Cudowny obraz jest namalowany na grubym płótnie, naciągniętym na trzy złączone deski topolowe. Barokowa sukienka tłoczona jest w srebrną dekorację roślinną, złocone korony ozdobione imitacją szlachetnych kamieni. Autor obrazu nieznany. Czas powstania prawdopodobnie lata 1615 - 1630. Po obu stronach korony Matki Bożej orły nałożone przez Jakuba Bema, stryja generała Józefa Bema, zdjęte ze sztandaru wojskowego z 1863 roku, z prośbą o wolność Ojczyzny i powrót z powstania jego małoletniego syna jedynaka. Kompozycja i charakter treści obrazu wskazują wyraźnie na typ Madonny Jasnogórskiej.Obraz w Charłupi od wieków otaczany był wielką czcią. Szczególnie czasy rozbiorów, powstań i wojen sprowadzały tu liczne tłumy. O ich modlitwach, wołaniach i sercach świadczą ściany świątyni zawieszone wotami. Prezbiteria starych drewnianych kościółków charłupskich lśniły srebrem, złotem, koralami i bursztynem. Z zaprzysiężonych zeznań naocznych świadków wynika, że w ostatnim modrzewiowym kościółku (rozebranym w 1916 roku) wisiały w kruchcie i na chórze szczudła i kule pozostawione przez licznie przybywających tu chorych. Obecnie, w nawach kościoła, umieszczone są na złoconych tabliczkach zeznania w skróconej formie o doznanych łaskach od Charłupskiej Matki.

Namalowana w 1939 roku kopia obrazu z wieku (?), o wymiarach 113 na 70 cm, koronowany trzykrotnie: 15 IX 1765 r. przez arcybiskupa smoleńskiego Herakliusza Lizańskiego, 7 VII 1946 r. przez biskupa lubelskiego Stefana Wyszyńskiego, 8 IX 1957r. przez biskupa lubelskiego Piotra Kałwę.
Żona księcia Włodzimierza, księżniczka Anna z Konstantynopola w posagu między innymi wniosła obraz Matki Bożej, namalowany na drzewie cyprysowym. Obraz został umieszczony w specjalnie wzniesionym na Górze Chełmskiej kościele. Tatarzy, którzy w XIII wieku kilkakrotnie bez skutku oblegali gród, pod koniec wieku wtargnęli jednak do niego, niszcząc miasto, świątynię, profanując obraz. Wiele lat upłynęło zanim mieszkańcy Chełma odnowili porzucony i odarty z kosztowności obraz. Po odnowieniu wprowadzili go z wielka czcią do odbudowanej świątyni. Mijały wieki. Madonna Chełmska w cudowny sposób przyczyniła się do zwycięstwa Polaków pod Beresteczkiem. Od tego czasu zaczęto nazywać Ją Madonną Wojenną. Do roku 1652 za Jej przyczyną zanotowano 698 łask i cudów. W czasie Insurekcji 1794 roku, Tadeusz Kościuszko przybył na Górę, aby publicznie podziękować Matce Bożej za zwycięstwo pod Racławicami. Kustosz Sanktuarium pobłogosławił Naczelnika i przekazał do jego dyspozycji wszelkie kosztowności klasztoru.Obraz został wywieziony w głąb Rosji w roku 1915, gdzie zaginął. Na jego miejscu w 1919 umieszczono znalezioną na strychu kopię, którą dwadzieścia lat później zastąpiono nową.Największym świętem jest tu, podobnie jak przed wiekami, odpust na Narodzenie Matki Bożej - 8 września. Bardzo uroczyście obchodzą chełmianie również dzień 3 maja, gromadząc się licznie u stóp swej Pani na modlitwy w intencji Ojczyzny. Wpatrzeni w piękne oblicze Ciemnolicej Chełmskiej Pani szepczą jak ich pradziadowie przed wiekami:
Ratuj nas Matko, nasza Chełmska Pani,
miej nas w opiece i módl się za nami !

Obraz z XVII wieku, o wymiarach 115 na 115 cm, koronowany 22 V 1754 przez biskupa Fabiana Pląskowskiego, sufragana chełmińskiego.
W renesansowej kaplicy kościoła farnego znajduje się obraz Matki Boskiej Bolesnej, nazwany Chełmińską Pietą. Namalowany przez nieznanego autora, ufundowany w 1656 roku przez Jana Schmacka, proboszcza i kanonika fary, tematyką nawiązuje do dawnego wizerunku, co do którego nie ma całkowitej pewności czy był rzeźbiony, czy malowany. Jak głosi ludowe podanie:"...za bardzo dawnych czasów mieszkali na Rybakach pod Chełmnem ludzie ubodzy, ale wielce cnotliwi. Nazywali się Stołowscy. Bieda tam u nich była wielka, a do tego jeszcze inne nieszczęście gnębiło uch uczciwe serca; syn ich bowiem siedmioletni był ślepy od urodzenia. W kłopotach życia i udręczeniu uciekali się do modlitwy, którą odprawiali przed pięknym obrazem Matki Boskiej Bolesnej. Obraz ten mieli oni u siebie w domu. Razu pewnego ślepemu chłopcu objawiła się we śnie Matka Boża i wskazując palcem na ziemię, rzekła doń; Weź tej wody i przetrzyj oczy, a przejrzysz! Chłopiec nazajutrz opowiedział sen ten matce; ta jednak sądząc, że to zwykły sen tylko, wcale na jego opowieść nie zważała, jeno mu kazała paść kozę i chwalić Pana Boga. Poszedł tedy ów ślepy chłopczyna z kozą na pastwisko, a ta zawiodła go w miejsce, gdzie znalazł źródło. Tu pobożny chłopczyna ukląkł i westchnąwszy pobożnie do Pana Zastępów, umoczył palec we wodzie, przetarł zakrzepłe powieki, i w tej chwili jego oczy mu się rozkleiły!... W tej samej jednak chwili, gdy się to działo, u Stołowskich na Rybakach wybuchł pożar ogromny i domowinę ich drewnianą w kilku chwilach strawił. Stołowscy nie żałowali tyle domu, co obrazu Najśw. Panny i pragnęli go ocalić. Lecz nie do nich należało to staranie, bo ocalenie obrazowi świętemu sam Bóg obmyślił. Gdy bowiem chata się zapadła, a płomień wysoko ponad zgliszcze wystrzelił, obraz Matki Boskiej uniósł się w powietrze nieuszkodzony, przeniósł się prosto do naszego chłopczyny i zawisł tam na dwóch srebrzystych brzezinkach, tuż nad cudownym źródełkiem. Lud z trwogą w sercu patrzył na to zjawisko niewytłumaczone; wkrótce jednak uprzytomniwszy, pobiegł za obrazem....Następnie postanowiono obraz zanieść do fary, jako do najpierwszego kościoła w mieście. Jak uradzili , tak zrobili, lecz już nazajutrz znikł obraz Matki Boskiej z fary i znalazł się na ścianie nad bramką. Nie zrozumieli jeszcze woli Matki Przenajświętszej i powtórnie zanieśli obraz do fary, lecz i tym razem obraz powrócił nad Bramkę. Działo się to kilka razy, a wtedy dopiero poznali, że Matka Boska życzyła sobie wyraźnie pozostać na Bramce. Ponieważ zaś podówczas istniała już na Bramce kaplica, więc schronili obraz Matki Boskiej do wnętrza tej kaplicy..." Rozgłos Cudownego Wizerunku ściągał do niego wiernych z odległych stron. W 1653 roku znajdowało się tam już 109 wotów, dowodów wdzięczności za doznane łaski.

Obraz z końca XVII wieku, koronowany 7 X 1997 przez biskupa bielsko-żywieckiego Tadeusza Rakoczego. Obraz Matki Bożej Cieszyńskiej pochodzi z końca XVII wieku. Ujęcie postaci na obrazie jest jedyne jakie występuje na cieszyńskiej ziemi i zaliczane jest do tak zwanego typu Salus Populi Romani-Matki Bożej Śnieżnej.Przypuszczać należy, że obraz pierwotnie umieszczony był w kościele dominikańskim pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny, stojącym na miejscu dzisiejszego kościoła świętej Marii Magdaleny. Licznie zgromadzone wota świadczą o nieustającym kulcie i łaskach otrzymanych za pośrednictwem Maryi w tym miejscu.Po drugiej wojnie światowej obraz znajdował się na probostwie, a w końcu lat 80 został umieszczony w kaplicy Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Tam właśnie 4 października 1990 roku nieznany sprawca zerwał koronę z głowy Dzieciątka Jezus. Obecnie obraz znajduje się w kaplicy świętego Melchiora Grodzickiego gromadząc licznych czcicieli, mieszkańców ziemi cieszyńskiej i dalszych okolic.

Obraz z XVII wieku, o wymiarach 108 na 76cm, odnowiony w 1990. Koronowany 5 IX 1999 przez Józefa kardynała Glempa, prymasa Polski, otrzymała też nową ozdobną sukienkę. Czarna leży niedaleko Końskich, w kierunku na Stąporków. Podanie głosi że objawienie się Maryi mieszkańcom ziemi koneckiej na jałowcach miało miejsce na przełomie XVI i XVIIw. Na miejscu, gdzie ukazała się Matka Boża wystawiono drewnianą kapliczkę, w której umieszczono obraz nieznanego malarza. W 1763 rozpoczęto budowę kościoła. Obecny kościół został wybudowany w latach dwudziestych tego stuleci. Obraz malowany na płótnie, jest jednym z najpiękniejszych wizerunków Matki Bożej wykonanych na podobieństwo rzymskiego "Salus Populi Romani" (Zbawienie ludu rzymskiego) i pochodzi z XVI/XVII w. Dekretem z dnia 25 lutego 1963 r. biskup sandomierski Jan Kanty Lorek zaliczył kościół w Czarnej do diecezjalnych sanktuariów maryjnych.

Obraz z połowy XVIII wieku, koronowany 17VII 1988 przez Franciszka kardynała Macharskiego, metropolitę krakowskiego.Fundatorką klasztoru i kościoła Karmelitów Bosych była w XVII wieku Agnieszka z Tęczyńskich Firlejowa. Do roku 1805 klasztor objęty był ścisłą klauzurą a zakonnicy wiedli pustelniczy żywot. Po tym czasie zmieniono regułę na bardziej łagodną oraz udostępniono pomieszczenia kościoła dla szerokiego kręgu wiernych. Stało się to za przyczyną znajdującego się w bocznym, wyrzeźbionym w czarnym marmurze, ołtarzu cudownego wizerunku Matki Bożej Szkaplerznej. XVII-wieczny obraz namalowany na miedzianej blasze przedstawia Maryję trzymającą Dzieciątko, białą chustę i karmelitański szkaplerz - znak wiary i ufności. Madonna stała się znana nie tylko miejscowej ludności. Już w połowie XIX wieku często przychodziły do Niej pielgrzymki ze Śląska. W podzięce za doznane łaski wierni pozostawiali liczne wota. W roku 1969 Karmelici uzyskali od Prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego prawo odprawiania przed obrazem codziennych Mszy świętych wotywnych co w znacznym stopniu przyczyniło się do zwiększenia kultu. W podzięce za opiekę nad swoim ludem w 1974 roku ofiarowano Maryi drogocenną szatę.

Obraz z początku XVIw., o wymiarach 275x125 cm, koronowany 6 IX 1970 r. przez Stefana kardynała Wyszyńskiego, prymasa Polski.Najcenniejszym skarbem tutejszego kościoła jest Cudowny Obraz Matki Boskiej Czerwińskiej malowany w roku 1612 przez Łukasza z Łowicza. Obraz przystraja sukienka srebrna bogato pozłacana. Na obrazie i przy ołtarzu widnieją gęsto pozawieszane wota. Brak tu jednak dziś wot królewskich: hełmu Jagiełły, srebrnego wotum Władysława IV i chorągwi Jana Kazimierza zdobytych pod Beresteczkiem. Z najstarszych wot pozostało do tej pory 106. Są one cenne i jeżeli chodzi o sztukę przedstawiają większą wartość niż w Częstochowie. Po komisyjnym zbadaniu wiarygodności cudów, Obraz ten został przez biskupa płockiego Karola Ferdynanda uznany za cudowny. Przybywali tutaj do Matki Boskiej Czerwińskiej książęta mazowieccy i królowie polscy, prymasi, biskupi, nuncjusze apostolscy, rycerstwo, a najwięcej lud polski. Wota zawieszały tu nie tylko jednostki, ale całe miasta. Matka Boska Czerwińska to Królowa Mazowsza, do Której przychodzą nie tylko mazowszanie ale i pątnicy ze wszystkich dzielnic Polski. Ile razy przed uroczystymi nabożeństwami ze śpiewem, przy wtórze organów, Obraz się odsłania, trudno powstrzymać łzy ze wzruszenia. Matka Boska Czerwińska przemawia do każdego serca i przenika je do głębi.

Nie ma plików w tym folderze