GREJPRUT.jpg

a6.jpg

a1.JPG

a2.jpg

a3.jpg

a4.jpg

a5.jpg

Gruszka w butelce.jpg

Jesteś w sklepie z dobrymi alkoholami i szukasz czegoś o ...

Jesteś w sklepie z dobrymi alkoholami i szukasz czegoś oryginalnego. Na pólkach stoją wódki, likiery i wina o rozmaitych barwach i różnej mocy, przyglądasz się po kolei etykietkom. Nagle twój wzrok przykuwa nie etykietka, lecz zawartość butelki. Cała gruszka, wraz z ogonkiem, pogrążona w przezroczystym płynie. Jak tam się dostała? Czyżby butelkę odlano wokół gruszki? To raczej niemożliwe, pomarszczyła by się od żaru. Likier to tradycyjny napój, a butelka pochodzi z małego sadu na południu Francji. Gruszka zaś wyrosła w butelce. Kiedy owoc mierzy już 2 cm, jest miesiąc maj, i nie ma skazy, ogrodnik czyści gruszkę i wsuwa ja do butelki. Umieszcza butelkę dnem do góry w siatce przyczepionej do znajdującej się powyżej gałęzi gruszka przy okazji, jest zabezpieczona przed ptakami i deszczem, spokojnie dojrzewa w swojej miniaturowe szklarni. We wrześniu ogrodnik ostrożnie odwiązuje butelkę i odrywa od gałęzi dojrzały owoc wraz z ogonkiem. Pozostało tylko umyć butelkę, wlać do niej przedestylowany, sfermentowany sok gruszkowy i voilla. I tak mamy Edue de Vie de Porie z prawdziwa gruszka.

Nakrycie stołu 5.jpg

O drugich śniadaniach i zakąskach przedobiednich. Rozma ...

O drugich śniadaniach i zakąskach przedobiednich. Rozmaitego rodzaju są drugie śniadania. Jeżeli panowie po czystej herbacie udają się w drogę lub na polowanie, w takim razie podają się starodawne polskie potrawy jak kiełbasa z kapusta lub sosem, zrazy, bigos, zrobiony z kapusty kwaszonej i różnych resztek pieczeni, zwierzyna, peklówka, szynka na gorąco, wędliny zimne, masło i ser jako dopełnienie śniadania. Przy takich syczących potrawach gorzka lub jaka korzenna wódka jest konieczną. Jeżeli obiad ma nastąpić za trzy godziny, gospodyni nie da wtedy tak ciężkiego śniadania, może podać jedną z tych potraw na gorąco i zimne zakąski jak np. wędliny, pasztety na zimno, sery rozmaite, podawane zawsze pod kloszem. Dawniej podawano przy śniadaniach konfitury w różnych gatunkach, ale że słodycze nie pobudzają apetytu i zły kontrast stanowią ze słonymi przysmakami, dlatego dziś podaje się konfitury jako deser przy końcu obiadu, kolacji lub na podwieczorek. Przy śniadaniach spotykamy je tylko przy wystawnych, gorących, tak zwanych, „dejeunés dinatoires,” przy których podaje się bulion lub barszcz w filiżankach, majonezy, polędwica, pasztety gorące, ryby, zwierzyna, a na deser w lecie owoce, w zimie konfitury. Śniadania takie bywają podawane o późniejszej godzinie, np. o 2 lub 3. Przed samem podaniem bulionu podaje się jeszcze małe przekąski, złożone z rozlicznych ale bardzo delikatnych i w małych ilościach podawanych słonych przysmaków, jak: kawior, sardynki, śledzie, pasztety w puszkach, kanapki, rzodkiewka itp., kilka gatunków wódek, masło, chleb i bułka zręcznie pokrajane. Przekąska stawia się zwykle na osobnym stoliku w jadalnym pokoju i gdy bulion na stole, przed zajęciem miejsca, każdy wybiera sobie, co mu do gustu przypada. Śniadania podaje się w następujący sposób: Na większą liczbę osób stół owalny lub długi, na mniejszą zawsze lepszy okrągły. W środku stołu zostawia się miejsce na gorące danie, po obu zaś stronach zimne, uważając zawsze na symetrię W jednym końcu stołu kilka flaszek ładnych z słodką i gorzką wódką obok pokrajany chleb w koszyku lub na talerzu, podłożony zręcznie serwetką, masło, sól, w lecie rzodkiewka, w zimie śledzie, osobno do nich widelce. Jeżeli śniadanie ma być naprędce tak zwane „a la fourchette”, wtedy małe talerze, noże, widelce i serwetki stawiają się po sześć razem w kilku miejscach, jeżeli zaś jest formalne, kładzie się całe nakrycie każdemu z osobna, ile jest osób; szklaneczki tylko do piwa lub wina, jeżeli jest wino postawić wokoło butelek. Po zaproszeniu gości do jadalnej sali, gdy po wódce zasiędą do zimnych wędlin i innych przekąsek, służba wnosi owo jedno gorące danie i stawia na środku stołu, stosownie do ilości osób, dwa lub jeden półmisek. Przy więcej eleganckich śniadaniach podaje się zamiast kiełbasy lub zrazów duży rostbef lub polędwice albo kotlety. Oprócz tego na stole stać powinno obok przekąsek jedno zimne danie, to jest auszpik lub majonez z ryb, czy drobiu, wreszcie rolada z prosięcia.

Nakrycie stołu 4.jpg

Wszystkie zimne mięsiwa ładnie wyglądają ubrane galaretą ...

Wszystkie zimne mięsiwa ładnie wyglądają ubrane galaretą z nóżek cielęcych, zafarbowane cukrem palonym i ubrane gałązkami świeżej zielonej pietruszki. Kilka gatunków chleba w koszyczkach, solniczki wraz z pieprzem, serwis z octem, oliwa, musztarda oraz chrzan powinny uzupełniać puste miejsca stołu. Im więcej tych przyborów tem lepiej, bo każdy z gości znajdzie wszystko pod ręką, co mu do przyprawy podług gustu potrzeba. O podawaniu wina przy obiedzie. Wszędzie dobór wina podawanego do stołu, jak i kolej w jego podawaniu jest podstawą świetności obiadu. Moda, zwyczaj krajowy, jako i zamożność wpływają rozmaicie na zmianę w podawaniu gatunków win. Jako wzór podaję następstwo, jak ich używają na wystawnych obiadach. Sposób pierwszy: Zupa - węgierskie; majonez - madera; ryba - czerwone; potrawa - reńskie; pieczyste - szampan; deser - tokaj. Sposób drugi: Zupa - madera, zimne danie - białe francuskie; ryba - czerwone bordo, potrawy - reńskie; pieczyste - szampan; deser - muszkat. Szampan podaje się zwykle bardzo zimny, butelki stawiają się w wanienki z lodem i tak podają na stół. Wanienki te są w kształcie koszyków, urn itp. z porcelany, metalu lub srebra. Po obiedzie podaje się zwykle kawę i rozmaite likiery. I. Obiad wystawny. Ostrygi - Zupa a la reine, bulion. - Łosoś, sos holenderski, sandacz w maśle. - Polędwica z truflami, rostbef angielski.-Pasztet z baraniny, pasztet z zająca. - Cąber sarni, bażanty. - Szparagi, kalafiory. - Galarety. - Lody. - Owoce - Cukry. - Kawa. - Likiery francuskie II. Obiad wystawny. bulion w filiżankach, barszcz w filiżankach. - Sandacz w majonezie, łosoś z sosem rakowym. - Pasztet z kurcząt lub gołębi, sos truflowy. - Pulardy, cąber jeleni. - Konserwy, sałata zielona. - Kalafiory. - Karczochy faszerowane. - Galarety. - Świeże owoce. - Kawa. - Lody. - Torty. I. Obiad skromniejszy. Zupa a la Julienne. - Sandacz, sos rakowy. - Polędwica z szampionami. - Pasztet z zająca. - Kalafiory. Wędlina hamburska, kiszki truflowe - Cząber sarni. - Konserwy, sałaty. - Lody. - Deser. - Kawa. II. Obiad skromniejszy. Rosół rumiany lub zupa pomidorowa. - Pasztet w kruchem cieście. - Szczupak w majonezie. - Polędwica z garniturem. - Kuropatwy lub kapłony, - Kompot. - Kalafiory, groszek. - Krem śmietankowy. - Owoce. - Kawa. Obiad zwyczajny. Zupa - Paszteciki. Mięso w dużej sztuce. - Jarzyna z dodatkiem. - Pieczeń. Kompot lub sałata. - Legumina lub krem. - Masło, ser. - Kawa

Truskawki 2.jpg

„Obsługa” truskawek * Truskawki należą do owoców, któ ...

„Obsługa” truskawek * Truskawki należą do owoców, które cechuje wyjątkowo krótka trwałość od momentu zerwania z krzaczka. Nieskonsumowane lub nieprzetworzone bardzo szybko pleśnieją i nie nadają się do spożycia. * Truskawki myjemy koniecznie pod bieżącą wodą, gdyż zawarte na nich bakterie chorobotwórcze lub pestycydy z nawozów mogą być szkodliwe dla naszego zdrowia. * Są doskonałym materiałem na mrożonki, dżemy i kompociki. * Zerwane z krzaczka nie w pełni zaczerwienione i pozostawione w chłodnym i zaciemnionym miejscu do następnego dnia nabierają wyjątkowo soczysto-czerwonej barwy. Truskawki - Chociaż można je kupować przez cały rok (np. w postaci mrożonek) to i tak najlepiej smakują na surowo latem, kiedy prosto z krzaka trafiają na nasz stół. Wyjątkowość truskawek tkwi w tym, że można je jeść i przetwarzać na wiele sposobów. Nie ma nic przyjemniejszego niż zimą otworzyć słoik ze słodziutką, truskawkową konfiturą – w mgnieniu oka robi się przyjemniej, pysznie i ciepło. Dla zdrowia Truskawki są małokaloryczne. Dużo w nich wody. Można zajadać się nimi do woli. Niestety nie wszyscy mogą je jeść bez ograniczeń – szczególną ostrożność muszą zachować alergicy i osoby podatne na uczulenie. Cukrzycy mogą je jeść, ale w niewielkich ilościach, najlepiej bez dodatków, które są uzupełnieniem truskawkowych deserów (cukier, śmietana itp.). Truskawki są składnikiem wielu odchudzających owocowo-warzywnych diet. Mają właściwości odtruwające i oczyszczające, wspomagają spalanie tłuszczy, dlatego polecane są dzieciom i starszym osobom z nadwagą. Truskawki to źródło kwasu elegonowego, który chroni przed chorobami nowotworowymi. Dojrzałe owoce nie tylko pięknie pachną i smakują, ale kuszą również swoim wyglądem Truskawki to bogate źródło witamin: C, A, B1, B2, PP. Witamina PP reguluje dotlenianie krwi - to dobre lekarstwo dla osób z problemem anemii, szczególnie dzieci. Jedząc truskawki, uzupełniamy niedobory mikro- i makroelementów w naszym organizmie. Zawierają one także wiele odżywczych soli mineralnych, które poprawiają przemianę materii. Owoce zawierają wapń, fosfor, żelazo, magnez i mangan. Żelazo wzmacnia i reguluje proces krwiotwórczy, fosfor i wapń wzmacniają kości i zęby oraz poprawiają pracę mięśni. Truskawki obniżają też kwasowość moczu i dlatego są polecane przy schorzeniach wątroby, nerek, kamieni moczowych i żółciowych. Zawarte w truskawkach bogactwo ochrania nasz organizm przed reumatyzmem i wspomaga leczenie artretyzmu.

GREJPRUT.jpg

A-n-i-t-a