Magdalena30lat

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Magdalena

widziany: 23.10.2023 20:03

588
2742
95
550

5919 plików
1287,79 GB

Ukryj opis

Foldery

	1977 - Jezus z Nazaretu
	Henryk VIII - Krwawy Tyran
	Michał Anioł

CHIŃSKI -

	chiński
	język chiński
	Kurs języka chińskiego

Ćwiczenia

Dokumenty

	Filmy dokumentalne
	Jeden dzień w PRL (2005)
	Na przełaj przez PRL (2009)
	Z archiwum IPN (2008-2010)-

F I L M Y P O L S K I E

Filmy Polskie

Filmy 2018 (hasło ; filmy)

FILMY 2019 (haslo; filmy)

Filmy 2020 (hasło; filmy)

filmy na podstawie powieści

Ekranizacje lektur LO

Gotowe na wszystko

JĘZYK POLSKI

	Polski
	Profesor Miodek

ks. POPIEŁUSZKO - wolność jest w nas

	Adobe Photoshop - kurs stylizacji zdjęć [PL] [.iso]
	GoldWave 5.25 PL

The Greatest OPERA Collection

zachomikowane

Ostatnio pobierane pliki

PRAWDZIWE KOBIETY True Women 1997.LEKTOR.avi

Na podstawie książki Janice Woods Windle. Jest rok 18 ...

DAMA I ROZBÓJNIK - The Lady and the Highwayman - 1989 ....rmvb

DAMA I ROZBÓJNIK - The Lady and the Highwayman - 1989 - Lektor PL.rmvb

Reż. John Hough Produkcja: Wielka Brytania Gatunek: Ko ...

Hannibal[2006](LEKTOR PL)DVDRip.rmvb

Ostatni Komers 2020.avi

Ostatni tydzień szkoły w gimnazjum w małym polskim miast ...

Asymetia 2020.mp4

oglądaj online

Wieczorną kłótnię Piotra i Weroniki przerywają nagle na ...

Z pamiętnika położnej - Sezon 10 Odcinek 7.ts

Z pamiętnika położnej - Sezon 10 Odcinek 6.ts

Z pamiętnika położnej - Sezon 10 Odcinek 5.ts

Z pamiętnika położnej Sezon 10 Odcinek 4 lektor.ts

Z pamiętnika położnej - Sezon 10 Odcinek 3 lektor.ts

Z archiwum IPN (2008-2010)-

Galeria

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

230,1 MB
29 maj 11 22:42

Z archiwum IPN - W sieci (2009) (27m54s).avi

Film opowiada historię siatek wywiadowczych Zrzeszenia WiN na terenie Warszawy. Jedną z nich była siatka o kryptonimie „Stocznia”, której szefem była Halina Sosnowska ps. „X”. Kierowana przez nią siatka zajmowała się zbieraniem informacji z bardzo różnych dziedzin. Swym zasięgiem obejmowała kilka województw, a nawet posiadała delegatury za linią Curzona. Jak na ówczesne warunki funkcjonowała dość długo, bo od lutego do października 1946 r. Historia siatek wywiadowczych na terenie Warszawy łączy się nierozerwalnie z dwiema osobami: Władysławem Jedlińskim ps. „Marta” i Ryszardem Widelskim ps. „Irydion”. Ten ostatni aresztowany został przez MBP w lutym 1946 r. i zamordowany w więzieniu śledczym UB zimą 1949 r. Z kolei Władysław Jedliński, członek IV ZG WiN, wymykał się aparatowi bezpieczeństwa aż do 14 VII 1948 r. Po aresztowaniu rozpoczął z bezpieką grę o własne życie. Na przesłuchaniach podawał fikcyjne informacji na temat nieistniejących współpracowników. Śledczych natomiast przekonywał o istnieniu silnej struktury wywiadowczej oplatającej cały kraj. Dzięki temu do procesu doszło dopiero w lipcu 1955 r., w wyniku którego skazano go na 15 lat więzienia, z którego po 2 latach wyszedł.

Komentatorzy: dr Tomasz Łabuszewski (IPN O/Warszawa), Kazimierz Krajewski (IPN O/Warszawa).
Scenariusz filmu: Tadeusz Doroszuk i Adam Sikorski. Reżyseria: Adam Sikorski. Rok produkcji: 2009. Czas: 28.00 min.

zachomikowany

125,0 MB
29 maj 11 22:42

Z archiwum IPN - ''Grom'' (2009) (27m48s).wmv

Historia porucznika Józefa Borowskiego „Groma” to opowieść o żołnierzu konspiratorze, którego niepodległościowa działalność została brutalnie przerwana bezsensowną śmiercią, którą śmiało można określić mianem śmierci bratobójczej. Józef Borowski całą okupację spędził w oflagu, gdyż do niewoli niemieckiej dostał się podczas walk wrześniowych. W styczniu 1945 r. podczas ewakuacji obozu Borowski został uwolniony przez nacierające oddziały Armii Czerwonej. Wówczas postanowił powrócić w rodzinne strony. Sytuacja, którą zastał na terenach administrowanych przez instalujące się wówczas polskie władze komunistyczne i sowiecką administrację wojskową skłoniła go do podjęcia decyzji o wstąpieniu w szeregi konspiracji. W maju 45 r. dołączył więc do tworzonego wówczas zgrupowania partyzanckiego rejonu białostockiego o kryptonimie „Piotrków”, dowodzonego przez por. Hieronima Piotrowskiego JURA. Wówczas otrzymał pseudonim „Grom” oraz dowództwo jednego z oddziałów samoobrony. Później na bazie tego oddziału powstała I Kompania 42 Pułku Piechoty Armii Krajowej zgrupowania Piotrków. W czerwcu 45 r. Kompania liczyła około stu partyzantów, a jej działalność koncentrowała się na działaniach samoobronnych wymierzonych przeciwko rozwijającym się siłom aparatu bezpieczeństwa. W rzeczywistości na całym obszarze tzw. Polski Lubelskiej istniał wtedy swoisty stan dwuwładzy – miasta wojewódzkie i powiatowe pozostawały pod wpływem władzy komunistów, natomiast w terenie rządziły oddziały podziemia niepodległościowego. Józef Borowski GROM został zastrzelony z broni maszynowej, 19.06.1945 r. w leśniczówce Stary Majdan. Niejasne okoliczności śmierci Groma dały asumpt jego towarzyszom broni do podejrzeń, że w tę śmierć zamieszana była bezpieka. Wskazywano nawet oficera AK, który ujawnił się we wrześniu 1945 r. i który miał dokonać zabójstwa. Prawda okazała się o wiele mniej skomplikowana, choć nie mniej tragiczna. Dowódca I Kompani 43 Pułku Piechoty AK zginął z rąk swoich podkomendnych, wydalonych przez niego kilka dni wcześniej z oddziału z powodu problemów z dyscypliną. Pochowano go na cmentarzu parafialnym w Supraślu, a postawienie mu nagrobka było możliwe dopiero po odzyskaniu przez Polskę pełnej suwerenności, po roku 1989.

Jako komentatorzy występują historycy: dr Sławomir Poleszak (IPN O/Lublin) oraz Piotr Łapiński (IPN O/Białystok).
Scenariusz filmu: Tadeusz Doroszuk i Adam Sikorski. Reżyseria: Adam Sikorski. Rok produkcji: 2009. Czas: 27.48 min.

zachomikowany

123,5 MB
29 maj 11 22:42

Z archiwum IPN - Ślady zbrodni (2009) (27m23s).wmv

Budynek Komendy Policji w Płocku to jedno z najstraszniejszych i najtragiczniejszych miejsc w tym rejonie. To tu od 1941 roku znajdowała się siedziba płockiego gestapo, przekształcona w styczniu 1945 r. w siedzibę NKWD, a następnie Urzędu Bezpieczeństwa. Tu przetrzymywano, przesłuchiwano i mordowano żołnierzy antykomunistycznego podziemia zbrojnego. Na sąsiadującym z budynkiem podwórku wykonywano egzekucje, a także zwożono ciała partyzantów zamordowanych w różnych obławach, które na tym właśnie podwórku grzebano. Z tym miejscem wiąże się wiele tragicznych ludzkich historii. Są to opowieści o łamaniu bohaterów narodowych dające świadectwo czasu kiedy aresztowano i likwidowano ludzi za to, że byli patriotami. Kilka historii związanych z tym miejscem zechcemy w najbliższym wydaniu programu opowiedzieć. Lata 1945-47 to okres działalności na terenie powiatu płockiego różnych struktur Armii Krajowej. Jednym z żołnierzy AK był Jan Bolesław Jaroszewski, ps. „Zawieja”, który na tym terenie zorganizował oddział ROAKu. Oddział ten przeprowadził kilka akcji zbrojnych rozbijania posterunków MO i UB. Wpadka nastąpiła przypadkowo. Wóz przewożący zdobytą broń wjechał w samochody UB, które wracały z obławy na tym terenie. Ludzi „Zawiei” aresztowano. Poddani torturom ujawnili miejsce zamieszkania kolegów w wyniku czego praktycznie cały oddział aresztowano, a następnie zamordowano. Dowódca oddziału – Jan Bolesław Jaroszewski został powieszony w piwnicach budynku UB przerobionych na cele. Kolejna tragedia związana z tym miejscem historia Adama Wojciechowskiego, żołnierza AK zawiązanego po wojnie z Ruchem Oporu Armii Krajowej. Aresztowany i więziony w piwnicach budynku pewnego dnia dostał – jak mu się wówczas zdawało – szansę ucieczki. Jeden ze strażników otworzył drzwi celi i pozwolił mu uciec. Wojciechowski wybiegł przez piwnicę na podwórko, gdzie został zagryziony przez czekające tam już na niego psy. Była to niezwykle perfidna gra ze strony UB przeciwko temu człowiekowi. Kompleks piwnic służących w latach ’40 i ’50 za cele więzienne został częściowo przebudowany. Zamurowano wejścia do niektórych pomieszczeń. Ślady przebudowy widoczne są gołym okiem. My zechcemy do nich zajrzeć w poszukiwaniu śladów zbrodni, zwłaszcza zachowanych na ścianach napisów, które ktoś tak skrupulatnie chciał ukryć. Być może uda nam się odsłonić kolejne tragiczne tajemnice skrywane latami przez ten budynek.

Jako komentator występuje historyk: Jacek Pawłowicz (IPN O/Warszawa).
Scenariusz filmu: Tadeusz Doroszuk i Adam Sikorski. Reżyseria: Adam Sikorski. Rok produkcji: 2009. Czas: 27.26 min.

zachomikowany

123,5 MB
29 maj 11 22:42

Z archiwum IPN - Ks. Jan Trojnar (2009) (27m41s).wmv

14 marca 1946 r. w budynku parafii Pętkowice został zamordowany proboszcz ks. Jan Trojnar. Okoliczności tego mordu nie zostały wyjaśnione do tej pory. Nasuwa się pytanie czy za jego śmierć odpowiada zwykła banda rabunkowa, funkcjonariusze UB czy może jeszcze ktoś inny ? Mimo upływu ponad sześćdziesięciu lat ta zagadka pozostaje niewyjaśniona. Ks. Jan Trojnar pochodził z bardzo biednej podrzeszowskiej wsi. Pod koniec okupacji niemieckiej, w 1945 r. został oddelegowany na stanowisko proboszcza w parafii Pętkowice. W czasie swojej krótkiej, bo niespełna rocznej, pracy duszpasterskiej w tej parafii zjednał sobie sympatię społeczności katolickiej jako że dla parafian był przystępny i chętnie się do nich zbliżał, a także dużo pracował fizycznie – nie tyle jako ksiądz ile jako dobry gospodarz. W rozmowach bywał być może za szczery, a gwarą chłopską posługiwał się nawet w kazaniach, co zapewne mogło niektórych razić. W czasie blisko rocznej pracy proboszcza bywał tu wielokrotnie okradany, obrzucany kamieniami i wreszcie bestialsko zamordowany po dwugodzinnych torturach fizycznych i moralnych. Śledztwo bezpieki w tej sprawie oczywiście prowadzi donikąd. Urząd Bezpieczeństwa nie kwapił się zbytnio z ustaleniem sprawców tego mordu. Dopiero tydzień po zabójstwie na miejscu zbrodni pojawił się patrol MO i pracownicy UB. Postawiono hipotezę o napadzie rabunkowym dokonanym przez partyzantów Armii Ludowej. Wszyscy wiedzieli jednak, że okoliczności tej śmierci są tuszowane. Relacje świadków wskazują na zupełnie inny trop... W okresie powojennym na terenie Pętkowic funkcjonowały dwa kościoły – rzymsko-katolicki i narodowy. Konflikt dwóch wyznań był tu szczególnie mocny przed wojną, zaś po jej zakończeniu został wzmocniony, gdyż władze komunistyczne zaczęły popierać hodurowców, skutecznie wbijając klin pomiędzy społeczność rzymsko- i polsko-katolicką. Śmierć księdza Trojnara – zaplanowana przez hodurowców i zaaprobowana przez bezpiekę - miała doprowadzić do rozbicia parafii rzymsko-katolickiej na tym terenie, a poprzez swoje okrucieństwo odstraszyć ewentualnych następców proboszcza. Każdy aż nadto to rozumiał...

Jako komentator występuje historyk: Grzegorz Sado.
Scenariusz filmu: Tadeusz Doroszuk i Adam Sikorski. Reżyseria: Adam Sikorski. Rok produkcji: 2009. Czas: 27.42 min.

zachomikowany

111,3 MB
29 maj 11 22:42

Z archiwum IPN - Wołyń w pożodze (2007) (24m46s).wmv

Film próbuje odpowiedzieć na pytanie o przyczynę tragicznych losów ludności polskiej na Wołyniu, która została wymordowana przez UPA. W wyniku zapoczątkowanych w lutym 1943 roku akcji UPA zginęło od ok. 40–60 tys. Polaków. Masowe mordy rozpoczęły się 9 lutego 1943 r. od ataku na polską wioskę Paroślę. Najgłośniejszym napadem była likwidacja polskiej osady Janowa Dolina, gdzie w Wielki Piątek sotnia UPA wymordowała mieszkańców. Polscy i ukraińscy historycy spierają się, czy celem UPA było pod groźbą śmierci wysiedlenie ludności polskiej, czy celowa jej eksterminacja.

Jako komentatorzy występują historycy z IPN w Lublinie: dr Sławomir Poleszak, dr Leon Popek, dr Rafał Wnuk oraz ISP PAN: dr hab. Grzegorz Motyka.
Scenariusz filmu: Tadeusz Doroszuk i Adam Sikorski. Reżyseria: Adam Sikorski. Rok realizacji: 2007. Czas: 25 min.

zachomikowany

107,5 MB
29 maj 11 22:42

Z archiwum IPN - Rejon NSZ Mrozy (2010) (27m23s).wmv

Mrozy w okresie okupacji niemieckiej były ważnym terenem działalności Narodowych Sił Zbrojnych. Rejonem tym dowodził por. Marian Gadomski "Niedźwiadek", który stał również na czele oddziału zbrojnego. Po rozwiązaniu AK na nim spoczął główny ciężar obrony miejscowej ludności. "Niedźwiadek" podzielił swe siły na trzy części. Pierwszą grupą dowodził Eligiusz Malesa "Zawierucha", drugą Tadeusz Szymerowicz "Żar", a trzecią Zygmunt Jezierski "Orzeł".

Oddział Jezierskiego stał się z czasem elitarną strukturą, przez którą, w ciągu trzech lat działalności, przewinęło się blisko pięćdziesiąt osób zdeterminowanych do prowadzenia walki niepodległościowej wymierzonej przeciw aparatowi bezpieczeństwa. To konspiracyjne środowisko było ewenementem na mapie struktur niepodległościowych w Polsce.

W latach 1945-48 NSZetowcy z Mrozów wykonali blisko 90 akcji zbrojnych, w ramach których rozbrajano posterunki MO, likwidowano szczególnie niebezpiecznych funkcjonariuszy UB, likwidowano agenturę NKWD. Oddział Jezierskiego „Orła” był szczególnie mocno związany z miejscową ludnością, co stanowiło o jego sile i skuteczności. Przypadki pospolitej przestępczości, nakładania kontrybucji, podszywania się pod organizacje niepodległościowe były przez wywiad lokalizowane i surowo karane. Duża część oddziału ujawniła się jednak w czasie amnestii 1947 r. Zygmunt Jezierski, mimo tego, że sam się ujawnił, wkrótce wznowił działalność niepodległościową. Jego towarzysze także rychło przekonali się czym w istocie była ta amnestia. Zaczęły się prześladowania ujawnionych, wielu próbowano pozyskać agenturalnie. W tej sytuacji ujawnieni konspiratorzy zaczęli wracać do lasu chroniąc się przez represjami.

Jesienią 1947 r. Jezierski ponownie przystąpił do organizowania grupy zbrojnej. W efekcie tych działań powstał wkrótce oddział liczący 14 dobrze uzbrojonych żołnierzy. W ciągu 8 miesięcy działalności ten reaktywowany oddział wykonał kilka spektakularnych akcji. Najsłynniejszą była akcja rozbicia transportu więźniów UB przeprowadzona 1 kwietnia 1948 r. na szosie pomiędzy Węgrowem a Kałuszynem.

Oddział „Orła” został rozbity w wyniku akcji grupy operacyjnej UB w miejscowości Grodzisk. Funkcjonariusze zaskoczyli partyzantów, jednak pomimo wielokrotnych nawoływań do złożenia broni oddział zdecydował się na walkę. W jej wyniku część członków oddziału zginęła. Pozostali, ranni dostali się w ręce UB, a następnie skazani wyrokami sądu wojskowego na śmierć, zostali straceni. Sam Jezierski ukrywał się jeszcze kilka miesięcy dzięki pomocy miejscowej ludności. Aresztowano go w 1949 r. i również wyrokiem sądu wojskowego skazano na śmierć i stracono.

Struktura NSZ Mrozy działała łącznie 3 lata. Była to niewątpliwie inicjatywa, która pokazała, że dzięki determinacji kilkunastu osób z wąskiego środowiska walka niepodległościowa, mimo przeciwności losu, może być kontynuowana przez długie lata.

Jako komentatorzy występują historycy: dr Tomasz Łabuszewski (IPN O/Warszawa), Kazimierz Krajewski (IPN O/Warszawa).
Scenariusz filmu: Tadeusz Doroszuk i Adam Sikorski. Reżyseria: Adam Sikorski. Rok produkcji: 2010. Czas: 27.30 min.

zachomikowany

107,4 MB
29 maj 11 22:42

Z archiwum IPN - Śladami żołnierzy Brygady Świętok rzyskiej (2010) (27m13s).wmv

11 sierpnia 1944 r. rozkazem komendanta Okręgu V Kielce Narodowych Sił Zbrojnych, majora „Olgierda Mirskiego”, została powołana większa grupa partyzancka pod nazwą Brygada Świętokrzyska. Była to jedyna utworzona przez dowództwo Narodowych Sił Zbrojnych koncentracja oddziałów akcji specjalnej NSZ, którą udało się przeprowadzić w 1944 r.

W skład Brygady weszły dwa pułki: 204 Pułk Piechoty Kieleckiej i 202 Pułk Piechoty Ziemi Sandomierskiej. Dowódcą Brygady został pułkownik Antoni Szacki, ps. „Bohun Dąbrowski”. Brygada operowała głównie na terenach kielecczyzny, w powiatach części zachodniej i południowej. Brygada Świętokrzyska prowadziła walkę z partyzantką komunistyczną (AL) i żołnierzami sowieckimi zrzucanymi na teren Polski, których uważała za wrogów numer 1. Podejmowano także starcia z Niemcami. Akcje te miały najczęściej charakter aprowizacyjny.

Jednym z bardziej spektakularnych przedsięwzięć tego typu była akcja pod Kurzelowem, gdzie zdobyto na Niemcach znaczną ilość uzbrojenia. Drugim kierunkiem działalności Brygady było oczyszczanie terenu z band komunistycznych, oddziałów Armii Ludowej i partyzantów sowieckich. Najbardziej znaną akcją tego rodzaju była ta pod Rząbcem. W jej wyniku zginęło około osiemdziesięciu żołnierzy AL i członków partyzantki sowieckiej.

W wyniku ofensywy sowieckiej w styczniu 1945 r. Brygada Świętokrzyska ruszyła w swój słynny marsz na Zachód. Marsz ten był podzielony na kilka etapów. W jego końcowej fazie, w ostatnich dniach wojny, żołnierze Brygady Świętokrzyskiej dotarli do Holiszowa, gdzie wyzwolili żeński obóz koncentracyjny.

Ogłoszenie amnestii w 1947 r. zakończyło – jak w wielu miejscach Polski – działalność podziemia na dużą skalę. Na kielecczyźnie pozostało w podziemiu kilka większych grup zbrojnych, których głównym celem było przetrwanie do momentu, gdy znów będzie można wystąpić zbrojnie i walczyć o wolną, niepodległą Polskę.

Jako komentatorzy występują historycy: dr Ryszard Śmietanka-Kruszelnicki (IPN Delegatura w Kielcach) oraz Agnieszka Filus.
Scenariusz filmu: Tadeusz Doroszuk i Adam Sikorski. Reżyseria: Adam Sikorski. Rok produkcji: 2010. Czas: 27.20 min.

zachomikowany

232,5 MB
29 maj 11 22:42