Umberto D

Kiedyś byłam fajna !

Kiedyś śmiałam się tak głośno, że słońce robiło pauzę, nie znałam zegarka, znałam trzepak a przyszłość pachniała gumą balonową. W oczach miałam lato, a w kolanach – ślady wojen z chodnikiem Chciałam zostać astronautką albo wróżką z koralikami w plecaku. Wierzyłam, że wszyscy są dobrzy, a zło to coś, co mieszka w bajkach Dzisiaj wiem, co to rachunki i jak smakuje kawa pita w milczeniu. Znam już zbyt dobrze uczucie niedokończenia Tamta dziewczynka nie liczyła kalorii ani tego, ile razy ktoś jej nie odpisał. Nie wstydziła się łez ani swojej ciszy Dzisiaj zbyt często się wygładzam by przypominać kogoś, kto się podoba a nie siebie Czasem ją widzę – w cieniu, w lustrze, jak mruga do mnie z brudnymi stopami i buzią w dżemie

 Tęsknię za nią, za tą bezczelnie wolną sobą

Dzień dobry  ANIU

Ty się już chyba starzejesz,  Mała – powiedziano mi ostatnio. 

 Nie,  nie starzeję się, stałam się mądrzejsza. Przestałam być tą, kim inni chcą, abym była, aby stać się tą, jaką jestem. Przestałam szukać akceptacji innych, aby zaakceptować siebie.

Nie, nie starzeję się. Stałam się asertywna, selektywna w miejscach, ludziach, zwyczajach i ideologiach. Odpuściłam przywiązanie, niepotrzebny ciężar,  ból, toksycznych ludzi, chore dusze i zgniłe serca.

Nie starzeję się, dbam o swoje zdrowie,  spokój, a przede wszystkim o  szacunek i miłość do siebie 

Dzień dobry  ANIU

Pamiętaj, że nie to co masz, a to jak innych traktujesz określa Ciebie, jako człowieka. Szacunku i miłości nie kupisz, to jest gratis, na który pracujesz przez całe życie. Można być nikim, mając wszystko i kimś, nie mając praktycznie nic. Niewidzialna waluta, określająca wartość człowieka.

Dobranoc  ANIU