Sidła Namiętności - Lektor PL

Don Jorge wyznaje żonie, że była najważniejszą kobietą w jego życiu i dziękuje jej za zwrócenie syna, Santiaga, który napełnia go dumą. Úrsuli zaś przyznaje wolność w wyborze męża prosząc jedynie by jej wybranek był dobrym ojcem dla Tity. Krótko po tym, jego stan się pogarsza i umiera. Półkownik José Maria de Valencia mówi Ascaniowi, że zarówno Alberto Lafont, jak i don Jorge zostaną niebawem pojmani. Manuela pociesza Ascania mówiąc by nie czuł się winny, gdyż jej ojciec musi zapłacić za błędy. Ricardo wraca do domu z Pedritem i wyjaśnia żonie w jaki sposób trafił on w ręce Lisabety. Don Alberto Lafont zostaje aresztowany i oskarżony o zdradę korony hiszpańskiej. Ricardo prosi don Gaspara by pomógł Santiagowi, który nie brał żadnego udziału w matactwach ojca i milczał jedynie po to, by kryć ojca. Lisabeta zostaje zgwałcona płynąc na La Marianie. Doña Sofía i Úrsula mówią sobie jak bardzo sie kochają i jak bardzo kochały don Jorge'a pomimo jego błędów. Alberto nazywa Santiaga hipokrytą i grozi, że skończy na stryczku zastępując ojca. Santiago zostaje skazany na dziesięć lat więzienia. Ricardowi udaje się wynegocjować dla niego wolność.

Alberto nalega by służąca wyniosła się razem z Pedritem. Lisabeta wyznaje, że zapłaciła położnej aby wykradła niemowlę i grozi mężowi, że rozpowie grabieżnych napaściach organizowanych przez niego i don Jorge'a jeśli nie zgodzi się by chłopiec został. Lisabeta karze donii Francisce przygotować się do wyjazdu do Veracruz, skąd odpłyną statkiem do Europy. Ostrzega ciotkę by zachowała najwyższą ostrożność tak, by Alberto o niczym się nie dowiedział. Conchita wpada w histerię na widok Cándidy z dzieckiem. Don Gaspar de Valdez mówi Camili, że musi pilnie przekazać Ricardowi wiadomość, iż król oficjalnie wybaczył mu jego piracką przeszłość. Ascanio mówi Albertowi, że poślubi Manuelę bo ją kocha, a nie dlatego, że będzie milczał. Don Justo prosi Ricarda o wybaczenie, przyznaje że jest dobrym człowiekiem i kocha jego córkę. Lisabeta jest zaskoczona słysząc, że Ricardo żyje. Ricardo proponuje Albertowi układ: otrzyma oskarżające go dowody w zamian za zwrócenie dziecka. Dochodzi do ugody. Ricardo i Santiago siłują się.

Don Jorge zjawia się w San Benito wraz z medykiem i ojcem Agustínem. Półkownik José Maria Valencia nakazuje Jorge zapytać rabusia o to dla kogo pracuje. Marco nie udaje się wykrztusić ani słowa i kona. Ricardo napełnia Camilę nadzieją, że ich dziecko żyje. Camila chce wierzyć jego przeczuciom. Inés i Vasco sugerują Camili, że dziecko, które Lisabeta i Santiago ochrzcili może być jej. Camila grozi, że jeśli Lisabeta rzeczywiście odważyła się ukraść jej syna, to jest zdolna nawet ją zabić. Ojciec Camily karze przysiąc Santiagowi, że nie oddał jej dziecka w ręce Lisabety. Don Justo wspomina synowi o spotkaniu Camili z Ricardem. Santiago jest wściekły. Doña Sofía mówi mężowi jak bardzo cieszy ją chwila, której tak długo wyczekiwała i w której w końcu przyjdzie mu zapłacić za swoje grzeszki. Ricardo ucieka z więzienia. Camila i Ricardo spotykają się wyruszając na poszukiwania akuszerki.

Ricardo mówi Mariowi, że Santiago zabrał Camilę z domu, w którym była ukryta, a wtedy stan ciężarnej pogorszył się, w skutek czego dziecko urodziło się martwe. Mario przysięga, że zabije Santiaga jak tylko spotka go na swojej drodze. Foreman sugeruje Ricardowi, że mógłby postarać się o przebaczenie od Korony Hiszpańskiej. Ricardo prosi Foremana by dostarczył mu dokumenty stwierdzające, iż Alberto Lafont i don Jorge są złodziejami srebra, a to z pewnością pomoże mu na drodze do odzyskania wolności. Alberto, Marco, Uriel i ich ludzie napadają na karawanę. Uriel zostaje ranny. Alberto go dobija, sam zaś zostaje ranny w nogę i ucieka, poczym traci przytomność. Kiedy dochodzi do siebie spada na niego wiadomość, iż konieczna jest amputacja nogi, gdyż w przeciwnym razie umrze. Manuela pragnie uciec z Ascaniem. Agata próbuje namówić ją by tego nie robiła, bo może skończyć się źle dla nich obojga i sugeruje by cierpliwie zaczekała na powrót donii Sofii. Ascanio wręcza Santiagowi dokumenty kompromitujące jego ojca i Alberta. Don Jorge przyznaje, że wiedział o napadach na karawany organizowane przez Alberta, Marca i Uriela, lecz zarzeka się, że nie miał z nimi nic wspólnego. Statek Ricarda zostaje napadnięty i podpalony.

Alberto uczula don Jorge'a by nie dopuścił aby Santiago odkrył jego mętne interesy. Lisabeta mówi don Jorge, że Alberto nie zgadza się ani na chrzciny, ani na to by ona była matką chrzestną osieroconego niemowlęcia. Alberto policzkuje Lisabetę oświadczając, że chce chrzcić tylko swoje dzieci, a nie cudze. Lisabeta odpowiada, że spełniła swoje obowiązki jako żona i to nie jej wina, że nie zachodzi w ciąże. Alberto kwituje kłótnię słowami, że takie rzeczy dzieją się z winy kobiet, a nie mężczyzn. Doña Sofía boi się puszczać Camilę samą o świcie. Camila uspokaja ją mówiąc, że jest już dojrzałą kobietą i pragnie odnaleźć Ricarda. W Puerto Príncipe dochodzi do wielkiej bitwy między Foremanem i piracką zgrają Ricarda. Úrsula i Camila są przerażone. Jedna ze służących informuje je, że miasto zostało napadnięte przez piratów i muszą z niego uciekać. Ricardo i Camila spotykają się.

Camila ma za złe Santiagowi, że odmówił jej asysty lekarza by tylko zaniechać przypadkowego spotkania z Ricardem i to z tej przyczyny umarło jej dziecko. Don Justo mówi Camili, że Rita przyznała się przed śmiercią do zniszczenia listu, w którym błagała ich o ratunek, że prosiła o wybaczenie i życzyła sobie by poślubiła Santiaga i zajęła się ich dzieckiem. Camila odpowiada, że zajmie się wychowaniem siostrzeńca lecz nigdy nie poślubi Santiaga. Ricardo złości się, gdyż z powodu epidemii nie może opuścić wyspy by kontynuować poszukiwania Camili. Camila godzi się z ojcem i prosi by pozwolono jej ułożyć sobie życie tak, jak chce, u boku Ricarda, który na pewno po nią wróci i z którym gotowa jest uciec nawet na koniec świat. Auxiliadora odbiera Conchicie dziecko wyjaśniając, że należy ono do innej matki, która ubiega się o jego odzyskanie. Dziecko zostaje oddane w ręce Lisabety. Santiago odmawia poślubienia Manueli i mówi ojcu, że nie spocznie dopóki Camila nie wyjdzie za niego. Don Jorge radzi Albertowi wydać jego córkę za Ascania. Alberto uderza Manuelę i grozi, że zabierze ją do położnej aby powiedziała mu czy jest dziewicą czy nie.

Camila mówi Santiagowi i ojcu, że jest przekonana iż Ricardo żyje i szukał jej, dlatego ją wywożą i domaga się by pozwolono jej być z mężem. Santiago wykrzykuje, że nigdzie nie pójdzie. Ricardo i jego ludzie nie zastają Camili w jej kryjówce. Alberto uderza Ricarda. Ten zaś, w swojej obronie, uderza go kandelabrem, który wbija mu się w oko. Don Justo mówi Santiagowi, że z Camilą nie jest dobrze i chce odwieźć ją do San Fernando by opatrzył ją lekarz. Santiago nie zgadza się tłumacząc, że po drodze mogliby się natknąć na Ricarda. Ricardo czuje się przygnębiony i wyznaje Mariowi, że zawiódł Camilę. Mario pociesza go proponując opracowanie innej taktyki. Auxiliadora odbiera poród Conchity. Dziecko rodzi się martwe, lecz ta wmawia kobiecie, że jedynie śpi. Camila wydaje na świat dziecko. Auxiliadora podaje jej środek usypiający, a sama tymczasem podmienia niemowlęcia. Santiago i don Justo są wstrząśnięci na wieść, że Camila jest w ciężkim stanie i może umrzeć, zaś jej dziecię narodziło się martwe.

Camila ma silne bóle. Auxiliadora zapewnia, że pomimo upadku, zarówno ona jak i dziecko mają się dobrze. Santiago zleca straży odnalezienie Ricarda i doprowadzenia go prosto na stryczek. Don Justo ostrzega młodzieńca, że jeśli zabiją Ricarda, Camila nigdy im tego nie wybaczy. Jimena wyjawia Ricardowi, że Camilia spodziewa się jego dziecka i nadal uparcie go kocha, zaś don Justo i Santiago ukryli ją tak, by nikt nie dowiedział się o jej błogosławionym stanie. Ricardo prosi Jimenę, by przekazała Camili jak bardzo ją kocha i, że obiecuje wrócić po nią i ich dziecko. Santiago pyta Jimenę, czy widziała się z Ricardem. Kobieta odpowiada, że niesprawiedliwością jest ukrywanie przed Camilą, iż jej ukochany żyje oraz dodaje, że Ricardo wie już o ciąży i zapewniał, że ją odnajdzie. Don Justo mówi Santiagowi, że czasami nachodzi go ochota by pozwolić Ricardowi zabrać Camilę. Santiago odpowiada, że Camila będzie jego żoną, a Ricardo musi umrzeć. Na rozkaz Lisabety, doña Francisca dogaduje się z Auxiliadorą by sprzedała im noworodka. Ricardo zmusza Alberta by zabrał go do kryjówki Camili. Don Justo i Santiago wywożą Camilę.

Ursula zmusza Manuela do przeszukania rzeczy Alberta w celu odnalezienia adresu Foremana grożąc, iż w przeciwnym razie rozpowie o jej romansie z Ascaniem. Ricardo pisze list do don Justa i prosi Pabla o dostarczenie go razem z pieniędzmi za wolność Camili. Alberto Lafont i Lisabeta pobierają się. Noc poślubna nie należy jednak do udanych. Lisabeta nie dopuszcza do siebie męża. Alberto zmuszony jest domagać się swoich praw używając przemocy - najpierw uderza Lisabetę, a następnie gwałci. Lisabeta skarży się ciotce z tego jak bardzo czuje się poniżona. Doña Francisca radzi jej przywyknąć do nowej roli. Santiago karci żonę za to, że spędza więcej czasu zajmując się sobą zamiast spełniać obowiązki żony i jasno zaznacza, że ich córeczka ma być wychowywana przez rodziców, a nie piastunki. Doña Sofía wypytuje Ofelię o niespodziewane zniknięcie Camili. Ofelia nerwowo odpowiada, że Camila udała się do klasztoru, którego nazwa umknęła jej z pamięci. Doña Sofía naciska na don Justa by powiedział jej gdzie jest Camila. Mężczyzna wyznaje, że jego córka spodziewa się dziecka i by uchronić ją przed hańbą, została ukryta w jednej z posiadłości don Jorge’a.

Camila mówi Jimenie, że Ricardo byłby szczęśliwy gdyby wiedział, iż zostanie ojcem, gdyż bardzo pragnął założyć rodzinę i ma nadzieję, że pewnego dnia będzie mu dane poznać swojego potomka. Santiago pyta matkę dlaczego nie przyszła na fiestę. Ofelia odpowiada, że to nie jej świat i nie potrafiłaby się w nim zaadaptować. Vasco prosi Inés o wybaczenie i błaga by wróciła do jego sypialni. Kobieta odmawia mówiąc, że nie pozwoli mu się dotknąć dopóki nie będzie miała pewności, że naprawdę ją kocha. Vasco wypomina Ascaniowi, że co noc widzi go rozmawiającego z jego żoną. Ascanio zapewnia przyjaciela, że nie ma złych intencji i nigdy nie przyszłoby mu do głowy zdradzić zaufanie don Justa i zadrwić z Inés. Don Justo nie potrafi przyjąć ze spokojem wiadomości o ciąży Camili. Camila błaga ojca by pozwolił jej urodzić dziecko i jeśli zechce, to zniknie do czasu rozwiązania ciąży. Don Justo prosi Santiaga o pomoc w ukryciu Camili. Don Jorge i Alberto postanawiają umieścić Camilę w jednej z posiadłości Don Jorge’a. Camila chce wiedzieć czy będzie tam więziona. Santiago odpowiada, że to jedyny sposób by uchronić ją przed Ricardem. Camila mówi Santiagowi, że wziąć nie traci nadziei, że Ricardo żyje i nie wstydzi się miłości jaką żywi do męża, ani tego, że nosi w łonie jego dziecko.

Francisca próbuje nakłonić Lisabetę by nie uciekała z Ricardem, który tak naprawdę nigdy jej nie kochał i nie pokocha. Ricardo zjawia się z obstawą aby zabrać Lisabetę i Camilę. Lisabeta złości się, że Camila ucieka razem z nimi. Na miejscu zjawiają się również don Jorge, Alberto i Santiago, wezwani przez doñię Franciscę. Ricardo zostaje ciężko ranny. Lisabeta okłamuje Alberta mówiąc, że Ricardo chciał ją porwać siłą. Alberto mówi jej, że Ricardo nie żyje. Lisabeta przenosi całą swoją złość na Franciscę. Mario zawiadamia Chińczyka, że jeszcze tej nocy muszą opuścić San Fernando. Jimena pragnie pozostać z Camilą, która potrzebuje jej bardziej niż kiedykolwiek. Mario obiecuje po nią wrócić. Santiago mówi matce, że zgodzi się by don Jorge uznał go swoim synem. Lisabeta obraża Camilę i próbuje podnieść na nią rękę, lecz ta jej nie pozwala i dodaje, że jeśli pośle ją do więzienia to wyświadczy jej przysługę, gdyż życie przy niej jest nie do zniesienia. Przy okazji przypomina jej, że bez względu na to czy jej małżeństwo jest ważne, czy też nie, ona i Ricardo kochają się. Santiago pyta Lisabetę o cenę za wolność Camili. Lisabeta odpowiada, że nigdy jej nie sprzeda. Ricardo nadal jest w ciężkim zdaniem i majacząc błaga by ratowano Camilę.

Santiago obiecuje Camili, że nie doniesie na Ricarda jeśli ten się wyniesie. Ascanio informuje Santiaga, że nie zamierza dłużej dla niego pracować. Inés mówi Santiagowi, że po tym jak wymusił na Camili rozstanie z Ricardem, nie powinien się łudzić, że ta zgodzi się by zapłacił jej dług. Rita złości się, że z powodu Camili rodzina się pogrąża. Lisabeta i Camila pertraktują ze sobą. Camila mówi Lisabecie, że gdyby Ricardo naprawdę ją kochał, to by się z nią ożenił i proponuje jej układ: opuści Ricarda jeśli w zamian umorzy jej dług. Lisabeta zgadza się. Inés mówi Don Justowi, że okrucieństwem byłoby rozdzielać Ricarda i Camilę, którzy są w sobie zakochani i powinni ułożyć sobie życie po swojemu. Don Justo uważa, że dobro jego córki jest najważniejsze i nie dopuści by się pogrążała, nawet jeśli Ricardo zawsze był wobec nich dobry. Doña Sofía nie potrafi znieść widoku Camili służącej Lisabecie i ostrzega Lisabetę, że Ricardo opluje jej twarz kiedy dowie się jak traktuje jego żonę. Chińczyk informuje Ricarda, że rodzina Camila zna już jego prawdziwą tożsamość.

Santiago doznaje szoku na widok prawdziwego Ricarda Lópeza de Cavajal i ma za złe Ascaniowi, że nie uprzedził Camili o prawdziwej tożsamości Ricarda. Ascanio próbuje wytłumaczyć Santiagowi dlaczego Ricardo wrócił do piraterii oraz że Camila o wszystkim wiedziała i mimo to postanowiła zostać u boku męża, którego szczerze go kocha. Jimena pociesza Vasca mówiąc, że pomimo porażek, rodzina nadal go kocha i radzi młodzieńcowi by się zmienił bo inaczej zostanie sam. Santiago mówi Ascaniowi, że pilnie musi wrócić do San Fernando. Ascanio stara się uzmysłowić zazdrośnikowi, że Ricardo tak naprawdę nigdy nie wyrządził mu żadnej krzywdy i nazywa go hipokrytą, który zapomniawszy o ukochanej poślubił inną, podczas gdy Camila płakała szukając sposobu na powrót do domu. Camila i Lisabeta stają ze sobą twarzą w twarz. Camila tłumaczy Lisabecie, że nie pragnęła ślubu z jej ojcem, że z pomocą Francisci próbowała uciec, lecz skończyło się porażką. Lisabeta wyjaśnia, że nic o tym nie wiedziała. Mimo to kobieta domaga się obalenia testamentu, oraz chce by Ascanio i Jimena zostali jej służącymi. Don Eustaquio odpowiada, że pieniądze, jakie zapłaciła Camila za ich wolność zostały doliczone do tych, które Ricardo zaoferował się zapłacić. Alberto proponuje Lisabecie zostawić Ascania i Jimenę w spokoju i radzi podpisanie zezwolenia na warunkowe uwolnienie Camili.

Alberto mówi Don Jorge'owi, że Doña Sofía pokrzyżowała im plany i są w niebezpieczeństwie. Don Jorge postanawia zrobić coś z wszędobylskością żony, której impertynencja już nie raz dała mu się we znaki. Camila dowiaduje się, że Ricardo jest w więzieniu i decyduje się wrócić do San Fernando aby go uwolnić. Jimena przypomina Camili, że Ricardo nakazał jej udać się do Iguany z Mariem i dla własnego dobra powinna go posłuchać. Don Jorge odwiedza Ricarda i mówi mu, że wie o jego starciu z Albertem i radzi by nie próbował go więcej o nic oskarżać, bo może mieć problemy. Obiecuje nakazać by go nie niepokojono i zadbać o Camilę jak tylko ta wróci do miasteczka. Sofía mówi Don Jorge'owi, że Alberto ma obsesję na punkcie Lisabety, a jako, że ta umiera z miłości do Ricarda, to chce się zemścić na rywalu i zastawił na niego pułapkę w więzieniu. Jej zdaniem Alberto jest zdolny zabić nawet własną córką. Vasco mówi Camili, że Ricardo nakazał by nie wracała do San Fernando. Camila przytakuje bratu, lecz gdy wszyscy udają się na spoczynek, wymyka się i wraca do miasteczka. Ricardo jest zaskoczony niespodziewanym widokiem żony.

Doña Francisca mówi Lisabecie, że jej agresywne zachowanie wobec Ascania może przynieść jej złą sławę w miasteczku, w których przyjdzie jej zamieszkać na stałe. Lisabeta unosi się i odpowiada, że nie poślubi Don Alberta i opuści San Ferando jak tylko odzyska spadek. Alberto chce by Don Jorge oskarżył Ricarda o piractwo. Don Jorge jest zmęczony problemami sentymentalnymi przyjaciela i radzi mu opanować swoją nienawiść do Ricarda albowiem nie chce w swoim miasteczku chaosu. Ricardo odwiedza Camilę aby ją uspokoić i obiecuje, że jeśli zrobi wszystko co powie, to nic się im nie stanie. Camila mówi mu, że złość Lisabety bierze się z jej chorobliwej miłości. Úrsula wypomina Vascowi, że nie przyszedł jej odwiedzić. Mężczyzna przyznaje, że ich ponowne spotkanie było błędem, że jego ojciec już wszystko wie i ma przez to problemy. Chłopak chce wszystko zakończyć, dziękuje Úrsuli i jest mu bardzo przykro. Úrsula czuje się poniżona i obraża Vasca nazywając go biednym synem młynarza. Między Ricardem a Albertem dochodzi do konfrontacji. Alberto nazywa Ricarda piratem Antillanem. Ricardo natomiast mówi Albertowi, że jest złodziejem, który okrada koronę hiszpańską i sprzedaje srebro Foremanowi.