Nasza jest noc Grażyna Świtała.mp3
Pobierz
Inne foldery z plikami do pobrania
-
a ja mam dwie lewe ręce -
ABBA -
animacje -
bal weteranów -
ballada o Marii Magdalenie -
Boże Ciało -
byłeś ty byłam ja -
Czeskie -
czterdziestolatek -
daj daj nie odmawiaj daj -
Dansing Band -
doniczkowe -
Duo Fenix -
Dynamic -
filmiki -
fiołek afrykański -
hej hej góralu -
humor -
Kornelia i Leszek Filec -
koty -
Leszek Orkisz -
Liban -
list do matki -
łóżka -
Maria Magdalena -
melodie -
Metrum -
Nimfa z czarnego stawu -
o pszczołach -
opolskie dziouchy -
ostatni taniec -
pies -
piosenki -
pola zielone -
polne -
procesje -
Prymaki -
psy -
ptaki -
ptaszki -
Rosyjska -
Rysiek i Gosia -
Ryszard Sawicki -
Sierra Madre -
Teresa Waleriańska -
The Shadows -
trzy razy kukułeczka -
wideo -
zapach kobiety -
zwierzęta
Grażyna Janina[potrzebny przypis] Świtała−Kettner (ur. 27 lutego 1954 w Słupsku, zm. 25 lipca 2003 w Warszawie) – polska piosenkarka i kompozytorka, założycielka i prezes fundacji „Naprawdę czeka ktoś”, organizatorka pięciu edycji Festiwalu dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej. Za zasługi dla Ciechocinka została odznaczona „Medalem Stanisława Staszica”. Dama Orderu Uśmiechu. Urodziła się w Słupsku, wychowywała się w Szczytnie i Gliwicach. Była córką Janiny (1930-1997) i Czesława (1924-2020) Świtałów[potrzebny przypis]. W dzieciństwie przejawiała zainteresowania artystyczne. Ukończyła Wydział Wokalny w Średniej Szkole Muzycznej w Gliwicach, a następnie studiowała na Wydziale Pedagogicznym Akademii Muzycznej w Katowicach. Uczyła się gry na skrzypcach, fortepianie i akordeonie. W czasie studiów współpracowała z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach. Karierę solową rozpoczęła w 1970 na VIII Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Wykonywała głównie muzykę country i pop. Jej największa popularność przypadła na lata 70. i 80. XX wieku. Wylansowała wiele przebojów, m.in.: „Ale Magda mówi”, „Słońce tego lata”, „Dwa serca jak pociągi dwa”, „Kocha się za nic”, „Moja miłość bez imienia”, „Obejmij mnie”, „Tak jak przed laty”, „Wyjście z cienia” oraz „Zabierz kobietę”. Pod pseudonimem Grażyna Kettner skomponowała takie utwory jak: „Moja miłość bez imienia” czy „Tylko tyle”. Występowała na krajowych i międzynarodowych festiwalach piosenki – reprezentowała Polskę na festiwalach w Lublanie, Budapeszcie i Ułan Bator. W 1983 wystąpiła na Pikniku Country w Mrągowie. Koncertowała także m.in. w Kanadzie, Kuwejcie, Mongolii, na Kubie i Wyspach Kanaryjskich. W 1995 założyła fundację „Naprawdę czeka ktoś”, której celem miało być wspieranie utalentowanej artystycznie młodzieży niepełnosprawnej. Rok później zainaugurowała Festiwal Piosenki Młodzieży Niepełnosprawnej w Ciechocinku.
Zmarła w jednym z warszawskich szpitali wskutek krwiaka mózgu. 31 lipca 2003 została pochowana w rodzinnym grobie na Cmentarzu Centralnym (sektor LF8, rząd A, grób 8) w Gliwicach. Z pierwszym mężem, ginekologiem Krzysztofem Kettnerem, rozstała się po dwóch latach małżeństwa. Jej drugim mężem był Andrzej Rutkowski, kompozytor i aranżer większości jej przebojów. Rozwiedli się po 10 latach małżeństwa[2]. Mieli córkę, Agatę Świerczewską (ur. 1989), która wystąpiła w drugiej edycji programu The Voice of Poland.
Zmarła w jednym z warszawskich szpitali wskutek krwiaka mózgu. 31 lipca 2003 została pochowana w rodzinnym grobie na Cmentarzu Centralnym (sektor LF8, rząd A, grób 8) w Gliwicach. Z pierwszym mężem, ginekologiem Krzysztofem Kettnerem, rozstała się po dwóch latach małżeństwa. Jej drugim mężem był Andrzej Rutkowski, kompozytor i aranżer większości jej przebojów. Rozwiedli się po 10 latach małżeństwa[2]. Mieli córkę, Agatę Świerczewską (ur. 1989), która wystąpiła w drugiej edycji programu The Voice of Poland.
