Jezusa w takim miejscu. Odesłał mnie z powrotem do mojego ciała z instrukcją, abym ogłosiła to, co widziałam.