Aloes-kwiat.jpg

Aloes ma właściwości przeczyszczające i żółciopędne, w związku z czym mogą wypłukiwać elektrolity, szczególnie potas. Preparatów aloesowych nie powinny stosować kobiety w ciąży i matki karmiące. Aloes pobudza macicę do skurczów, co może wywołać poronienie. A zawarte w aloesie związki łatwo przenikają do pokarmu i u niemowląt mogą powodować biegunki.
Aloes pomaga w leczeniu oparzeń - wystarczy przeciąć liść i przyłożyć go do rany, by przyśpieszyć gojenie się rany. Maści aloesowe i wyciągi stosuje się w najtrudniejszych problemach skórnych: odleżyny, owrzodzenia, rany popromienne. Ze względu na zawartość antyprostaglandyny, która hamuje procesy zapalne i działa przeciwbólowo, zalecana jest przy nerwobólach, reumatyzmie i goścu.
Sok aloesowy łagodzi objawy łuszczycy, egzemy, alergii. Pomaga przy zespole jelita nadwrażliwego, problemach wątroby, infekcjach wirusowych, owrzodzeniach żołądka oraz dwunastnicy.
Sok z aloesu wykazuje bardzo silne działanie na układ odpornościowy człowieka, co oznacza, że organizm sam zaczyna zwalczać chorobę.
Aloes jest również wykorzystywany w przemyśle kosmetycznym. Z jego dodatkiem produkowane są kremy do twarzy, ciała, pod oczy, balsamy do ust, emulsje do i po opalaniu, żele do kąpieli. Dodatek aloesu jest także w kosmetykach do higieny codziennej np. szamponach, mydłach, dezodorantach, odżywkach do włosów i wielu innych.
Jeśli mamy swój aloes i chcemy wykorzystać go do celów leczniczych, to roślina musi mieć 3 lata. a liście ok. 20 cm. Na tydzień przed zbiorem przestajemy go podlewać. Z aloesu możemy sporządzić m.in. wzmacniające winko, syropy, mleczka.