NAUCZANIE W ŚWIĄTYNI.jpeg

*5 1 Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. 2 Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami: 3 Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. 4 Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. 5 Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. 6 Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. 7 Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. 8 Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. 9 Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. 10 Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.11 Błogosławieni jesteście, gdy /ludzie/ wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. 12 Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami. 13 Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. 14 Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. 15 Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. 16 Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie. 17 Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. 18 Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.



+++++++++++++++Ten, kto wierzy – nie umiera!

Ten, kto wierzy – nie umiera,
Ale żyje życiem wiecznym,
Śmiało patrzy w przyszłość swoją,
Która światłem lśni słonecznym;
Jemu znana jest nadziemska
Dni pośmiertnych gwiezdna sfera,
Ten , kto wierzy – żyje wiecznie,
Ten, kto wierzy – nie umiera.

Nic mu zdrady i zasadzki,
Co czyhają wciąż z ukrycia,
On w pancerzu chodząc wiary
Pewny duszy jest i życia;
Szatan nigdy go nie znęci,
Choć w strój złudny się ubiera,
Ten , kto wierzy – żyje wiecznie,
Ten , kto wierzy – nie umiera!

Żadne troski go nie złamią,
Żadne bóle nie upodlą,
Bo się modli jego serce,
Chociaż usta się nie modlą.
W jego piersi straż trzymają:
Miłość czysta, wiara szczera,-
Ten , kto wierzy – żyje wiecznie,
Ten , kto wierzy – nie umiera!

A gdy przyjdzie dzień ostatni
On powita go bez trwogi
I szykować wnet się zacznie
Do zaziemskiej swojej drogi;
Wie, że to są wrota nieba.
Grób, co przed nim się otwiera,-
Ten , kto wierzy – żyje wiecznie,
Ten , kto wierzy - -nie umiera!
+++++++++++++++
autor - nieznany

K :)
O :)
C :)
H :)
A :)
M :)
C :)
I :)
E :)
B :)
I :)
E :)
J :)
E :)
Z :)
U :)